@meisje 15 Ik vind je niet lastig, hoor. Ik wil je graag helpen zo goed ik kan. :-)

Om je vraag te beantwoorden: ik ben zelf eerst naar de huisarts gegaan en vandaar doorverwezen naar een psycholoog. Daar heb ik in het begin mijn eigen verhaal gedaan; toen stelde de psycholoog allerlei vragen om een beter beeld te krijgen van mijn problemen en een behandeling te bepalen. Daarna hebben we vooral veel geoefend met manieren om voor meer rust in mijn hoofd te zorgen en te voorkomen dat ik werd meegesleept door mijn depressieve gedachten. Zo werden die gedachten steeds minder sterk en ging ik me weer beter voelen. Mijn ervaring is dat een psycholoog zijn/haar best doet om je op je gemak te stellen en je ook kan helpen als je niet helemaal weet wat je nou precies voelt of meemaakt. Het was nooit eng om te praten over mijn problemen, omdat je in vertrouwen kunt spreken. Ik heb ook niets hoeven te delen wat ik echt niet prettig vond. Je zit daar in principe voor jezelf, en de psycholoog wil je helpen om te genezen. In ieder geval vond ik het daar veel makkelijker om te praten over hoe ik me voelde dan als ik datzelfde tegen bijvoorbeeld een vriend zou vertellen. Het scheelde voor mij ook dat een psycholoog een 'buitenstaander' is die niet bij je in huis woont of in je klas zit: je ontmoet die persoon alleen tijdens je behandeling, niet in je dagelijks leven daarbuiten.

Mocht je het toch moeilijk vinden: ik kan je nogmaals echt aanraden om dan gewoon je oorspronkelijke bericht in dit topic mee te nemen en te laten lezen. Je legt het daar heel goed uit!

Met online hulpdiensten heb ik zelf geen ervaring, maar het verhaal van het andere meisje van 19 hierboven over haar vriendin klinkt positief. Een voordeel is dat die diensten anoniem zijn.

@ Jongen 16

Wat ik wil duidelijk maken is dat er wel mensen zijn die om haar geven! En dat het niet mee helpt door dit te zeggen!

Wij hebben het al heel moeilijk doordat je iemand niet persoonlijk kan spreken en je bepaalde dingen gewoon moet weg laten!

Want als iemand echt op het randje van zelfmoord staat dan wil je die gene eigenlijk kunnen opbellen om te zeggen dat het goed is en dat er wel mensen zijn die je willen helpen!


ik hoop dat dit wat onenigheden kan oplossen en dat we gewoon verder kunnen om dit meisje te helpen!


Vriendelijke groet,

O.

Jongen 15 hoe zou je iemand zijn leven nog meer kunnen verzieken als iemand al zelfmoord wilt plegen gepest word en waarschijnlijk geen ouders heeft die echt om haar geven Het enige wat ik duidelijk probeer te maken is dat als ze echt dood wilt hulp haar ook niet meer gaat helpen en ze het misschien maar beter gewoon kan doen meer niet

Heyy, hoe ging het bij jou dan met hulpverleners meisje 19? Als het het wilt zeggen. En ja ik kan misschien inderdaad wel proberen aan te geven maar vind het sowieso moeilijk om die eerste stap te nemen.. sorry dat ik zo lastig doe/ben Haha. En jongen 15 wat fijn dat het leuk was! En ja dat kan ik misschien wel proberen dankjewel allebij!

O. Hier!

@TS

Natuurlijk ik ben zelf nog nooit in Walibi geweest maar het was echt super leuk!

Ik weet nog we iets leuks om te doen,

Namelijk:

Verven! Pak zoveel mogelijk verschillende kleuren en gooi ze allemaal op een stuk papier! Hang dit schilderij ergens waar je vaak komt, en geef een positief gevoel aan dit schilderij!

Telkens als je er langs loopt dan word je herinnerd aan dat blije gevoel!


p.s
het mag ook een pony worden als je dat mooier vind of een krokodil of jah... maakt niks uit wat het is!


Veel suc6,


O.

Hoi meisje 15, hier meisje 19 weer. Om je wat gerust te stellen: mijn ervaring met hulpverleners is dat ze ook vaak dingen aan jou vragen om je op weg te helpen. Je hoeft dus niet meteen je hele verhaal perfect te vertellen: je kunt misschien gewoon beginnen met iets als 'Ik voel me heel ongelukkig, maar ik weet niet zo goed hoe ik erover moet praten'. Dan kunnen ze je vast verder helpen!

@ jongen 16


Kerel kan jij niet eens een keer ophouden??

Weetje als je iemands zijn leven nog meer wil verzieken dan mag je echt oprotten!


dit is gewoon walgelijk wat je doet!


Ik verwacht dat je dit niet meer gaat doen want je maakt me echt heel pissed!

O.

Heyy jongen 15, nouja mijn dag was ja ik weet niet heb bijna de hele dag in bed gelegen want had vrij vandaag ben er eventjes uit geweest en heb even rondje gelopen buiten met muziek dat was best rustgevend. Haha je hebt me dag echt wat beter gemaakt met dat verhaal Haha sorry. Was het verder wel leuk in Walibi?

Meisje 19 nou ik bedoelde het eigenlijk wel zoals je het waarschijnlijk opvatte als het echt allemaal zo zwaar enzo is dan ja dan doet ze het toch gewoon

O. hier!

Heé T.S. (Toppic Starter)

Hoe was je dag vandaag? Heb je nog wat leuks voor je zelf kunnen doen of was je dag leuk genoeg om aan de 3 dingen te voldoen?

Mijn dag was oké maar vooral koud!
Ik was namelijk met mijn klas naar Walibi geweest, en ik zoals altijd met mijn domme kop, ben ik als eerste in een water atractie geweest! het water kon zo 10/9 graden zijn geweest wat ik was half bevroren toen ik eruit kwam!

Doen wouden mijn vrienden naar het reuzenrad wat achteraf gezien niet de slimste beslissing van mijn leven was omdat er een fiks windje bovenaan stond!

Dus wij gingen in dat rad en ik kwam er uit als een trilplaat,

Gelukkig begon het zonnetje te schijnen en heb ik lekker daar kunnen opwarmen!

Mijn hele dag vertellen is een beetje raar maar ik dacht misschien zou dit je wel kunnen opvrolijken!?



Ik hoop dat je nog wat van je dag kunt maken,

IJskoude groetjes,

O.

Heyy, ja ik snap wel wat je bedoelt enzo maar het blijft echt voelen alsof het mij schuld is. En Nja ik kan misschien wel proberen wat je zegt maar vind het heel moeilijk om eerlijk te zijn.. sorry dat het jou zo'n pijn deed om te lezen dat was niet me bedoeling sorry! Maar nouja het idee van hulp zoeken is echt heel moeilijk om eerlijk te zijn.. maar heel erg bedankt allebij!

Hoi meisje van 15. Wat klinkt jouw verhaal naar. Ik zou willen dat ik je kon helpen, iets kon doen om het fijner voor je te maken, zodat je echt kunt (glim)lachen in plaats van een neplach voor de buitenwereld. Een vriendin van mij had het een aantal jaar geleden ook. Zij heeft mij toen niets verteld. Daarom doet het me nu ook zoveel pijn om jouw verhaal te lezen. Gelukkig heeft ze toen durven te bellen met 113 (telefoon 0900 0113). Gewoon midden in de nacht toen ze het echt niet meer zag zitten. Heel veel later heeft ze me erover verteld en dat het zo fijn was om haar verhaal te doen aan iemand die haar echt begreep. Ze heeft daarna ook nog vaak met iemand via die 113-site gechat. Tegen de tijd dat ze het mij allemaal vertelde ging het alweer veel beter met haar. Wat ben ik toen geschrokken, dat ik en haar ouders dat allemaal niet hebben gezien. En dat is echt niet omdat we niet van haar houden. Misschien dat het ook iets voor jou is om met hun te bellen of te chatten. Echt doen hoor!!! Veel liefs, van mij x

@jongen 16 Dat is een ontzettend nare opmerking. Weet je, ik heb in het verleden zelf zelfmoordgedachten gehad en het lijkt dan soms alsof er geen andere manier is om uit je pijn en ellende te komen dan om zelfmoord te plegen. Maar er is wél een weg om te blijven leven en gelukkig te worden, zoals ik zelf heb ervaren. Opmerkingen zoals die van jou duwen TS alleen maar verder de put in door haar het idee te geven dat het beter voor haar zou zijn als ze dood was, wat compleet onwaar is. Ik hoop oprecht dat je het niet zo bedoelde, want het helpt echt niet.

@meisje 15 Wat grof dat er grappen werden gemaakt over je littekens en dat iemand zei dat je voor de trein moest springen. Ik beloof je dat het niet je eigen schuld is; depressie is een ziekte waar je niet schuldig aan bent en pesten is de schuld van de daders, niet van de slachtoffers. Het idee dat het jouw schuld is, is een leugen die je depressieve gevoelens je wijs proberen te maken.

Ik snap wel dat het moeilijk kan zijn om over je gevoelens te praten. Gevoelens zijn heel persoonlijk en dat maakt het niet altijd gemakkelijk om er open over te zijn. Maar ik vind eigenlijk dat je het in je eerste bericht heel goed uitlegt. Misschien kun je die tekst uitprinten of opschrijven en dan aan iemand laten lezen, bijvoorbeeld aan je mentor of huisarts?

Of je had gewoon geluisterd naar wat diegene toen tegen je zei? Sorry ik ken je niet enzo maar als het echt zo kut gaat dan doe je het toch?

Heyy, ja ik vond het zelf ook heel moeilijk die opmerking.. en sowieso ook dat iemand het heeft gezien.. ik kan inderdaad wel daar na gaan kijken en heel erg bedankt voor die tip! Alleen ik zie echt niks positiefs meer.. het enige is dat ik gewoon 'blij' moet zijn als ik weer een dag heb overleeft.. ik kan inderdaad misschien wel iets ervan gaan proberen. Heel erg bedankt!

5de jongen hier!



Naar om te horen dat het gister zo moest gaan!

dit help niet echt mee hé?

Maar ik weet misschien wel iets leuks om toch wat kleur in je leven te geven!


Bedenk aan het eind van elke dag 3 leuke dingen die er zijn gebeurt, als er geen leuke dingen zijn gebeurd ga je kijken of je op dat moment wat leuks voor je zelf kan doen!

zoals:

Netflixsen
Tekenen
Lezen
Muziek luisteren
Of iets anders!

Houd je taai en geef niet op er zijn mensen die wel om jou geven en er alles aan proberen te doen om je te helpen!


Vriendelijke groet,

O.

Heyy, ik weet dat ze geheimhoudingsplicht enzo hebben inderdaad maar toch het blijft heel moeilijk. Ik kan ook gewoon waar anderen bij zijn niet echt me emoties tonen.. ik weet überhaupt niet of ik het wel durf hulp te zoeken ik bedoel ja natuurlijk ik wil van dit gevoel af en eindelijk weer eens echt kunnen genieten en lachen.. maar ja het is misschien allemaal maar me eigen schuld.. vandaag was ook Gwn echt ja ik weet niet.. iemand had gezien dat ik mezelf had gesneden en ging er steeds grappen over maken enzo en toen fietste ik langs station want ja daar moet ik eigenlijk elke dag langs zij die hier (naam) is het spoor kun je mooi voor springen.. en zo bleef diegene maar doorgaan.. het deed me echt pijn en ja ik durfde er niks van te zeggen.. maar heel erg bedankt allebij!

Hoi meisje 15, fijn dat je gereageerd hebt! Het is begrijpelijk dat je het moeilijk vindt om hulp te zoeken, want het is vrij persoonlijk hoe je je voelt. Onthoud dat hulpverleners geheimhoudingsplicht hebben. Je kunt ook eens contact op nemen met een anonieme hulpdienst als 113 of de Kindertelefoon: je kunt dan geholpen worden zonder dat ze weten wie je bent.

Ik snap wat je zegt heb zelf ook bijna vakantie maar ga hulp zoeken lieverd je bent het waard ga naar je huisarts en ga daar vragen of je hulp kunt krijgen snap dat het eng is maar het komt goed hulp helpt echt Groetjes en liefs. S

Heyy, heel erg bedankt voor jullie reacties! Ik had eigenlijk niet verwacht dat überhaupt iemand zal reageren Haha. Ik snap eigenlijk wel dat jullie zeggen dat ik hulp moet zoeken enzo maar het is echt heel moeilijk ik vertrouw niemand die ik er iets over zou kunnen zeggen en daarnaast kan ik er zelf ook heel moeilijk over praten.. ik merk wel dat het steeds slechter gaat met me en ik me begin af te sluiten van alles en iedereen om me heen. Binnenkort heb ik vakantie en dan heb ik helemaal niks meer qua verplichtingen enzo dus ben eigenlijk heel bang of het wel goed gaat komen.. sorry als het misschien heel vaag verteld is Haha. Maar heel erg bedankt allemaal!

Ik ben 6 jaar lang belachelijk gemaakt door de hele klas omdat ik zogezegd "anders" was maar ik heb mezelf belooft om nooit boos te worden, en alleen maar te blijven lachen! Maar dit kon de situatie niet verbeteren en het gepest ging gewoon door!   Wat mij in deze tijd heeft geholpen is lezen lezen lezen en nog eens lezen ik maakte me onzichtbaar en hoopte zo zo min mogelijk aandacht te trekken. Dit heeft me erg geholpen en zo kon ik van dag tot dag leven. Nu krijg ik wekelijks hulp voor de trauma's die ik in deze tijd heb opgelopen en ik merk dat ik me veel beter voel! Ook heeft het geholpen om te verhuizen van school en deze stomme tijd achter me te laten!   Ik heb zelf een depressieve vriend gehad (hij is niet meer depri) en het hielp hem enorm om gewoon de leuke kant van het leven weer te zien! Doordat ik ruim 4 jaar lang 3 keer in de week afsprak met hem had hij in deze tijd een ding waar hij zich op kon verheugen! Zoek voor je zelf ook zo'n ding!   Schat je moet je zelf niet van kant maken want als je hulp zoekt en er over praat gaat alles beter! Geloof me! Er zijn mooiere dingen in het leven dan dit! Zoek je eigen geluk en weet dat jij speciaal bent! Want jij bent jij en jij bent niks voor niks hier! Ik weet dat ik geen persoonlijke gegevens op dit forum mag zetten maar ik hoop dat je me ooit kan vertellen dat het goed met je gaat en dat je dan wel plezier in het leven hebt.

Laat jou opnemen in een psychiatrische instelling en vraag hulp.

Ik ken het gevoel k word niet gepest maar wel van het snijden k snij/heb gesneden (doe het heel soms nog als k me echt kut voel) en het geeft toch een soort rust maar als k jou was zou ik gewoon het eens proberen te zeggen tegen je ouders hoe jij je er over voelt en miss kunnen die jou helpen om eventueel naar een psygoloog te gaan Geloof me praten helpt hoe moeilijk het ook is en nee niet iedereen snapt het gevoel en da is het probleem maar echt praten is zo belangrijk ga naar iemand toe die JIJ kunt en durft te vertrouwen. (Hoop dat het snel goed gaat met je want je bent het waard om er te zijn en bent goed zoals je bent vergeet dat nooit??) Groetjes s

Hé meisje 15, wat een zwaar verhaal. Uit ervaring weet ik dat een depressie je wijs kan maken dat je waardeloos bent en er niet mag zijn. Als ik je vertel dat je er wél mag zijn en dat je depressie tegen je liegt, kan ik me voorstellen dat je het moeilijk vindt om dat te geloven. Toch beloof ik je dat het zo is en dat je klasgenoten het recht helemaal niet hebben om je te pesten.

Als je thuissituatie niet goed is, wil je er denk ik niet over praten tegen je ouders? Ook als je dat niet wilt, zijn er manieren om hulp te zoeken. Heb je op school een mentor of een docent die je vertrouwt? Die kan je hierbij helpen. Je kunt ook bij je huisarts terecht. Als je liever anoniem blijft, kun je bellen of chatten met de Kindertelefoon of met andere online hulpdiensten, zoals 113. Ik raad je echt aan om dit te proberen, want het is gemakkelijker om met hulp van je depressie te genezen dan alleen.

Je schrijft dat je vier keer zelfmoord hebt willen plegen. Als je je erg ongelukkig voelt, lijkt het soms alsof je maar twee mogelijkheden hebt: je voor de rest van je leven waardeloos en slecht voelen of zelfmoord plegen. Maar er is ook een derde weg: je kunt herstellen van je depressie en weer gelukkig worden. Je kunt depressie beschouwen als een ziekte, die kan genezen. Ook al voelt het vaak hopeloos, ik beloof je dat er echt hoop is en dat je hier sterker uit kunt komen dan je ervoor was.

Ik wens je heel veel sterkte! Laat het me weten als ik iets voor je kan doen. (Ik heb de komende twee weken misschien niet iedere dag goed Internet, dus misschien reageer ik wat later, maar ik ben er wel voor je!)