Hey, hou is je week nu verlopen? Hopelijk is het nu wat rustiger en hebben de anderen aanvaard dat je op jongens valt. Laat is iets weten.

Goed om van je te horen TS en dat je mensen hebt waar je IRL mee kan praten. Het gaat voorbij waaien want het nieuwe gaat er af zijn voor de anderen. Maandag veel succes en weet dat wat nu 'het ergste' lijkt over 5 jaar je mogelijk naar terugkijkt als een ongelukje. Dat hoop ik vanharte.

TS hier.
Na maandag ben ik niet meer naar school geweest. Ik heb het er met mijn ouders over gehad en ze begrepen me, maar vonden ook iets van mijn actie. Ik ben van plan maandag weer naar school te gaan. Wel heb ik mijn mentor al gesproken, hij is gisteren bij me op bezoek geweest thuis. Hij vertelde me dat we het er met de klas over gaan hebben, wat het met me heeft gedaan en ook een stukje over homoseksualiteit enzo. Dit lijkt me wel fijn.
Het gevoel dat ik nu heb is vooral spijt, had ik het maar niet gedaan. Ik blijft het filmpje maar in mijn hoofd afspelen en wil mezelf zo graag tegenhouden. Maar het zijn gedane zaken en die kan ik niet meer terugnemen.
Van mijn oudere zus, die op dezelfde middelbare school zit, heb ik begrepen dat de wind langzaamaan gaat liggen. Vandaar de keuze om maandag weer naar school te gaan.
Ook moet ik helaas bekennen dat de gedachtes om er een eind aan te maken langs zijn gekomen. Gelukkig is dit na lange diepgaande gesprekken met mijn ouders minder geworden en heb ik er vertrouwen in dat het goed komt.
Ik ga maandag zien wat er gaat gebeuren.

@TS Hoe loopt het op school? Ben je al terug geweest? We duimen voor je.

Och jongen, dit is zeker niet de manier waarop jij uit de kast wilde komen dat weet ik zeker. En ik vind het echt ontzettend lullig dat die jongen het aan de hele klas heeft doorverteld. Jeugd van rond jouw leeftijd kan zo ongelooflijk hard zijn zonder te beseffen hoe dergelijke opmerkingen jou kunnen raken! Ik zou je het liefst een enorme knuffel willen geven en vertellen dat alles goed komt! Dat komt het ook zeker wel, maar je zult echt heel sterk in je schoenen moeten staan! zijn er klasgenoten waar je goed mee op kan schieten ondanks deze situatie? Waar je misschien wat steun bij kan zoeken? Die jou misschien een beetje kunnen helpen om door deze donkere periode te komen ?

Ik ben al wat jaren uit de kast dus ik heb makkelijk praten als ik zeg dat je het best gewoon naar school kunt gaan en jezelf niet laten kennen, maar ik weet donders goed dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan! Hoe langer je van school weg blijft hoe moelijker het wordt om de confrontatie met je klasgenoten weer aan te gaan. Ik hoop dat je minstens 1 iemand in je klas hebt die je in vertrouwen kunt nemen en die je wil helpen om tegengas te geven aan vervelende opmerkingen. Zoals anderen al zeggen; negeren is een manier, maar in mijn ervaring (ik ben jarenlang gepest op school!) werkt dat juist averechts en bereik je meer door tegengas te geven en te laten blijken dat je sterk in je schoenen staat door opmerkingen terug te geven. Maarja, ik ken je niet en ik weet niet of je daartoe in staat bent. :-\

Ik neem aan dat het contact met die jongen niet zodanig close is dat je hem zou kunnen bellen of met hem kunt afspreken om te praten over wat er is gebeurd? Je kan hem in dan ook vertellen dat je het een klotestreek vindt dat hij het aan de hele klas heeft verteld.

En ja, ook ik ben ongerust en hoop dat je de situatie te boven komt! Hou ons alsjeblieft op de hoogte!

je hebt gelijk jongen 19
ik ben ook ongerust
TS houd je ons op de hoogte hoe het gaat?
groet B.

Dag vriend, Het is een hele nare situatie waarin jij terecht bent gekomen. "Een moment van onbedachtzaamheid kan maken dat men jaren schreit' zei mijn moeder wel eens. Zo erg zal het voor jou wel niet zijn, maar dit is niet het leukste moment van je leven. De vraag is wat je nu moet doen.

Wat er gebeurd is heeft wel gemaakt dat je met een klap uit de kast bent gekomen. De hele schol weet het nu en een ding is zeker, jij bent daar niet de enige. Het kan zijn dat er anderen naar jou toe komen om te zeggen dat zij ook zo zijn. Of dat gaat gebeuren hangt af van hoe het nu verder gaat en hoe de sfeer op school is.

Het beste kan jij nu open kaart spelen. Verbergen heeft geen zin meer en maakt jouw leven alleen maar moeilijker. Je zou met je ouders moeten gaan praten en vertellen hoe het met je zit en wat je gedaan hebt. Vervolgens zouden jij of je ouders met iemand van de school moeten praten. Die kan dan met de leerlingen praten en uitleggen hoe moeilijk het allemaal voor jou is en begrip proberen te kweken voor jouw gevoelens en jouw situatie. Een beetje solidariteit en vriendschap mag je toch wel vragen van je medeleerlingen.

Er is een website, jongenout.nl/ speciaal voor jongeren zoals jij. Het is net zo iets als dit. Je kan er praten met anderen. Het is voor jongeren t/m 18 jaar en om te zorgen dat er geen ongewenste bezoekers komen moet je je identificeren bij aanmelden. Hoe ze met jouw privacy omgaan en wat ze verder doen kan je lezen op de site.

Je zit nu in een depressie denk ik en je wilt jezelf het liefst voorgoed verstoppen in een donker hoekje, maar daar schiet je niets mee op. Wees moedig en doe de stappen die nodig zijn, dan gaat het licht weer schijnen. Het weer is ook erg depressief de laatste dagen, maar het gaat zeker weer zomer worden, ook voor jou.
Er zijn genoeg mensen die jou letterlijk en figuurlijk in de armen willen nemen. Laat jezelf zien zoals je bent! Jij bent om van te houden en er gaat van je gehouden worden! Veel sterkte!

hoi TS
als je ze blijft negeren is uiteindelijk de lol van het praten over jou er wel vanaf. Ik negeerde mijn irri klasgenoot A. ook de hele tijd en nu irriteert
hij me niet meer met Hoiiiiii??? (

Ah wat een rotstreek. Dit is ook niet de manier waarop de uit de kast wil komen. Ik hoop dat je bij iemand je verhaal kan doen, want je hoeft je helemaal nergens voor te schamen.

@TS dat is een klote situatie waar je in zit. Spijtig genoeg moet je hier nu door. Probeer je te verontschuldigen bij de jongen die je kuste. Zonder toestemming is niet ok, maar je hoopte en hebt signalen verkeerd begrepen. Voor de rest van de klas zal het nieuwe er snel af zijn. Laat niet te hard blijken dat het je stoort. Al is dat moeilijk, snap ik.

Dit gaat voorbij gaan. Het gaat beter worden, echt waar. Veel moed en sterkte wens ik je toe ... en ik vind je heel dapper dat je probeerde.

@TS ik hoop dat je eerste dag meeviel. Onthou dat alles beter gaat worden met tijd ... ook al lijkt dat nu niet zo.

Geef ons, als je wil, een antwoord hier want we zijn wat ongerust.

TS hier.
Ik ben vandaag naar school gegaan met buikpijn. Toen ik naar m'n kluisje liep had ik heel erg het gevoel dat de hele school naar me keek. Toen ik in de eerste les zat wist ik het zeker, iedereen in de klas wist wat ik had gedaan. Ze keken en smoesten. Zo erg zelfs dat de docent vroeg wat er aan de hand was, niemand durfde zijn mond open te trekken. Toen we liepen naar de tweede les, kon ik enkelen verstaan. Ze noemden m'n naam met homo in de zin. En zinnen als: 'Dat doe je toch niet?'
Dit ging zo de hele ochtend door, totdat een paar stoere jongens het me op de man af vroegen of het waar was wat ik had gedaan. Ik probeerde stoer ja te zeggen, maar het kwam er erg lullig uit. De hele klas moest keihard lachen en ik ben naar het toilet gerend. Daar heb ik zeker een uur gezeten. Daarna heb ik me ziekgemeld en ben naar huis gegaan.
Ik durf morgen echt niet meer naar school toe.

o wacht! Ik wil nog iets zeggen!
je zegt dat je meteen naar huis bent gegaan.
Eigenlijk heb je je laten wegjagen door nare gedachten.
Ik zou er met iemand over praten.
En als je dat genant vind kan je dat ook tegen je huisdier zeggen (als je er een hebt) of gewoon tegen iets levenloos zoals een boek (beetje raar maar toch)
wordt je gevoel de baas!
Nog meer groet B.

sorry dat ik nu reageer in 'jongensvragen' maar ik wil hier even op reageren.
Ik zit nog op de basisschool dus weet niks over kussen en zo. Maar ik heb wel verekering en ik was even echt bang toen hij me verkering vroeg. Ik dacht dat hij het niet meende. Maar het is nu een jaar aan. We doen niet heel veel samen en hij heeft me laatst geappt dat hij me ziet als een vriendin waar hij verkering mee heeft.
Dus mijn raad: pas op met liefde want je kan bijna nooit weten wat de ander van jou vind.
groet B.

Dat komt wel goed hoor, TS. Iets dergelijks is me vroeger ook overkomen. Ik reageerde toen ook nogal bot en die jongen schrok daar toen heel erg van. Hij was helemaal in paniek. Hij kwam die avond nog helemaal tot bij mij thuis gefietst om zich te verontschuldigen. Hij smeekte haast op zijn knieën dat ik niets op school zou vertellen. Maar zo erg vond ik het eigenlijk niet. Ik heb er dan verder nooit met geen woord meer over gerept. Ik heb het afgedaan (wat j23 ook zegt) als een plotselinge ongecontroleerde opwelling van vriendschap en daarmee was de kous af. Maak je nou maar geen zorgen. Jongens roddelen en klikken niet. Maar zo nu en dan wanneer niemand het zag, gaf ik hem wel zo'n dikke vette knipoog.

Mja, moeilijke situatie. Je kunt doen alsof er nooit iets gebeurd is, je kunt proberen er over te praten met die vriend (hoe weet je zo zeker dat hij het aan al je klasgenoten vertelt?), of je kunt stoer achter je daad staan en openlijk toegeven dat je hem een zoen wilde geven omdat je hem leuk/lief vindt. In het laatste geval moet je uiteraard wel stevig in je schoenen staan en (soms nare) reacties kunnen verwachten.
Ik weet niet hoe goed het contact tussen jou en die vriend is, maar je zou hem kunnen bellen of met hem afspreken om te praten over wat er is gebeurd, op zich is er niks bijzonders gebeurd afgezien van een (poging tot) een kus geven toch ? Wie weet heeft hij wel hetzelfde gevoel als jij maar is gewoon nog heel onzeker over zichzelf? Of hij heeft niet hetzelfde gevoel en was gewoon overdonderd.

Het zou wel een klotestreek zijn als hij het achter jouw rug om aan je klasgenoten verteld, maar daar kun jij niks aan veranderen, alleen ermee dealen. Het feit dat je nog niet out bent maakt het wel lastig, maar neem jezelf niets kwalijk! Ik vind het juist wel stoer dat je dat durfde op dat moment! Ik was op jouw leeftijd ook stapelgek op een goede vriend maar heb er altijd alles aan gedaan om dat niet te laten blijken, hoe moeilijk ik het daar soms ook mee had. Dus ik vind dat je al sterk in je schoenen staat door die zoen te willen geven en ik hoop dat die vriend het je niet al te lastig maakt door er een heel drama van te maken met je klasgenoten.

Hoe dan ook, ik hoop dat het mee valt voor je en houd ons op de hoogte!

Het kan zijn dat die jongen in de klas verteld heeft wat jij gedaan hebt, maar het kan ook net zo goed van niet. Zijn gedraag naar jou wekt de indruk dat hij wel bepaalde gevoelens van sympathie naar jou heeft al hoeft dat natuurlijk niet seksueel te zijn. Dan zal hij jou niet in problemen willen brengen.
Jouw actie heeft hem overvallen. Niet elke dag geeft iemand jou zomaar een zoen. Het kan zijn dat hij in verwarring was en niet goed wist hoe hij moest reageren. Als hij echt iets voor jou voelt dan is hij er zeker over gaan nadenken.
Jij bent niet uit de kast en hij heeft ook nooit iets in die zin laten blijken. Misschien omdat hij gewoon hetero is, misschien omdat hij bang is dat hij er op school problemen door gaat krijgen. Het is altijd een risico om als jongen tegen een andere jongen te zeggen dat je hem leuk vindt.

Wat moet je nu doen? Contact met hem zoeken en zeggen dat het je spijt wat er gebeurd is. Zeg dat je opeens een groot gevoel van vriendschap voor hem voelde en dat je het in een opwelling gedaan hebt. Wat er dan verder gebeurt hangt af van hoe hij naar jou kijkt. Misschien zijn jouw gevoelens wederkerig, misschien niet. Dat zie je dan vanzelf wel.

Voor nu gok ik er op dat hij tegen niemand wat gezegd heeft. Ik zou wel niet meer zomaar iemand een zoen geven, maar dat snap je nu wel. Sterkte!