Beste TS, Eigenlijk wilde ik niet meer reageren, er is al zoveel aardigs gezegd, maar iedere keer ontroert zo'n verhaal mij weer zodat ik het toch maar doe. Het ontroert mij omdat het steeds gaat om een jongen die homo is, anders is, zich eenzaam en alleen voelt en het niet durft te vertellen uit angst afgewezen te worden. Uiteindelijk doet hij het toch en dan blijkt dat hij omringt wordt door liefde en vriendschap.

Eerder las ik hier het verhaal van een Belgische jongen, dertien pas, die verliefd werd op een jongen van zijn zwemclub. Hij heeft het verteld, de ouders van die jongens hebben met elkaar gesproken en ze mochten verliefd zijn. Hij heeft een broer die een jaar ouder is en die twee zijn heel innig met elkaar. Als broertje op school gepest wordt krijgt de pester van broer een pak slaag. Jouw broers zouden dat ook doen weet ik zeker.
Er is het verhaal van twee jongens van vijftien die verliefd werden op elkaar maar erg bang waren dat het bekend zou worden. Uiteindelijk heeft de moeder van een van de twee hem uit de kast getrokken en toen kon de andere niet achter blijven. We zitten op een roze wolk schreef hij later.
Kort geleden was er hier het verhaal van een Friese boerenzoon van zestien die ook al lang met zijn geheime gevoelens rondliep. Vooral was hij bang dat zijn vader hem zou afwijzen. Uiteindelijk heeft hij het eerst zijn moeder en toen zijn vader verteld. Ook hier tranen en natuurlijk liefde en acceptatie.

Ik denk wel eens dat homo jongens extra liefde nodig hebben. Tenslotte is het leven toch een beetje moeilijker. Van jou weet ik zeker dat jij die extra liefde krijgt en van die andere jongens ook. Het is fijn dat jouw teamgenoten en je vrienden die je het verteld hebt er zo positief op reageren en waarom ook niet. Jij was hun maat en dat ben je nog steeds. Dat jij een vriend hebt in plaats van een vriendin, wat maakt het uit? Ik denk dat jouw vriend een plaatsje krijgt in jouw familie net zoals jij in zijn familie. Jullie zijn hele gelukkige jongens!

Ik wens jullie allebei veel liefde, veel vriendschap en veel gelukkige momenten samen. En jou wens ik veel doelpunten en een mooie carriere al heb ik geen verstand van voetbal. Bedankt dat je jouw verhaal met ons hebt willen delen! Ik denk dat je anderen die met hetzelfde worstelen daar ook mee helpt.

Fijn dat je homo zijn goed valt bij je familie. Dat zou overal zo moeten zijn. Veel geluk!

TS hier. Mijn vriend is gisteravond bij mijn ouders geweest. We hebben met z’n allen gegeten. Mijn broers en ouders vinden het n hele leuke aardige jongen. Hij is ook heel lief vind ik. Ik ben zo blij dat ik hem nu mee kan nemen. Een paar jongens uit mijn team hebben gereageerd en dat is prima verlopen. Thx voor jullie steun hier.

Fijn dat je je geout hebt naar je ouders en je broers. Gelukkig hebben ze er allemaal positief op gereageerd. Dank je om het on te laten weten hoe het is verlopen. Ik leefde echt met je mee!

Beste J18, Daar ben je weer met je homo evangelie. Jij wil graag dat homoseksualiteit geaccepteerd wordt in de maatschappij en dan adviseer je iemand die niets liever wil dan geaccepteerd worden zoals hij is zich terug te trekken en zich te storten in jouw homobubbel.
Er zijn verschillende soorten homo's, dat loopt van extreem mannelijk naar extreem vrouwelijk, zoals jij dus. De meesten zitten er tussen in en willen niets liever dan een gewoon leven met iemand die van ze houdt. En toevallig is die iemand dan een man.

Als ik mij jouw verhalen van eerder herinner dan is er veel seks in jouw leven maar over liefde heb ik nog nooit iets gelezen. Jij hebt vast wel een opwindend en spannend leven, maar in mijn ogen ook een heel leeg leven. Hoe zal dat zijn over tien of twintig jaar als je niet meer zo strak en zo mooi bent? De tijd gaat snel hoor!

TS hier leeft in een gezin met veel liefde en warmte. Hij heeft een grote passie en daar is hij goed in. Daardoor heeft hij van zijn passie zijn beroep kunnen maken. Alleen, er is iets dat hem kwelt, hij vindt jongens leuker dan meisjes en in zijn wereld is dat een probleem. Jaren heeft hij het voor zich gehouden maar nu heeft hij de liefde gevonden en nu kan hij er niet meer mee leven om zich anders voor te doen dan hij is. Hij wil open zijn naar zijn omgeving. Hij wil gelukkig zijn met zijn vriend en hij wil dat iedereen dat weet.
Als jij oprecht bent in je verlangen naar acceptatie van homoseksualiteit dan moet je dat steunen en niet adviseren om als een lafaard weg te lopen voor de realiteit en zich te storten in de wereld van de liefdeloze seks en perversiteiten.

Nu ik toch bezig ben, @ J22: Jij begrijpt niet waarom iemand moet zeggen homo te zijn. Jij hebt geen relatie en blijkbaar heb je daar ook geen behoefte aan. Als er wel een liefde in jouw leven was dan zou je willen dat je daar in je omgeving gewoon open over zou kunnen zijn.
Wat jij vertelt, hier, maar ook elders op dit forum vind ik een dubieuze zaak. Je doet aan seksuele dienstverlening, al dan niet tegen betaling begrijp ik. Veel plezier zou ik zeggen, maar hoe lang wil je daar mee door gaan en hoe zie jij je leven over tien, twintig jaar? Zou je echt niet willen dat er iemand is die tegen je zegt dat hij van je houdt?

@ Meisje 19, Je zegt dat ik mij vergis. Inderdaad, je reactie was niet zuur maar kil. TS komt hier waarschijnlijk voor het eerst in zijn leven openlijk vertellen dat hij homo is. Als je daar zo'n acht jaar over gezwegen hebt is dat gezien zijn situatie een hele grote stap. Waar hij op hoopte toen hij dat deed was begrip en steun voor zijn verlangen naar openheid, naar acceptatie door de mensen die van hem houden en waar hij dagelijks mee werkt. Jouw reactie is dan: "...en je vraag is ??", meer niet. Denk je dat hij daar iets aan heeft?
Volgens mij ben jij dezelfde die de moderators gek maakte met je gezeur dat iets niet on topic is. Waarom doe je dat? Wat is jouw probleem?

Je beschuldigt mij er van verkeerde conclusies trekken (welke?) en gelijk poneer je dan dat ik wel een afkeer van meisjes zal hebben. Waar baseer je dat op? Ik heb heel wat reacties geplaatst op topics van meisjes. Bij "Seks tegen je zin" heb ik er minstens vijftig geplaatst in de draad van een meisje dat problemen had met de emotionele gevolgen van de ervaringen met een handtastelijke leraar. Dat was nog als J21, en er zijn vele andere. Als de reactie begint met "Lief meisje" of "Beste meid" dan is hij van mij. zoek maar eens.

TS weer hier. Gister avond na het eten heb je gezegd dat ik iets wilde vertellen. Maakt mijn oudste broer nog ff n grappige opmerking “ je bent homo” en hij moest lachen. Daarna heb ik gezegd dat ik inderdaad homo ben. Het werd eerst heel stil. Ik vertelde dat ik n vriend had. Als eerste komt mijn oudste broer naar mij toe en geeft mij n zoen. En zegt dat hij nog steeds veel van mij houdt, ja toen kwamen bij mij de tranen eruit. Mijn ouders waren wel verrast ze hadden het niet verwacht zeiden ze eerlijk. M’n broers accepteren het gelukkig en we hebben een uur zitten praten totdat m’n pa vroeg wie die vriend was. M’n pa vroeg of ik en m’n vriend en zouden willen als hij voorgesteld zou worden. Ik heb met m afgesproken dat we dat deze week doen. Toen m’n vrienden nog, ik heb op m’n insta n paar fotos gezet van m’n vriend en mij. Ik ga er geen ophef over maken. Een paar hebben al gevraagd wie die jongen is op de foto. Ik heb geantwoord dat het mijn vriend is. Tot nu toe positieve reacties. Ik ga het wel beleven wat er gaat gebeuren. Ben wel heel erg opgelucht.

@jongen 18j. Als zijn teamgenoten er geen probleem mee hebben kan hij echt wel blijven voetballen. En waarom zou hij zich plots moeten anders gedragen nu hij zich wil outen? Ik wens de topicstarter veel succes met zijn coming out. Je zal zien, het valt heus wel mee!

20 jaar en nog niet uit de kast? Dan heb je het erg lang volgehouden (of had je stiekem al wel seks met jongens). Homoseksualiteit is in onze maatschappij helaas niet geaccepteerd en uit de kast komen zal een moeilijk verhaal worden, zeker bij voetbal. Het beste is afscheid te nemen van je oude vrienden en nieuwe gay-minded vrienden om je heen te verzamelen. Stoppen met voetbal en iets zoeken waar ze meer open staan voor homoseksueel georienteerde jongens. Ballet zou voor jouw een hele goede optie kunnen zijn. Ook fysiek erg uitdagend en daar is homoseksualiteit juist een pluspunt. Verhuizen naar een gay-friendly-omgeving zal daar veel bij helpen, bijvoorbeeld een grote stad. Daar zijn volop gaybars met darkrooms en gaysauna's. Je bent tenslotte al 20 jaar dus je hebt nog een en ander in te halen. Homoseksualiteit is niet om je voor te schamen, homoseksualiteit moet je gewoon doen!

gho ik weet het niet, ik vraag me soms af, waarom moet iemand die gay is dit zeggen? dat zijn toch niemand zijn zaken? er is toch ook niemand die gaat zeggen , hej aangenaam maar ik moet iets bekennen ik ben hetero, dus waarom zou iemand die gay is dit wel moeten doen? ik was zelf 13 jaar toen ik vertelde aan vrienden en klasgenoten dat ik gay ben, maar verder niemand, geen familie, geen ouders, geen collegas, geen nieuwe vrienden, ook al werd ik op mijn 13jaar goed onthaalt met positieve reacties, anno 2020 zou ik dit niet meer durven zeggen raar maar waar, en als iemand op mijn werk het zou weten zou ik daar niet meer willen werken, dusja niemand heeft daar toch zaken mee dat ik gay ben? pasop iedereen moet dat voor zichzelf uitmaken natuurkijk, voor mij persoonlijk heeft het een deur geopend toen ik 13 was, aangezien mijn vrienden en klasgenoten dit wisten dat ik gay was, was het voor hen dus gemakkelijker om hun penis eens aan mij te showen of zelfs samen te masturberen, zodat ik als gay mijn mening kon geven of ze een grote hadden of niet, aangezien ze nog nooit een meisje hadden gehad was ik vaak hun eerste genot dus vaak mocht ik hen dan ook trekken en pijpen, dus het heeft toen wel deuren geopend, mocht ik terug in de tijd kunnen gaan zou ik net hetzelfde doen, zeggen op mijn 13jaar, maar nu terwijl ik 22 ben, neen ik heb daar geen behoefte meer aan om dit aan nieuwe mensen te zeggen dat ik gay ben, die hebben daar geen zaken mee

Wees vooral eerlijk en zeg dat je al langer met deze gevoelens worstelt. Geef hun ook de kans om eraan te wennen, jij bent er al jaren mee bezig maar bij hun kan het onverwacht komen. Zeg hun ook dat je dezelfde jongen blijft, ook nu ze weten dat je homo bent. Op de voetbal zal het allemaal wel mee vallen, natuurlijk zullen er jongens anders gaan kijken als je bij hun naakt in de kleedkamer bent, maar ook hier zullen ze snel merken dat er voor hun niets veranderd. Jij hebt een lieve vriend, een toffe familie, een goed team op je sport en ze zullen het zeker aanvaarden. Degene die het moeilijk hebben draaien wel bij of haken af. Je kan je dan afvragen of ze je vriendschap wel waard zijn. Veel succes met je coming out! Laat even weten hoe het is gegaan!

Ik vind die droge commentaar van meisje19 best grappig. Hier en op andere topics. Je moet er natuurlijk wel de humor van willen zien. Mij doet ze altijd glimlachen :-))

@ j.22; je suggereert iets wat er niet is. Minstens ook nu trek je een verkeerde conclusie. Heeft mogelijk te maken met je afkeer naar meisjes. Ben eerlijk naar jezelf.

Hier de TS. Ik speel eerste divisie. Lieve reactie hier net gelezen. Ik weet ook in mijn hoofd dat ik er mee naar buiten moet komen. Het is gewoon de onzekerheid die ik tegemoet ga. Hoe gaan mensen reageren, raak ik mensen kwijt. En je hebt gelijk als je zegt dat het geen echte vrienden zijn als ze je niet accepteren. Ik heb oudere broers en ben de jongste. Ze zijn juist heel trots op mij dat ik zo goed voetbal. Ik ga er ook steeds slechter van slapen dus ik heb besloten om dit weekend met mijn ouders en broers te praten.

Beste jongen, Gezien de macho sfeer in de voetbalwereld begrijp ik dat je bang bent je bloot te geven maar misschien valt het mee. Het zal zeker veel veranderen in de relatie met de mensen om je heen want het blijft voor veel mensen iets waar ze moeilijk mee om kunnen gaan. Toch denk ik dat het belangrijk is om uit de kast te komen en niet alleen voor je zelf.

Je zegt dat je voetbal op hoog niveau speelt en dat betekent dat veel mensen jou kennen en voor veel jongens ben jij misschien een idool en een rolmodel. Door naar buiten te komen laat je zien dat je op jongens kan vallen en toch een stoere kerel en een goede sportman kan zijn. Je kan daar veel jongens die worstelen met hun geaardheid een hart mee onder de riem steken.

Je wil graag open zijn over jezelf want stiekem gedoe past niet bij een sportman zoals jij, maar je bent bang voor de gevolgen. Je weet niet hoe je ouders en je broers zullen reageren.

Je ouders houden van je en zijn trots op je. Datzelfde geldt voor je broers neem ik aan, het zijn je broers tenslotte. Je denkt dat het een verassing en een schok voor ze zal zijn en dat kan, maar het kan ook dat de mensen die dicht bij je staan al lang hun vermoedens hebben. Moeders hebben zo, iets vaak wel door maar ze wachten tot jij er mee komt. Het is een moeilijk iets om over te praten.
Als jouw broers ouder zijn dan jij zullen ze beschermend naar jou zijn, als ze jonger zijn kijken ze naar je op. Dat verandert niet als jij homo bent. Ze zullen wel nieuwsgierig zijn en gaan vragen.

Wees flink, vertel het thuis. Desnoods met je vriend er bij. Je hebt die vriend, een lieve vriend zeg je, jij hebt gekozen voor de liefde en wie kan daar tegen zijn?

Hoe je voetbalmaten zullen reageren is moeilijk te zeggen. Sommigen zal het niet uitmaken, anderen zullen het afwijzen en je zult ook echte vrienden hebben die laten merken dat er voor hen niets is veranderd en dat ze achter je blijven staan. Je zal weten wie je echte vrienden zijn en misschien nieuwe, echte, vrienden krijgen.
Je kan beginnen om er eens met je coach over te praten en misschien is er in jouw ploeg iemand waar je een goed contact mee hebt. Die zou je in vertrouwen kunnen nemen als je denkt dat hij positief staat naar jouw gevoelens.

Uit de kast komen is altijd een stap waar erg tegen wordt opgekeken maar eigenlijk is het uiteindelijk altijd een opluchting en wordt het positief ontvangen. Je kunt het hier op het forum lezen. Homo zijn is niet altijd leuk, maar je ontmoet solidariteit en je krijgt nieuwe vrienden. Je wordt er gelukkiger door. Heb moed en zet die stap! Sterkte! En wees niet bang. Je bent niet alleen.
(Gerry & The Pacemakers - You'll Never Walk Alone, zoek dat nummer eens op, op youtube bijvoorbeeld, en zet het keihard aan. Dan ga jij je goed voelen!)


@ Meisje 19, Waarom altijd die zure commentaren van jou? Jongeren komen hier om begrip en steun te zoeken. Wees een beetje lief voor ze!

Dat is natuurlijk een heel lastige situatie. Wat mij het meeste heeft geholpen, is het vertellen aan iemand dichtbij me (in mijn geval mijn oudere broer). Met hem had ik het regelmatig over hoe lastig ik het vond en waarom ik het moeilijk vond om voor uit te komen. Toen vond ik het veel makkelijker om uit de kast te komen. Door er met iemand over te praten, kan je er ook comfortabeler mee worden.

...en je vraag is ??

lastig idd. een tip voor je; breng het onderwerp eens ter sprake; een vriend/collega van me is homo en kijk hoe ze reageren. is het positief dan zeg je dat je je lief aan hen wil voorstellen. je kunt eerst je broers polsen en dan je ouders. maar jouw geluk is het belangrijkste. eenmaal over de drempel geeft ruimte , met name voor jezelf. Sterkte en warme hug!