overgrootopa kwijt

Hooiii, Ik zit ergens mee..... Ik begin vanaf het begin. Ik ga iedere zondag naar mijn overgrootopa. Ik praten altijd met hem over mijn problemen en hij had altijd een oplossing. Ik hielp hem met de afwas en deed van alles. Op een dag kreeg ik het vreselijke nieuws te horen dat hij doof was. Sinds toen is alles mis gegaan... Ik ging steeds meer naar hem toe. Op een dag kwam ik aan hij lag op de bank, ik dacht dat hij lach te slapen, toen had ik de sleutel onder de deurmat gepakt en de deur opengedaan. Ik had geprobeerd hem wakker te schudden maar het lukte niet. Ik belde 112 en ging mee naar het ziekenhuis. Hij was flauwgevallen en uitgedroogd. Hij heeft een week in het ziekenhuis gelegen. Toen hij thuis was ging alles weer goed. Tot een week later, hij herkende met niet meer. Hij had me zijn huis uitgezet. Toen ik de volgende dag terug kwam zat hij te huilen op de bank. Ik ging naast hem zitten en schreef op een papiertje wat is er allemaal? Hij knuffelde me en zei ik heb een puinhoop gemaakt van mijn leven. Hij wou opstaan maar het lukte niet. Ik zei opa nee dat is niet waar!! Je hebt voor ons land gevochten! Ik ben trots op je. Toen ik de volgende week weer kwam zat de dokter bij hem. En zei sorry hij heeft een bloedneus gehad en heeft zoveel bloed verloren dat hij naar het ziekenhuis moet. Vanaf toen ging alles fout. Hij werd blind, en is 15x geopereerd. De dokters zeggen allemaal dat hij niet langer als een half jaar meer te leven heb. Alleen dat is al 3 maanden geleden ik wil hem echt niet kwijt!!