Een paar jaar geleden zat ik dagen en nachten te denken over allemaal dingen, waaronder doodgaan. Ik heb heel vaak niet kunnen slapen omdat ik bang was dat ik dood zou gaan, vooral het moment dat mijn opa kanker kreeg en mijn oma een hartaanval kreeg (allebei nog steeds in leven gelukkig). Ik heb geleerd dat je het maar moet accepteren en dat het onderdeel is van het leven.

Beste TS, Op jouw leeftijd begin jij je te realiseren dat het leven eindig is. Als kind dacht je daar nooit aan totdat je er mee geconfronteerd werd doordat bijvoorbeeld een grootouder stierf.
Voor sommigen is het met de dood niet afgelopen. Gelovigen denken dat er na de dood een beloning of een straf komt voor hoe je geleefd hebt. Moslims geloven zelfs dat dit leven een illusie is en dat het echte leven pas na de dood begint. Daarom zijn ze niet bang om te sterven. Ik geloof daar niets van. Ik denk dat het leven na de dood een illusie is en dat dit leven het enige is wat je krijgt.
Na het sterven besta je niet meer. Iemand zei eens dat je dan weer bent waar je was voordat je geboren werd.

Als je ouder wordt dan verdwijnt die angst voor de dood. Je hebt geaccepteerd dat het leven eindig is, maar je weet dat je waarschijnlijk nog heel veel jaren voor je hebt. Je maakt carriere, je sticht een gezin, en zo glijdt het leven voort. Als je oud bent dan schik jij je in het onvermijdelijke. Kijk maar naar je grootouders, die maken zich er waarschijnlijk helemaal niet meer druk over. Ze hebben geleefd en als het voorbij is dan is het voorbij.

Het is goed dat je er over nadenkt, maar je hebt nog heel veel tijd om te genieten van het leven dat voor je ligt. Leef, heb lief en wees er voor anderen. De dood komt later wel, als je er klaar voor bent.

Ik heb een behoorlijk gevaarlijk beroep (wegenbouw). Als we niet uitkijken, kan iedere werkdag meteen ook je laatste zijn. Maar daar mag je niet mee bezig zijn want dat brengt ongeluk. Maar als ik doodga zal het wel in 1 klap zijn. Liever dat dan kreperen aan een of andere vreselijke ziekte. Toch ff deze oproep : lieve automobilisten, haal toch aub jullie voet van het gas wanneer jullie onze werf passeren want ik wil echt nog niet dood.

hey TS. de dood is iets dat iedereen zal mee maken. de dood is niet het moeilijke gedeelte. ik denk dat je bang bent voor wat er na de dood komt omdat je niet weet wat je te wachten staat. het enige wat je er voor kan doen is je voorbereiden door een goed leven te lijden (proberen niet te zondigen wat denk ik onmogelijk is want we zijn eenmaal mensen). maar God is barmhartig en als je om vergiffenis vraagt en oprecht bent dan ben je vergeven en hoef je je niet drukt te maken.

Deze Bijbelteksten helpen je hier misschien mee:

Johannes 3:16:
Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

Jesaja 41:10
Wees niet bang, want ik ben bij je,
vrees niet, want ik ben je God.
Ik zal je sterken, ik zal je helpen,
je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand.

Praat erover en geniet van het leven en onthoud dat je nog een heel lang leven hebt en dat je je er dus geen zorgen om hoeft te maken maar ik snap dat het eng/vervelend is en ga gewoon lekker door met je leven je kunt je toekomst niet voorspellen dus geniet van elke dag en als het niet weggaat kun je misschien hulp zoeken het is niet raar je bent niet de enige ik hoop dat het helpt

Ik had dit een jaartje geleden ook en heb het na een lange tijd twijfelen toch maar aan m'n ouders verteld. Ik zit in een andere leeftijdsgroep maar misschien ik het voor jou ook handig dat je het ter sprake brengt?
Ik heb het besproken met m'n ouders en denk er nu alleen nog aan als ik naar de sterren kijk.

Praten met iemand kan inderdaad helpen maar bidden en zoeken naar antwoorden kan je ook rust geven.

Ik zou kijken of je er met iemand over kunt praten. Je bent niet de enige die hierover nadenkt, en het kan helpen om het met iemand te delen die je vertrouwt.

Praat er over met een vertrouwenspersoon en/of zoek iets leuk dat je kan afleiden van die gedachten.