Jongen 19, je zegt hij was er vroeg bij, dus nog erg jong , puber of begin tienertijd denk ik dan, en dan heb ik er moeite mee om dan zo jong al te beslissen of je werkelijk homo bent, aangezien juist op die leeftijd jongens nog al eens splitsen, dan op jongens en dan weer op meisjes.Heb je hem dit wel duidelijk gemaakt vraag ik me dan af.

Leeftijdsverschil was groot genoeg om coach te zijn voor hem. Hij was er vroeg bij met homosekuele gevoelens maar durfde niet uit de kast te komen.

Als een coach je 10 keer laat opdrukken is het geen begeleiding meer maar een millitaire dril, wat me niet de bedoeling lijkt.

Jongen 19 vind jij je zelf niet wat te jong voor een coach.Ligt er wel aan hou oud die jongen was, maar als bij een leeftijdsverschil van 2 jaar bijvoorbeeld is het meer een vriendschapsverhouding toch?

Best moeilijk soms om je homo zijn te accepteren, als ik dit lees denk ik had ik ook maar een coach die me zelfvertrouwen gaf of kweekt eigenlijk, herken ergens j. 23 liefst een echte kerel ,zelf nogal fors gebouwd ,daarom, wie geeft advies of begrijpt dit.

Een tijdje geleden heb ik een jongen geholpen met zijn homoseksualiteit te ontdekken. Die jongen was daar echt naar op zoek, en vond het fijn dat het zo kon. We laten elkaar de ruimte om hem een eigen vriend te zoeken, maar houden wel contact met elkaar voor verdere begeleiding, rol van een coach dus.

Een ouder iemand coach dus kan ook een belemmering zijn om leeftijdsgenoten te ontmoeten voor vriendschap, gelukkig laat mijn coach mij alle ruimte, ps heb jezelf ervaring?

Hulp en begeleiding van een ervaren iemand kan voor een jongen met beginnende homogevoelens erg fijn zijn. Een coach kan de jongen stap voor stap begeleiden en hem voorbereiden op de dingen die komen gaan. Anders gaat zo'n jongen vroeg of laat zelf op ontdekkingspad en experimenteren met alle gevaren en gevolgen van. Het bieden van een veilige omgeving is een meerwaarde van de coach.

Waarom een coach? bel gratis de jongeren/kindertelefoon tot 18 jaar, of iemand van het COC voor een gesprek, en geen ouder iemand die beslag op je legt. Vind het maar niets.

Soms is het positief als je een ouder iemand treft die je begeleid, zelf ervaring en eens jongen 21 een jongen ziet graag iemand waar hij tegen op kijkt. Ik was begin tienertijd een ettertje, niet te handhaven soms, wist niet waar het aan lag. Tot een vriend,niet de,van mijn moeder zich over me ontfermde. Hij had een gesprek met me zovan waarom ik dit deed, hij was echt en nog een man van de werel,avontuur,actie was en is zijn motto. Wil niet te veel uit wijden, allereerst zijn dominante rol vond ik niet erg, van hem accepteerde ik het wel. Hij was die door had dat ik op jongens viel,daar moeite mee had. Ontkende het, klinkt gek maar hij zei lieg me niet voor.Zei hij wel vaker als hij door had dat ik loog, en als hij er achter kwam was het zo en nu is het afgelopen en ook geen excuses maar 10 keer opdrukken, Hij was geen vriend en wilde ook niet dat ik hem zo noemde, en sprak hem aan met U. Toch had ik het nodig,hij leerde me respect en enige orde op een manier dat bij ons paste. Maar kon met hem overal over praten, ook over seks,maar lijfelijk contact hadden we nooit, hij hield afstand,Niet als ik logeerde bij hem dat de douchedeur op slot ging,geen preutsheid, dat had hij nooit gekend door zijn ervaringen . Hij was geen homo, had wel eens relatie's maar kon zich niet binden, was ook vaak van huis, maar wens jongen 18 sterkte en hoop dat het goed komt, zelf heb ik nu een vriend met wie ik alles kan delen. Hier wil ik het bij laten eigenlijk,of er moet nog een vraag zijn?

Jongen 18, wat een nare ervaring. Het is nu dus al vier jaar geleden en nog steeds heb je er last van. Dat is de reden waarom zoiets strafbaar is! Die man is een vuilak.
Je zegt dat je geen seks meer wilt, maar ik hoop toch dat jij een keer iemand van je eigen leeftijd tegenkomt die echt om jou geeft. Ik begreep al niet goed waarom jij er mee doorging terwijl je het niet wilde en ik vermoedde al dat je nog niet uit de kast was. Ben je dat inmiddels wel?

Wat er met jou gebeurd is zie je wel meer. Een jongen heeft homoseksuele gevoelens, schaamt zich er voor en valt in handen van een wat oudere man die hem op een valse manier verleidt te (laten) doen wat hij wil. Op dit forum staan een paar voorbeelden van zo iets. Van een jongen, ook 18, bijvoorbeeld twee berichten: "Compliment billen en achterna lopen" en "Benaderd door een man". Met Google kun je ze wel vinden.
Die jongen was ook bang dat zijn ouders er achter kwamen en uiteindelijk heeft hij toegegeven onder dreiging van die man dat hij het zou vertellen. Ik vraag mij nog wel eens af hoe het nu met hem is.

De les die te leren valt is dat je op z'n minst zo snel mogelijk met je ouders moet gaan praten. Ze houden van je en zullen het accepteren. Je bent dan veel minder kwetsbaar en kan niet meer gechanteerd worden. Het is moeilijk om het bijvoorbeeld aan je vrienden, op school of je sportclub te vertellen maar het zou verstandig zijn. Je kunt dat heel subtiel doen door bijvoorbeeld een regenboog armbandje te gaan dragen of een kettinkje met een roze driehoekje er aan. Zo ontmoet je vanzelf jongens die wat in je zien. Wees jezelf en schaam je niet, dat voelt het beste. Jij bent goed!

Ook jij jongen 18 zal toch af en toe het verlangen voelen om in de armen van een lieve vriend te liggen en gezoend en geliefkoosd te worden. Ik hoop voor jou dat je die jongen tegenkomt en dat hij jou die nare ervaringen van vroeger kan laten vergeten. Zonder seks kan een mens wel leven, maar niet zonder liefde. Sterkte!

Jongen 18 je was 14 en weet je alles nog niet. Die man dreigde het aan je ouders te vertellen, nu dat ha hij nooit gedaan want dan was hij de schuldige en ook nog strafbaar. Als een jongen van 14 aan een oudere verteld dat hij homo is vragen ze meestal weet je dat wel zeker omdat jongens op die leeftijd twijfelen, splitsen,soms verliefd zijn op een jongen en dan weer om een meisje,dus hij zat helemaal fout. Vraag aan jou weet je nu zeker of je nu op jongens valt? je wil geen vriend meer heb je dan toch helemaal geen zin meer in een relatie, of twijfel je, vind het heftig voor je en hoop dat je er toch uit komt, jammer dat die kerel misbruik van je heeft gemaakt, hoop dat je toch weer vertrouwen krijgt.

Ik was toen nog maar 14 jaar, de meneer was de eerste waar ik mijn homo-gevoelens tegen vertelde. Toen de seks begon en ik aangaf dat ik het niet wilde zei hij dat het juist moest om mijn weerstand te overwinnen. Hij brak mij echt. Toen ik uiteindelijke echt wilde stoppen met het contact dreigde hij het tegen mijn ouders te vertellen. Daardoor is het nog 6 weken langer doorgegaan. Van gesprekken was toen geen sprake meer, het was telkens alleen maar een neukbeurt voor hem. Ik gaf hem maar zijn zin, zodat het zo snel mogelijk klaar was ik naar huis kon en meteen douchen, soms wel een uur lang. Ik wil echt geen vriend meer, laat staan seks.

Jammer dat jij zo'n slechte ervaring hebt gehad jongen 18, je kwam in contact met een oudere heer, weet niet hoe oud hij was maar mijn coach is nog niet zo oud, heb ruim een jaar contact met hem en het blijft bij gesprekken, eens uit gaan, samen een pilsje drinken, hij heeft wel vrienden van zijn leeftijd, maar vraag hem nergens naar en het interesseert me ook niet, ben ook niet jaloers, hij is voor mij de juiste persoon die ik wel vertrouw. Toch hoop ik voor je dat je een vriend krijgt die je wel vertrouwt, maar gelijk heb je dat je hiermee gestopt bent.

Ik wou niet eerder reageren maar de reactie van jongen18 bevestigt wat ik al langer dacht. Dat coaching gedoe en die houding alsof ze geen seksuele bijbedoelingen hebben, is een sluwe tactiek van oudere gays om het vertrouwen van een jongen te winnen. Reken maar dat die mannen een verborgen agenda hebben. Een te groot leeftijdsverschil is vrijwel altijd verdacht in zgn. platonische vriendschappen. Ook bij hetero's. Vroeg of laat komt de aap uit de mouw.

Enkele jaren geleden had ik een moeilijke periode met mijn coming out, kwam toevallig in contact met een oudere meneer die me daarbij toen hielp. Beschouwde hem ook als vertrouwenspersoon en coach. Had goede gesprekken met hem. Maar achteraf gezien was hij gewoon uit op seks. Hij bracht het heel subtiel, onder het mom dat het nodig was om mijzelf te leren accepteren. Ik durfde geen nee te zegen. Enkele maanden lang heeft hij toen het gedaan. Toen was ik sterk genoeg om het contact te verbreken. Resultaat: ik vertrouw niemand meer en wil geen seks meer.

Bedankt jongen21, er is afstand tussen ons, zie hem als coach, en niet als vriend, hij is ook homo vandaar ik met hem makkelijk kan praten over dit onderwerp, maar seks is er niet bij tussen ons, zou ook niet goed voelen denk ik maar ben blij met zijn aandacht en begeleiding, en het is altijd gezellig en vertrouwd bij hem thuis.

Goed dat jouw ouders er zo positief tegenover staan, dat is niet altijd zo. Het is niet leuk te ontdekken anders te zijn, je toekomst ziet er opeens ook heel anders uit. Begripvolle ouders hebben is dan een geluk.

Met je ouders kun je dus praten, maar echt begrijpen hoe het is om homo te zijn is moeilijk voor ze. Vandaar dat veel jongens zoals jij contact zoeken met iemand van wie ze weten dat hij ook homo is. Ook vaak wel om te ervaren hoe het is om sex met een man te hebben. Persoonlijk heb ik daar geen oordeel over. Wat mij betreft, als het voor de jongen goed voelt en er respect is, wie kan er dan een probleem mee hebben?

Het leven als homo is niet altijd gemakkelijk. Als je op meisjes valt dan gaat alles min of meer vanzelf, maar voor jongens zoals jij ligt het anders. Het is te begrijpen dat je lang geprobeerd hebt het weg te duwen. Met hulp van, wat ik dan maar je mentor zal noemen, is het wat makkelijker je weg te vinden. Soms zal het leven moeilijk zijn, maar er is ook altijd veel vriendschap en solidariteit.

Ik wens je veel liefde en geluk in het leven dat voor je ligt. Er zijn altijd mensen die van je houden. Je hoeft alleen maar gewoon jezelf te zijn. Dan ben je nooit alleen.

Ben al uit de kast, maar mijn ouders hadden er geen moeite mee, de enigste die er moeite mee had was ik zelf. Tot dat ik in contact kwam met deze oudere jongen bij wie ik me kon uit praten en hij begreep me. Door hem als voorbeeld te hebben kon ik me zelf accepteren. Maar we hebben geen relatie maar hij vind het wel leuk dat ik bij hem langs kom, en dat ik hem vertrouw. En hij komt ook bij mijn ouders gewoon thuis die hem waarderen, omdat ik door hem zelfvertrouwen in hem heb gekregen, alleen het woord vrienden gebruiken we niet,het is meer een oudere broer voor me, weet ook niet hoe ik dit uit moet leggen, jammer dat er niet meer reactie's komen, maar blij met jouw reactie jongen 21.

Je hebt een vriendschappelijke relatie met die oudere jongen maar toch noem je hem geen vriend? Waarom niet? Blijkbaar geeft hij genoeg om jou om tijd en aandacht aan je te besteden. Dat is toch wat vrienden doen?

Zoals ik het lees hebben jullie een vertrouwelijke relatie met elkaar en is hij een soort oudere broer of vaderfiguur voor je. Sommige dingen, zoals dat jij homo bent, zijn misschien nog te moeilijk om thuis met je ouders en met je gewone vrienden te bespreken. Dan is het toch fijn dat er iemand is waarmee je wel vrij over die zaken kunt praten!

Ben je al uit de kast of is je zelfvertrouwen nog niet groot genoeg om die stap te nemen? Je bent 17, dus ik denk dat jij best graag een speciaal iemand wil hebben die jij wel je vriend wil noemen. Dan moet je wel die ene stap durven zetten. Misschien dat die vriend die jij coach noemt jou daar ook bij kan helpen. Wees maar blij dat je hem hebt!

Ik lees nog geen reacties van anderen die ook zo'n relatie hebben maar ik weet zeker dat jij lang niet de enige bent. De meeste jongens hebben wel iemand waar ze tegen opkijken en die een rolmodel voor ze is. Voor sommigen, zoals jij, is dat ook een goede vriend.