J23, nog altijd stel in jou reactie zeer op prijs. Ik weet dat er op dit forum veel gekloot voorkomt, ik verwachtte jou reactie vanzelf wel. Ik ben inmiddels in Griekenland, het begin voelde ik mij niet al te best, maar ik ben mij er over heen aan het zetten. En je hebt ook gelijk in dat meisje. Het is ook te idioot voor woorden dat ik nog zo twijfelen moet. Maar sommige dingen herken ik dan van de vorige meisjes waardoor ik in paniek schiet en denk: “niet weer toch?”. Ze wilt reizen voor mij, ze wilt met mij bellen ect. Alles zou goed moeten zitten. Laatst zei ze wel dat we misschien overdag wat minder contact moeten hebben, ze zij dat we misschien wat te obsessief met elkaar bezig zijn. Wat misschien wel zo is maar ik vind het niet erg, zij ook niet, maar ze was volgens mij een beetje bang dat ik haar zat zou worden, nou ze moest eens weten. Maar ze werkt nog veel (ze heeft straks een tussenjaar) en ik ben op vakantie, dus heel veel spreken we elkaar toch ook weer niet. Eerdaags bellen we weer, omdat oa door het tijdverschil we een beetje langs elkaar gaan. We hebben nog geen sterren gekeken, dat zouden we na mijn vakantie gaan doen, ze probeert een gaatje te prikken dan. Het is trouwens ook geen sterren kijken meer want dat zou qua ov niet uitkomen, ze wilde blijven slapen zei ze maar dat kan natuurlijk niet zo snel. Ze komt nu dus naar mij toe om een film marathon te kijken, dat wilde ze graag. Maar toch, die twijfel is er nog steeds, ook als het goed gaat kan die opeens weer naar boven komen. En dat wil ik dus wel bespreken met mijn psychiater, want daar wil ik voor zover het kan vanaf. Dat kan pas na de vakantie, want hij heeft momenteel ook vakantie. En het zal hoe dan ook kut zijn als het niets wordt, voor een “normaal” mens ook. Maar bij mij zal dat waarschijnlijk iets erger binnen komen. Maar daar wil ik natuurlijk niet van uit gaan. Dus ik zal het accepteren, in ieder geval een poging tot, en het haar nog niet vertellen tot we een paar dates verder zijn, als we überhaupt al zover kunnen komen.

Beste vriend, onze berichten hebben elkaar gekruist. Daarom zeg ik je nog even dit: Een meisje dat drie en een half uur wil reizen om jou te zien, zegt jou dat dan helemaal niets over wat zij voor jou voelt? Hoeveel bevestiging wil jij nog hebben voordat je het eindelijk gelooft? Weet je wat jou vriendschap met haar kapot kan maken? Die eeuwige twijfel van jou! Wees bereid om alles wat er gaat komen te accepteren, goed of slecht. Je kan er toch niets aan veranderen en het enige wat je wel kan doen is dingen kapot maken! Twijfelen is zinloos! Het verandert niets! Doe dat niet! Accepteer, wat er ook komt. Ga boeken lezen, dan denk je minder. Geniet van je vakantie!!!

Dag vriend, daar ben ik dus weer. De moderator had per ongeluk vijf posts van mij verwijderd en wat ga je dan denken? Gelukkig kan ik hier dus nog even posten, maar half september dan is het toch echt wel definitief voorbij.

Als alles goed gegaan is ben je nu op weg of al aangekomen in Griekenland. Ik hoop voor jou dat je er van kan genieten. Het zou zo jammer zijn als je maar steeds zit te twijfelen en te zweven tussen hoop en vrees.
Je bent maar steeds bang dat alle dingen die jij ervaart in je leven en die aanvankelijk leuk en positief leken toch weer verkeerd uitpakken. Nu dus weer met dat meisje.

Jij bent een jongen die graag een fijne vriendschap met een meisje wilt. Dat meisje is een meisje dat graag een fijne vriendschap en waarschijnlijk wel meer met een jongen wil. Jullie hebben elkaar gevonden en nu zijn jullie elkaar figuurlijk gezien aan het aftasten. Wie is zij? Wie is hij? Wat kan ik van hem/haar verwachten? Is hij te vertrouwen? Is het gezellig om met hem samen te zijn?
Van wat ik van je lees krijg ik de indruk dat het voorlopig allemaal de goede kant opgaat. Hebben jullie al op een stil stukje strand naar de sterren zitten kijken? Een meisje dat dat aandurft met een jongen die ze nog maar pas kent heeft vertrouwen in die jongen, anders zou ze dat niet doen.
Jij moet ook vertrouwen in haar hebben en vooral wat meer vertrouwen in jezelf. Meisjes vinden jou leuk, meisjes vinden jou aantrekkelijk, dus waarom blijf je nu zo moeilijk doen?

Stel dat na een tijdje zij zegt dat ze het toch niet helemaal met jou ziet zitten. Dat zou heel erg zijn, vooral als je echt verliefd op haar bent geworden (Ben je echt verliefd op haar geworden?) en de eerste tijd zal jij je heel rot voelen, in de put, en niets meer willen, maar steeds ben jij weer uit die put gekomen. Dat moet jou leren dat hoe moeilijk het leven ook kan zijn en hoe teleurstellend, dat jij er altijd weer bovenop kan komen en uit die put kan kruipen. Jij hebt iets dat je als je oud bent niet meer hebt, jij hebt toekomst! Je bent pas zeventien, je hebt nog zoveel jaren voor je, nog zoveel kansen, je gaat nog zoveel mensen leren kennen en dingen meemaken. Het is veel te vroeg om nu al te zeggen dat het leven jou niets meer te bieden heeft als je weer eens een tegenslag hebt.

Voorlopig ziet het er volgens mij best goed uit. Nu vakantie, meisje dat jou leuk vindt, straks je nieuwe school met allemaal potentieel nieuwe vrienden en nieuwe ervaringen. Jij hebt gewoon best een leuk leven! Als jij dat zelf nu ook eens wilt geloven dan zijn we een hele stap verder!

Fijne vakantie en geniet van alles wat je ziet en beleeft. Geniet van het samenzijn met je familie, je ouders, je zusje, dat is ook niet voor altijd!

Hoi. Ik zou willen dat het anders was, maar het gaat niet goed met me. Ik heb altijd erg last van heimwee en een groot gebrek aan duidelijkheid is wat nu het probleem is. Ik heb steeds het idee dat ze interesse verliest, wat daar dan ook de reden van moet zijn. Maar anderzijds ook totaal weer niet. Ik weet niet of het echt is of dat ik het er zelf van maak, maar ik snap het niet zo goed meer. Sinds zondag heb ik eigenlijk geen moment getwijfeld. We bellen nog, ze wilt na mijn vakantie afspreken (bij mij, wat 3,5uur reizen is). Toch durf ik het haar niet te vragen door wat er eerder allemaal is gebeurd. Maar het vreet aan me en ik zou graag weten waar ik aan toe ben.

Beste vriend, Gisteren (zondag) had ik een reactie gepost op jouw bericht maar die is niet geplaatst, net als een aantal andere reacties. Waarom is mij niet duidelijk. Was het de onhandige moderator die weer op het verkeerde knopje heeft geklikt of heeft men besloten dat ik hier niet meer welkom ben?   Ik hoop dat dit bericht wel geplaatst wordt zodat je weet waarom je voortaan geen antwoord meer van mij krijgt.   Mag ik hier niet meer komen dan is het dus vaarwel en hoop ik dat het goed met je zal gaan. Meer kan ik niet doen tenslotte, de moderators zijn de baas en dan houdt het op. Als ik hier niet meer welkom ben dan zou ik het op prijs stellen te horen waarom, dat lijkt mij wel zo netjes.     Voor jou, een fijne vakantie gewenst en ik hoop dat je wat aan mijn berichten gehad hebt.   Van de redactie: yes ik hoopte al dat je dit zou plaatsen. Duizendmaal sorry!! Wat je zegt is precies waar. Ik heb per ongeluk verwijderd gedrukt. :( sorry!!!

Ja maar weet je wat het is. Ik kom gewoon niet van die twijfels af, en dat vreet aan mij. Dan maak ik mij daar helemaal gek om in mijn hoofd. Ik ben nog steeds bang om gekwetst te worden. En ik wil van dat gevoel af. Want ik weet dat als dit weet zo afloopt als normaal, ik weer onderaan te put sta. En zo wil ik mij gewoon nooit meer voelen. Ik ga vanavond op vakantie, maar wil niet met dit gevoel opgescheept zitten.

Dag vriend! Wat ben jij toch een twijfelaar! Alles gaat nu toch zoals jij dat graag zou willen? Die opleiding gaat echt geen probleem zijn, dat weet ik zeker. Met dat meisje heb je afspraakjes en ze wil romantische dingen met je doen zoals naar de sterren kijken op een stil strand. Zij ziet echt wel wat in jou.

Je wilt niet direct over je mentale problemen praten en dat begrijp ik wel. Enerzijds is jullie relatie nog niet toe aan dat soort gesprekken en anderzijds, wat je hebt met dat meisje gaat over de toekomst, niet over het verleden. De problemen die je had kwamen enerzijds doordat jij een gevoelige natuur hebt en anderzijds door de teleurstellingen die je hebt moeten ervaren. Dat ligt nu achter je en als er weer dingen zijn die tegenvallen dan ben je nu sterker. Je weet dat je dingen aankunt en dat er altijd oplossingen zijn.
Wat jou betreft kan ik straks met een gerust hart afscheid nemen van het forum en van jou en daar ben ik blij om.

Straks op je nieuwe school kom je in een heel andere sfeer terecht. Mannelijker en volwassener. De medestudenten zijn heel anders dan op de Havo en die MBO waar je even op geweest bent. Je gaat je daar best thuis voelen. De docenten daar zijn ook 'geen flauwekul' mensen. Docenten en studenten zijn daar meer een team.

De relatie die jij hebt met dat meisje moet groeien. Volgens mij vertrouwt zij jou al en dat is heel belangrijk. Jij wilt graag een leuke vriendin waar jij je gevoelens mee kan delen en dat wil zij ook. Stel je open voor haar, praat met haar en luister naar haar. Dan gaat het wel goed komen. Heb een beetje vertrouwen! Daar is genoeg reden voor op dit moment.

Hoi. Het lijkt er wel op ja, dat alles weer een beetje goed begint te gaan. Alleen durf ik het nog niet voluit te zeggen omdat ik toch nog erg bang ben dat het zomaar omslaat. En dat alles wat niet goed gaat weer verkeerd afloopt. Ik doe mijn best, en praat erover met mijn psychiater, om te zorgen dat dat niet hoeft te gebeuren. Ik durf ook niet voluit te zeggen dat we elkaar leuk vinden, of zij mij in ieder geval. Ook al is het aan bijna alles te merken dat het misschien wel zo is, ik ben ergens bang dat dat ongeluk geeft. Ik heb het met haar over van alles, maar nog niet over mijn mentale gesteldheid, en dat houd ik voorlopig nog zo. Het lijkt wel alsof we volgens jou al een relatie hebben, dat is natuurlijk niet zo. We zijn niet niks meer van elkaar, maar we hebben nog veel dingen afgesproken om samen te doen, om zo erachter te komen waar we samen aan toe zijn. Zo ook dus een “nieuwe” picknick, zoals ik al zei. Alleen hebben we een drukke planning en is de reistijd ook niet optimaal, dus duurt het nog een paar weekjes voordat we dat kunnen waarmaken.

Beste vriend, Je topic heet Back on Track, en als ik het zo lees ben je aardig op de goede weg, on track dus. Je durft nog niet helemaal te geloven dat alles nu de goede kant op gaat, maar als je kijkt naar hoe het gaat dan moet je toch meer zelfvertrouwen gaan krijgen.

Je hebt di problemen gehad met je opleiding die jouw vertrouwen in de toekomst kapot hebben gemaakt, maar straks ga jij naar je nieuwe opleiding en ik zie niet waarom dat niet goed zou gaan.
Je twijfelde of je wel aantrekkelijk was, je liep maar in de spiegel te kijken en moeilijk te doen over je haar en nu zie je dat meisjes jou gewoon heel leuk vinden.
Met de meisjes ging het wat problematisch, maar nu heb je iemand gevonden waar jij een hele leuke relatie mee hebt. Jullie vinden elkaar leuk, je kan goed zoenen volgens haar, dus dan zal de rest ook wel voorspoedig gaan. Sterren kijken op een stil stukje strand, heel romantisch en dan kan er van alles gebeuren. Ik denk dat ik mij over jou geen zorgen meer hoef te maken. Voor je vrienden op het werk hoef jij je ook niet meer te schamen.
Fijn voor jou en natuurlijk ook heel fijn voor je ouders dat alles nu de goede kant op lijkt te gaan. Jij bent nu gewoon net als al die andere jongens van jouw leeftijd. Misschien wat gevoeliger maar dat lijkt mij voor je vriendin juist heel fijn.

Over anderhalve maand ben ik jarig, maar ik kan nog wel wat flexibel zijn wat dat betreft. Als het zover is dan stuur ik je een afscheidsbericht en als je wilt kan je dan nog wat terugzeggen. Als daar aanleiding voor is dan reageer ik daar nog op en dan is het voorbij.
Ik denk dat jij mij niet meer zo nodig hebt, maar het is natuurlijk altijd fijn dat er iemand is met wie je kan praten over wat je bezig houdt zonder dat je bang hoeft te zijn om voor mietje of zo iets uitgemaakt te worden.
Op forum was ik dat, maar je hebt ook nog die goede vriend en nu ook je vriendin. Als jullie een goede relatie hebben dan kan je echt over alles met haar praten, je helemaal blootgeven om het zo te zeggen, zoals je hier gedaan hebt. Het onderlinge vertrouwen is iets dat moet groeien en dat kost wat tijd en misschien dat er ook wel eens teleurstellingen zullen zijn, maar je weet nu wie je bent en wat je waard bent. Nu kan jij dat aan!

Ik wens je een fijne vakantie en ik hoor vast nog wel van je. Het beste!

Ik vergat nog jou te feliciteren met je verjaardag. Zeventien is in mijn ogen een beetje een bijzondere leeftijd. De stap van zestien naar zeventien is in mijn ogen groter dan die van vijftien naar zestien. Zeventien klinkt al een stuk mannelijker dan zestien.
Je bent nu begonnen aan je achttiende levensjaar, het jaar waarin je van jongen verandert in man. Voel je dat ook zo of is er voor jou geen verschil? In ieder geval hoop ik dat het voor jou een heel mooi jaar gaat worden en dat alle twijfels en somberheid van hiervoor nu voorgoed achter je liggen. Er is toekomst voor jou, daar twijfel je nu toch niet meer aan? Nogmaals gefeliciteerd!

Hoi, daar ben ik weer. Inmiddels 17 jaar. En jij bent ook bijna jarig wat betekend dat je binnenkort van dit forum verdwijnt, maar net zoals j16 wil ik jou ook bedanken. Je betekend veel voor mij door al die gesprekken die we hebben gehad, je was een soort “steun en toe verlaat”. Daar ben ik je dankbaar voor. Ik doe mijn best om beetje bij beetje mentaal weer op het goede paadje te komen. fysiek trouwens ook, maar dat is nu nog even niet aan de orde. Ik heb je verteld over dat meisje, we hebben vrijdag afgesproken. En gezoend, ze zij nog dat ik het goed kon ook. Er was echt niets dat slecht verliep, wat erg fijn is. Maar komende week gaat zij op vakantie, en ik 8 augustus voor 10 dagen naar Griekenland. Dus het duurt nog wel even voordat we elkaar weer kunnen zien. We gingen picknicken, ook al was het niet helemaal georganiseerd we hebben het erg leuk gehad. Maar binnenkort doen we het overnieuw. Ze wilde sterren kijken op het strand zij ze, waar wat minder mensen komen. Ik begin eind augustus met mijn opleiding, ik weet niet op welke datum je jarig bent maar ik hoop dat ik je nog iets kan laten weten. Voor nu loopt alles op rolletjes, ik hoop dat het enigszins zo blijft, dan hoef ik mij nergens zorgen over te maken.

Beste vriend, Sommige jongens beschouwen zichzelf als Gods geschenk aan de vrouwen. Zo zit het met jou dus niet. Jammer voor jou.
Je zegt dat je emotionele toestand afhangt van hoe de meisjes in jouw leven met jou omgaan. Laten ze je zitten dan wil jij blijkbaar gelijk voor de trein springen of zo iets. Ben ik blij dat ik iets van autisme in mij heb waardoor ik niet veel om vriendschappen en dergelijke geef! Daar staat wel tegenover dat autisten heel loyaal zijn, vandaar dat ik iedere keer weer op jouw posts reageer. Ik vind het wel moeilijk om jou steeds een advies te geven waar jij wat aan hebt. Als jij onder behandeling bent bij een psychiater, wat kan ik als eenvoudige elektrotechnicus dan nog toevoegen?
Wat ik denk is dat jij behoefte hebt aan een praatpaal waartegen jij je verhaal kan doen waardoor je voor jezelf dingen op een rijtje zet en jezelf beter begrijpt. Als je mij zo ziet, je bent welkom.

Wat die meisjes betreft, je moet je realiseren dat zij het net zo spannend vinden als jij dat vindt. Voor een meisje is contact hebben met een jongen die ze nauwelijks kent behoorlijk eng. Zij zijn altijd de zwakste en ze weten nooit wat jij echt van plan bent. Jij wilt graag een vriendin om samen leuke dingen mee te doen en dat is wat zij ook willen. Een leuke vriend die ze kunnen vertrouwen en waar ze een gezellige tijd mee hebben. Over verliefd zijn en de rest hebben we het dan nog niet. Het begint met elkaar aardig vinden, leuk met elkaar omgaan en wat er verder gebeurt dat zien we dan wel. Op jouw leeftijd zoek je geen partner voor de rest van je leven, je zoekt een leuk iemand met wat romantiek.

Jullie hebben al een heleboel leuke dingen in gedachten die jullie willen gaan doen. Dat klinkt heel positief dus laat het dan gezellig laten zijn en ga geen moeilijke gesprekken gaan voeren, zoals in dit topic hier. Daar heb je je psychiater en mij voor moet je maar denken.

Dat wil niet zeggen dat je niet over persoonlijke zaken mag praten met je vriendin. In een goede vriendschap kan je juist over dingen praten waar jullie mee zitten. Als dat niet kan dan stelt de relatie weinig voor, maar eerst moeten jullie goede vrienden gaan worden, er naar gaan verlangen om elkaar weer te zien als jullie niet samen zijn en elkaar gaan vertrouwen. Dat kost even tijd en moet geleidelijk aan groeien.

In het begin moet je rustig aan doen. Het lijkt jou een leuk meisje en zij ziet ook wel wat in jou. Zekerheid of het ook echt klikt heb je pas als jullie elkaar echt leren kennen.
Je moet niet naar haar toe gaan met de gedachten van: Als het met haar weer niets wordt dan is het leven verder zinloos. Tienerromances staan er om bekend dat ze intens, maar soms ook erg kort zijn. Zo gaat dat nu eenmaal op jouw leeftijd en meisjes kunnen heel wispelturig zijn. Voor een volwassen relatie moet je gewoon wat volwassener zijn.

Ik hoop dat het deze keer wat beter gaat dan de vorige keren. Je hebt in ieder geval al flink wat ervaring inmiddels. Wees optimistisch en relaxed! Heb geen negatieve gedachten dat voelt de ander aan.
Dat meisje denkt dat jij een leuke vriend voor haar kan zijn. Wees dus een leuke vriend! Toon belangstelling voor wat ze doet en wat haar bezighoudt en misschien gaat ze dan ook wat meer persoonlijke dingen aan jou vragen. Het gaat niet om jou, maar om haar, zo moet je haar benaderen. Succes!

Hoi. Ja die antidepressiva is wel nodig, ik heb toch nog vaak dat ik mentaal helemaal instort. Ik voel mij nu wel oke, maar ik weet dat het volgend uur weer anders kan zijn. En de antidepressiva hoort er voor te zorgen dat het na een tijdje stabiel blijft. Ik heb het met mijn psychiater over mijn “psychose” gehad. Het was voordat ik antidepressiva ging gebruiken. het bleek echter ook geen psychose te zijn, wat het wel zou kunnen zijn weet ik niet meer. Maar als het weer gebeurt dan moet ik het hem laten weten. Het is niet dat ik een vriendin wil zodat ik mee kan praten, het lijkt mij gewoon leuk om van elkaar te houden en leuken dingen met elkaar te doen. Ik praat weer met een meisje, nog oppervlakkig maar wel gezellig. We hebben veel dingen die we samen willen doen. Alleen hoop ik dat we dat ook echt kunnen doen uiteindelijk. Gister heb ik met haar gebeld, en we wilde al afspreken. Alleen vond ze het toch nog wat te vroeg (wat niet gek is want ik spreek haar sinds het weekend), dus het wordt volgende week. Dit is dus de rede dat het goed gaat, en ik probeer het gevoel van altijd duidelijkheid te willen even weg te stoppen zodat het ons niet zo hindert. Toch ben ik nog onzeker en bang dat het niets wordt, door de vorige meisjes waar ik mee heb gepraat en afgesproken. Maar ik laat het gelukkig zijn eigenlijk afhangen van hoe het sociale contact gaat met meisjes en ik dus eigenlijk een beetje afhankelijk van ze ben, zonder dat ze het weten. En als het straks niet loopt hoe ik het zou willen dan begint het weer van vooraf aan. En over mijn gevoel begin ik niet meer, tenminste, ik ga er niet meer zo diep op in. Dus dat een beetje voor nu. Ik heb al het geduld van de wereld maar ik moet soms mijn gevoel onderdrukken om niks te verpesten. En ergens ben ik dus bang dat het toch op een manier fout gaat.

Beste vriend, Wat jij daar allemaal vertelt klinkt niet echt goed. Ik vraag mij af of er nu iets met jou aan de hand is of gaat het er vooral om hoe jij tegen de dingen aankijkt?
Dat jij nu antidepressiva gebruikt is helemaal niet goed maar misschien is het gezien jouw situatie onvermijdelijk op dit moment. Eerder heb ik jou eens gewezen op Ashwagandha, een natuurlijk middel uit de Indiase kruidenleer, maar daar had jij geen zin in omdat je niet van zo iets afhankelijk wilde zijn. Antidepressiva werken misschien wel, maar ze kunnen ook onaangename bijwerkingen hebben. Ik hoop dat het maar een heel tijdelijk iets is.

Je hebt het er steeds maar over dat jij je vrienden op je werk over hun vriendinnen hoort praten en over de leuke dingen die ze samen doen, maar jij kan nergens over meepraten en daarom verlang jij er ook naar om een vriendin te hebben. Is dat het?
Het punt is, het lukt jou wel om een meisje te vinden, maar daarna gaat het mis. Zolang jullie over oppervlakkige dingen praten en jij naar haar verhaal luistert is er niets aan de hand, maar dan wil jij jouw verhaal vertellen en dan haken ze af.

Jouw verhaal is natuurlijk wel een beetje anders dan dat van de meeste andere jongens. Misschien heb je dat topic van die jongen over de keuzen gelezen. Die zat ook helemaal niet goed in zijn vel, liep met zelfmoordplannen en had het ook bijna gedaan. Hij had een vriendin, al drie jaar, en die kon dat ook niet meer aan en heeft het uitgemaakt.
Misschien is wat jij te vertellen hebt te veel voor die meisjes. Ze willen gewoon een leuke vriend om gezellige dingen mee te doen en dan kom jij met jouw verhalen over waar jij het allemaal zo moeilijk mee hebt. Dat was wat hun betreft de bedoeling niet!

Ik vraag mij af, waar praat jij dan over als jij jouw verhaal gaat vertellen? Over de moeilijkheden op school? Over je gevoelige natuur en wat jou dat voor problemen geeft? Over meisjes die jou eerst leuk vinden en je dan laten zitten? Over je gedachten een einde aan je leven te willen maken?
Dat zijn toch geen verhalen die een meisje van zestien wil horen!

Je hebt dat meisje waar je mee kan praten en waarmee je een afspraak hebt gehad. Je zegt dat je emotioneel goed met elkaar overweg kan, maar je voelt je niet aangetrokken tot haar. Bedoel je dat je niet verliefd op haar bent en niet met haar naar bed wilt?
Je hebt een goed contact met haar en praat met haar over dingen waar die anderen geen belangstelling voor hebben. Dat is een waardevol iets. Bij je volgende vriendin moet je desnoods maar wat minder over jouw problemen praten en je concentreren op de leuke dingen. Wie weet dat de relatie dan wat langer duurt. Verliefd worden komt later wel en dan kan je misschien ook over andere dingen praten. Niet nu bij de eerste kennismaking. Ik heb wel eens gelezen dat meisjes verliefd worden op de jongen waarmee ze seks hebben gehad. Wie weet? Heb jij straks ook iets om over te praten met je vrienden.

Over die psychose, het kan zijn dat dat komt door dat antidepressivum. Daar je lichaam even aan wennen. Gaat het niet over dan moet je misschien wat anders gaan gebruiken.

Voor de rest, tel uw zegeningen, zegt de Bijbel. Je bent jong, je werkt en verdiend geld, meisjes vinden jou leuk, je gaat straks naar je nieuwe school, je hebt nog vele jaren voor je waarin er van alles kan gebeuren. Leuke dingen, spannende dingen, ook verdrietige dingen, genoeg om naar uit te kijken.

Kijk vooruit en probeer wat positief te zijn. Sterkte!

Hoi. Ik kan momenteel niets bedenken dat echt goed gaat, jij wel? Op dit moment is alles gewoon negatief, niet dat dat niet veranderd kan worden maar voorlopig zal dat niet veranderen. Ik weet niet wat dat is tussen die meisjes en mij, natuurlijk zou ik graag een vriendin willen maar tegelijk heb ik het gevoel dat ik achter loop op leeftijds genoten. Niet dat ik het daar voor doe maar waar ik werk bijvoorbeeld, iedereen heeft wel een vriendin en die doet daar leuke dingen mee, dat is momenteel wat ik mis. Maar alsmaar volgt er teleurstelling nadat ik met een meisje heb afgesproken of er een tijdje mee gepraat heb. Ik ben een luisterend oor voor iedereen die ik ontmoet alleen het lijkt wel dat als ik eens wil dat er naar mij geluisterd wordt dat ze dan afknappen. Ik ben gevoelig natuurlijk en daar schaam ik me niet voor, maar ze zeggen allemaal dat het niet uit maakt maar uiteindelijk is het toch wel waar ik op wordt afgerekend. En dat vind ik kut want dat houd een gesprek vaak oppervlakkig. En ik weet donders goed dat een relatie niet alleen op seks gaat, dat is ook helemaal niet wat ik zoek. Ik heb er al zoveel verwijderd omdat ik opeens niet meer interessant ben, of ze willen alleen maar neuken. Wat in principe geen probleem is maar ze wonen bijna allemaal aan de andere kant van nl. Zo is dat dus ook afgelopen met dat meisje van afgelopen weekend. Ik heb het meteen door als het niets meer wordt, ik weet niet of het door die kus komt maar die interesse was er opeens niet meer, en ze wilde niet zeggen waarom. Ik heb daar geen zin in, kost alleen maar moeite en energie. Ik ben daar dan een dag echt kapot van maar 1 a 2 dagen later boeit het me al niet meer. Ik val gek genoeg inderdaad in de smaak maar ik merk gewoon dat ik niet over mijn gevoel moet beginnen. Ik had het er gister en vandaag met mijn psychiater over en hij zei precies hetzelfde. En ik denk ook niet dat dat nog heel erg van belang is. Het meisje van mijn eerste afspraakje, daar kan ik mee praten en zij met mij. Ookal kunnen wij elkaar niet altijd helpen, we kunnen op ze minst naar elkaar luisteren. Alleen ik voel me niet aangetrokken tot haar. Maar als het goed is staan er binnenkort nog wat afspraken op de planning. Wat betreft die suïcidale gedachten. Ja al die keren kwetsen mij enorm, en zeker omdat ze allemaal beloven er voor mij te zijn. Ik ben ook niet gek, en vertel ze dat je dat niet kan zeggen als je elkaar nog nooit gezien hebt maar toch. Gister ging het echt niet goed, ik had een soort “nood” afspraak met mijn psychiater, ik slik sinds gister antidepressiva, op recept van mijn psychiater. Alleen wat ik nog niet verteld heb is dat ik sinds een paar dagen mijzelf op sommige momenten kan wijs maken dat ik de enige ben op de wereld of in mijn hoofd. Dat ik alle mensen om mij heen en mijn gevoel zelf bedenk, vooral mijn ouders. En zo werd ik gister ochtend wakker in een soort psychose, omdat ik dat dus dacht. Ik raak dan helemaal in paniek en dan ga ik zwaar ademhalen, en dan denk ik dat de enige optie zelfmoord is. Ik ben niet helemaal van de wereld als dat gebeurt, en kan het aangeven. Maar het zit nog steeds een klein beetje in mijn achterhoofd maar het is niet terug gekomen nog, mocht dat wel zo zijn voor maandag (want dan spreek ik mijn psychiater weer) laat ik het direct weten aan hem. Dit was het een beetje van de afgelopen dagen.

Beste vriend, Wat moet ik met jou beginnen? Jij hebt een heleboel gevoelens, maar jammer genoeg zijn het allemaal negatieve gevoelens. Jij kijkt alleen maar naar de dingen die niet goed gaan, dat wil zeggen niet zoals jij dat graag zou willen, en de andere dingen die wel goed gaan daar kijk je verder niet naar.
Straks over een paar maanden ga je naar die nieuwe opleiding en wie weet wie je daar weer gaat tegenkomen. Nu ben je obsessief op zoek naar een vriendin en als dat niet direct lukt dan heeft het leven geen zin meer lijkt het wel.

Je bent 16, bijna 17, dus gewoon nog heel erg jong. Je hebt nog jaren de tijd om iemand te ontmoeten waarvan jij het gevoel krijgt dat jij daar je leven mee wilt delen. Een relatie is veel meer dan een beetje zoenen en wat seks als het meezit. Om tot een werkelijke fijne relatie te komen die jou gelukkig maakt moet je in de eerste plaats iemand tegenkomen en heel goed leren kennen. Dat vraagt tijd.
Dat met dat meisje waarvan jij nu denkt dat ze je verder laat zitten is een tienervriendschap die iets kan worden of niet. Misschien komt ze weer terug en misschien ook niet. Zoals ik al eerder zei, blijkbaar val jij wel goed bij de meisjes en weet je makkelijk contact te maken. Alleen die onzekerheid, die twijfel steeds gooit steeds roet in het eten. Wat je daar aan kan doen dat weet ik ook niet. Misschien de zaken eens wat minder serieus nemen, geen zaak van leven of dood er van maken.
Je ontmoet een meisje, jullie hebben het leuk samen en misschien dat ze daarna denkt dat jij het toch niet helemaal bent. Misschien is dat nu zo en misschien ook niet en belt ze straks weer.

Wat jij gezegd hebt over dat zitten dat gaf mij de indruk dat jongens en meisjes daar openlijk lagen te vrijen. Tenminste, zo heb ik dat begrepen. Sommige jongens en meisjes hebben daar geen probleem mee, anderen doen het liever wat discreter.

Tenslotte wat je aan het eind zei dat maakt mij weer wat ongerust. Loop je weer te denken aan er een eind aan maken omdat het leven voor jou toch uitzichtloos is en het nooit wat wordt? Of je leven niets geworden is dat weet je pas over een jaar of zestig, niet als je 16, bijna 17 bent.
Misschien dat jou dat wel een mooie definitieve oplossing lijkt, maar zolang jouw ouders er nog zijn mag jij dat gewoon niet doen. Er is niets waar jij je ouders meer verdriet mee zal doen dan dat. Dat recht heb jij gewoon niet!
Je bent geboren, daar heb je niet om gevraagd, maar je bent er en je ouders waren heel blij met jou. Alles hadden en hebben ze voor jou over. Jij mag ze nu niet in de steek laten. Jij hebt de plicht om er voor ze te zijn als ze oud zijn en ze te begraven als die tijd gekomen is. Dat is jouw plicht als kind. Daar mag jij niet voor weglopen!

Als het niets wordt met dat meisje, dan heb je nog dat andere meisje waar je contact mee hebt. Misschien kunnen jullie met elkaar over persoonlijke dingen praten waardoor je jezelf wat meer begrijpt en wat meer begrip voor anderen krijgt. Relaties zijn geen simpele dingen. Dat vraagt wat levenservaring en wat volwassenheid. Het is meer dan wat zoenen en wat vrijen.
Doe wat levenservaring op. Ga naar die nieuwe school en kijk wie je daar tegenkomt. Praat gezellig met meisjes die je ontmoet en zoen ze niet gelijk op de mond. Dat geeft verkeerde ideeen over jouw bedoelingen. Probeer eerst gewoon vrienden te zijn en laat het meisje jou vertellen wat ze van je wil.

Geloof dat het echt wel wat met jou kan worden. Waarom niet? Wees niet zo ongeduldig!

Wat heb ik dan gezegd over dat “zitten”? Het was gewoon een snelle kus op de mond. En ik denk niet dat ze nog eens wilt afspreken, ik denk dat ze dat zegt uit medelijden. Ze was eerst over alles zo enthousiast en ik heb zo’n gevoel dat dat niet meer zo is. Maar hoe dan ook, ik heb het eigenlijk wel gehad, het gaat allemaal alleen maar neerwaarts, al voor zolang. En ik zie gewoon niet in hoe ik ooit nog eens van deze gevoelens af ga komen. Ik heb een onderbuik gevoel dat het niet lang meer duren gaat.

Beste vriend, Er van uitgaan dat iemand niet de waarheid spreekt is geen goede manier om vrienden te krijgen. Die meisjes van internet heb je allemaal verwijderd, op 1 na. Heb je voor die ene nog vriendschappelijke gevoelens en omgekeerd, zij voor jou?
Ik zag eens een plaatje, een hond zat achter de computer en met een lach zei hij, niemand weet dat ik een hond ben. Zo is het natuurlijk. Je weet nooit wie aan de andere kant van het draadje zit. Waarom iemand via Yubo of wat anders contact gaat zoeken en wat daar de motivatie voor is dat weet je niet. Misschien verveling, misschien eenzaamheid en misschien een gebrek aan zelfvertrouwen om het in het echt te proberen. Dat kan naar beide kanten wel eens teleurstelling opleveren.

Nu heb jij dus weer een meisje in het echt ontmoet en ze is al bij jou thuis op bezoek geweest. Je loopt te jammeren dat het allemaal zo moeilijk is, maar blijkbaar heb jij helemaal niet zo veel moeite met het in contact komen met meisjes. Dan denk ik dat jij er best mag zijn, gezien vanuit meisjesogen.
Het probleem is dat je wat al te voortvarend bent geweest. Ik herinner mij wat je schreef over wat er gebeurt bij dat 'zitten'. Daar ging het voor mijn gevoel wel wat ruig aan toe. Misschien dat jou dat verkeerde ideeen heeft gegeven over hoe meisjes zijn.

Dat meisje vond het wel gezellig bij jou en jij ook met haar begrijp ik. Alleen toen jullie afscheid namen ben je wat ongewenst intiem geweest met die kus. Was dat een zedige kus op de wang of gelijk maar op de mond? Misschien had je moeten vragen of je een afscheidskusje mocht geven (op de wang dus!), dan had je dat vast wel gemogen.
Het meisje was boos, maar ze wil best nog een afspraakje met jou maken, dus feitelijk vindt ze jou wel de moeite waard. Dat lijkt mij eerder iets om blij mee te zijn dan weer aan jezelf te gaan zitten twijfelen en ongelukkig zitten zijn.

Je vraagt je af of jij anders bent dan andere jongens. Natuurlijk ben jij anders, zoals iedereen anders is, maar niet zo erg anders. Jongens doen in het openbaar wel stoer, maar van binnen zijn ze ook vaak genoeg onzeker en ongelukkig. Ze laten het niet merken omdat ze niet zwak willen lijken.

Jouw probleem is dat je erg onzeker bent en erg gevoelig. Bovendien heb je weinig of geen ervaring in hoe om te gaan met meisjes. Speel gewoon open kaart naar dat meisje. Vertel haar dat je graag vriendschap wilt maar dat je niet goed weet wat zij van jou verwacht. Zomaar gepakt worden dus niet, al lijkt zij dan wel wat ervaring te hebben. Dat wil nog niet zeggen dat iedereen met haar zomaar zijn gang kan gaan. Als een meisje zo is dan moet jij daar als vriend blij mee zijn!

Eerlijk zijn over je gevoelens en je twijfels werkt ontwapenend. Ze gaat sympathie voor je voelen en je op weg helpen. Dat jij anders bent dan die vrienden van vroeger waar ze over heeft verteld is misschien juist waarom ze jou aardig vindt. Ze vindt jou aantrekkelijk en aardig genoeg om weer af te spreken, dus heb gewoon een beetje vertrouwen!

Misschien zie je haar dus straks of later weer. Een herkansing zeg maar. Niet krampachtig gaan doen nu natuurlijk, gewoon jezelf zijn. Als ze meer wil dan praten dan laat ze dat wel weten. Ze moet vertrouwen in jou gaan krijgen. Succes er mee!

Het gaat niet goed, en langzamerhand denk ik dat er niets aan veranderd kan worden. Als die meisjes waarover ik je vertelde, die heb ik verwijderd en spreek ik dus niet meer. Behalve het meisje waarmee ik op date was geweest en op dit moment een nieuw meisje waar ik gister mee had afgesproken. Ik heb de hele tijd het gevoel alsof ik alles verpest en dat ik iedereen afschrik. Ik leerde een nieuw meisje kennen, ruim 3 weken geleden en ze woont in een dorp naast mij. Gister hadden we afgesproken bij mij thuis en de hele tijd gewoon gepraat met elkaar, toen ze weg ging gaf ik haar een kus maar ik zag aan haar dat ze dat niet fijn vond. Later vroeg ik het haar en ze vond het te snel gaan, wat ik natuurlijk begrijp en niet uit maakt. Maar ze heeft mij ook het één en ander verteld over vroeger waarin ze juist heel snel leek met dingen. Waardoor ik dus het gevoel heb dat ik anders ben dan hun, of dat zij daarin erg is veranderd. Maar Ik heb In die hele tijd dat ik haar sprak niet getwijfeld en nu komt het weer naar boven. En ze zegt dat het niet uitmaakt en dat ze nog eens wilde afspreken (misschien vandaag), maar al die voorgaande meisjes waarmee ik sprak hebben ook allemaal gelogen over van alles tegen mij. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen

Beste vriend, Jij hebt via internet kennis gemaakt met dat meisje. Jullie kunnen goed met elkaar praten en zij vindt jou wel leuk. Vanwege jouw situatie is zij heel belangrijk voor jou geworden, maar het is de vraag of jij net zo belangrijk voor haar bent.
Het kan heel goed zijn dat zij onderdeel is van een vriendenclubje en dat zij het gezellig vindt om met leuke mensen te babbelen. Dat wil dan niet direct zeggen dat zij een relatie of iets exclusiefs met jou wil.
Zij vergeet jullie afspraken en misschien moet jij ook eens een keer jullie afspraak vergeten. Kijken wat er dan gebeurt. Komt ze op een gegeven moment van "Waar bleef jij?" of reageert zij helemaal niet?

Wat weet jij van haar? Zit zij op school, wat voor school, heeft ze een vriend, vriendinnen, doet ze aan dingen zoals sport in teamverband of heeft ze andere liefhebberijen, heeft ze een baantje? Allemaal dingen die jou iets zeggen over wie zij is en hoe zij leeft. Heeft ze een heleboel vrienden en vriendinnen, of zit ze op Yubo omdat ze juist weinig sociale contacten heeft?

Het is jammer dat het niet lukt om een afspraak met haar te maken. Het zou kunnen dat ze het niet aandurft, maar het zou ook kunnen dat ze een scheiding wil tussen de contacten via internet en haar dagelijkse leven. Daar ga jij natuurlijk weer over lopen piekeren en daar schiet je dus niets mee op. De dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn. Soms kan je wat doen, soms moet je accepteren dat het is zoals het is.
Je zou nog eens over eens met haar afspreken kunnen beginnen en als ze dan weer de boot afhoudt dan kan je zeggen dat jij dan de zin van verdere contacten niet meer zo ziet.
Dat is gevaarlijk, ze kan zeggen van oke, dan maar niet, maar misschien dat ze schrikt en toch genoeg waarde hecht aan jullie contact om er over te gaan praten.

Je hebt vast wel eens gehoord over de Boeddha. Dat was iemand die rijk geboren was maar toen hij de wereld ging verkennen zag hij overal mensen die ongelukkig waren. Hij heeft er heel lang over zitten piekeren waarom dat was en tenslotte kwam hij op de oplossing. Alle lijden ontstaat doordat je verlangt naar zaken die je niet bereiken kan. Daar wordt je ongelukkig van. Wat is verlangen? Iets willen wat je niet hebt en niet weten hoe je het krijgen kan, maar het wel graag willen hebben. Dan ben je dus niet gelukkig.
Hij had ook een oplossing. Neem het leven zoals het is. Verlang niet naar van alles en nog wat want dat is zinloos. Verlangen naar een iPhone als je alleen maar geld hebt voor een Nokia maakt je ongelukkig, maar als je tevreden bent met je Nokia dan ben je gelukkig.

Jij wilt wat met dat meisje, maar misschien wil zij niet wat jij wilt. Dan ben jij ongelukkig want je verlangen wordt niet bevredigd. Ben je tevreden met het contact wat je nu met haar hebt dan heb je toch meer dan je had, en misschien krijg je in de toekomst meer, maar dat zie je dan wel. Wacht het gewoon af.

Ik weet niet of die filosofie je wel bevalt, maar anders weet ik het ook niet. Een ding weet ik zeker, jij gaat vast wel een leuke meid tegenkomen die jou helemaal ziet zitten. Je weet nu dat jij er best goed uitziet en leuk bent om mee om te gaan, dus waarom zou dat niet zo zijn?

Nee het is niet dat meisje met autisme en borderline. Ik heb altijd last van dubbele gevoelens. Ze geeft mij veel complimenten maar als we bijvoorbeeld afspreken om te bellen dan moet ik daar altijd op terug komen, dat vind ik naar. Alsof ze helemaal niet wilt, ze kan het misschien vergeten maar het komt ongeïnteresseerd over. En aangezien zij momenteel de enige is waar mee ik goed kan praten maakt dat mij erg verdrietig.

Beste vriend, Jij zit er echt heel erg mee. Jij voelt echt liefde voor haar maar je twijfelt nog steeds of zij wel hetzelfde voor jou voelt. Het punt is dat het allemaal zo nieuw voor je is, die diepere gevoelens en die heftige emoties dat je er door wat van slag raakt.
Waarom denk jij dat zij niet ook veel waarde hecht aan het contact dat jullie hebben? Zo op afstand met elkaar communiceren geeft een veilig gevoel. Wie weet hoe het emotioneel met haar is. Misschien heeft zij ook moeite met die diepere gevoelens en schrikt ze af en toe zelf van wat zij allemaal met jou deelt. Via de telefoon of internet met elkaar praten laat je wat sneller heel vertrouwelijk met elkaar worden, net zoals jij hier dingen vertelt die je niet aan bijvoorbeeld je vriend of de jongens op je werk zou vertellen. Misschien dat zij achteraf ook schrikt van wat zij allemaal met jou deelt.
Als jij dan een afspraak wilt dan schrikt zij misschien en schaamt zij zich wellicht voor wat ze jou allemaal verteld heeft. Zij moet nog overtuigd worden dat jij echt veel om haar geeft.

Iedereen droomt van iemand om van te houden die ook van jou houdt. Het is iets wonderbaarlijks als je zo iemand vindt en soms heb je moeite om te geloven dat het echt zo is. Jij hoopt het ook, maar ik zie dat je het eigenlijk nog niet helemaal geloven kan.
Ik neem aan dat zij dat borderline meisje met autisme is. Je kent de symptomen inmiddels en dan weet je alvast dat een relatie met zo iemand geen gemakkelijke zaak is.

Je wil dit niet aan je psychiater vertellen omdat hij dan tegenover je zit en dat is te confronterend. Als jij een afspraak maakt met dat meisje dan is dat voor haar ook heel confronterend. Daar ben jij in het echt en jij weet meer van haar dan misschien wel wie dan ook. Daar moet je begrip voor hebben en niet gelijk achterdochtige vermoedens gaan krijgen. Mensen met autisme hebben gewoon moeite om direct met andere mensen om te gaan.

Blijf gewoon in gesprek met dat meisje als jij echt wat in haar ziet. Probeer de band die je hebt sterker te maken en geleidelijk aan haar vertrouwen te winnen. Als jij haar niet echt vertrouwt dan zit het nog niet helemaal goed. Vaak voelt de ander dat, vooral als zij net zo gevoelig is als jij bent, en dat kan alles verknoeien. Spreek je gedachten uit, dan kunnen jullie er over praten.
Of het echt tot een relatie komt dat weet je niet. Misschien dat zij daar niet toe in staat is op dit moment maar jullie kunnen wel een goed contact hebben dat waardevol is. Door dat contact leer jij ook jezelf beter kennen.

Probeer sterk te zijn en je niet te laten meeslepen door negatieve gedachten. Ze gewoon ho! als het die kant op gaat. Probeer de baas te zijn over je emoties en vervang ze door rationele gedachten.

Veel sterkte maar!

Ik weet inmiddels dat er ook niks mis is, maar dat kan mij momenteel niet schelen. Ik hoef niet meteen met haar naar bed, ik wil er gewoon in het echt voor haar zijn. De rede is dat ze het spannend vind, ze zegt ook al dat jongens daar zoveel makkelijker in zijn, maar zij wordt daar zenuwachtig van en dan krijgt ze buikpijn. Maar ik heb gewoon dubbele gevoelens, ik ben er van overtuigd dat ik kans maak maar tegelijk denk ik ook weer dat het haar niks kan schelen. En dat maakt mij gek. En dat heeft weer invloed op hoe ik mij voel. Straks komt mijn psychiater langs om te praten, maar aan de ene kant wil ik het er niet over hebben, ik wil geen hulp, maar dan komt het nooit goed. Ik ben gewoon veelste moe.

Beste vriend, Eerst had je moeite om een vriendin te vinden. Nu heb je er aan elke arm een en is het nog niet goed!
Dat afspraakje met dat meisje vond je wel leuk, maar het was toch niet helemaal wat je er van verwachtte? Voelde je niet dat het met haar klikte en was het gewoon een gezellig uitje met een meisje dat jij wel aardig vond en zij jou ook wel? Er was geen romantiek, geen erotische spanning? Jammer, maar het was een ervaring en je leert er van.

Het zou jou in ieder geval het vertrouwen moeten geven dat er op zich met jou niets mis is. Blijkbaar zie jij er in de ogen van die meisjes best aantrekkelijk uit en ben je ook wel gezellig om mee om te gaan. Misschien dat ze niet direct met jou naar bed willen, maar dat is iets wat geleidelijk aan moet groeien.
Sommige jongens zijn manbeesten die erotiek uitstralen en meisjes slap in hun benen laat worden, en bij anderen moet er eerst liefde opbloeien voordat het verlangen naar meer de overhand krijgt.

Bij dat andere meisje hebben jullie elkaar emotioneel wel gevonden! Allebei van die hypergevoelige wezentjes, zij en jij, die wel willen maar niet echt durven. Dat jij een beetje paranoide reageert als ze naar jouw idee niet snel genoeg op jouw berichten reageert moet je echt proberen te overwinnen, want zulke dingen maken relaties kapot!
Voor jou betekent dat meisje veel omdat jij zoveel vertrouwen in haar hebt geinvesteerd. Zij heeft hetzelfde naar jou gedaan. Dat doe je toch alleen als er een echte emotionele band en echt vertrouwen naar elkaar is!
Je moet echt proberen om er wat meer ontspannen mee om te gaan anders maak jij op die manier de relatie kapot. Een jaloerse vriend is wat een meisje echt nooit kan gebruiken.
Ik had een hondje en die zat nooit aan de lijn. Ze liep altijd los en bleef toch altijd bij mij. Jouw vriendin moet je ook niet aan de lijn proberen te houden en heel haar leven proberen te controleren, dan raak je haar gegarandeerd kwijt. Vertrouwen geven betekent vrijheid geven.

Ze is er nog niet echt aan toe om jou een keer in het fysiek te ontmoeten. Heeft ze daar een reden voor? Heeft ze slechte ervaringen of vindt ze het gewoon eng?
Voor een meisje is de eerste ontmoeting met een jongen die ze niet echt kent veel enger dan andersom. Zij is de zwakste partij en dat beseft ze heel goed.

Heb je nog die gesprekken met die psycholoog? Misschien kan het er daar eens over hebben. Anders moet je proberen er zoveel mogelijk rationeel over te leren denken. Denk vanuit haar situatie en geef haar vrijheid. Laat merken dat je haar vertrouwt en probeer haar het gevoel te geven dat jij te vertrouwen bent. Eerst moet er die vriendschappelijke relatie zijn, die vertrouwensband, dan wordt het liefde en dan gaat het verder.
Probeer een keer die afspraak te maken om elkaar eens te ontmoeten. Dan kun je elkaar in de ogen kijken en ontstaan misschien die band.

Ik wens je succes en ik hoop voor jou dat jij ook meer vertrouwen in je zelf gaat krijgen en meer rust in je hoofd.
Het beste er mee en maak er een leuke zomer van! Je bent op weg naar volwassenheid en alles wat daar bij hoort! Geloof in jezelf, je ziet toch dat dingen best goed kunnen gaan! Je kan het gewoon! Alles gaat steeds beter worden. Fijne dagen en succes!

Denk je soms dat ik in een reality serie speel? Met z’n drieën op date. Dat afspraakje was wel leuk maar niet voor herhaling vatbaar denk ik. Ze was heel aardig en wil zeker het contact behouden maar meer zit er niet in. Met dat andere meisje wordt de band (naar mijn idee) steeds hechter, ze vind mij “mooi” en “sexy”, wat toch wel tekenen kunnen zijn. Toch vind ze het afspreken nog een te grote stap, ze wordt dan heel zenuwachtig en dan krijgt ze buikpijn zei ze. Ik snap het natuurlijk maar ik vind het wel jammer, doordat we het vaak over elkaars problemen hebben zou ik haar graag een dikke knuffel willen geven. Dan vind ik digitaal contact zo onpersoonlijk overkomen, ik heb haar nu mijn nummer gegeven, dan kunnen we in ieder geval facetime, dat is al iets. Maar ik heb gewoon erg veel last van een emotionele afhankelijkheid, ik voel mij kut als zij zich kut voelt, maar ook als ze bijvoorbeeld met andere dingen bezig is. En nog steeds vind ik het naar dat ik het gevoel hebt dat ik gekwetst ga worden ofzo. Als ze ff niet reageert krijg ik al wantrouwen, dan ga ik dus “overthinken”, over de gekste dingen. Kortom, ik hou het gewoon niet meer.

Beste vriend, Het was een heel verhaal wat je geplaatst hebt en ik heb het wel even geconcentreerd moeten doorlezen voordat het helemaal duidelijk was.
Om te beginnen, gefeliciteerd dat je geslaagd bent voor je toelatingstest voor de Veva. Dat is alvast iets waar jij je geen zorgen meer over hoeft te maken en dat zal je rust geven.

Een tweede is dat jij nu begeleiding hebt en jouw psychische problemen serieus aangepakt kunnen worden. Ik denk dat het heel goed is dat je openheid hebt gegeven over waar je allemaal mee zit. ook dat geeft rust en helpt je ouders jou beter te begrijpen.
Het was een drempel waar je overheen moest, maar het was het beste en eigenlijk het enige juiste dat je kon doen.
Wil je een beetje gelukkig leven hebben en goede relaties met anderen dan moet je weten hoe je in elkaar zit. Niet alles zal zijn zoals je het graag zou willen, maar dat geldt voor de meeste mensen. Als jij jezelf kent en weet wat je mogelijkheden, je beperkingen en de dingen zijn die je het moeilijk kunnen maken dan kan jij je leven daar op inrichten.
Het is ook heel goed om daar open over te zijn naar mensen waar jij een bepaalde relatie mee hebt, vriendschappelijk, of anders. Dat brengt mij bij die meisjes waarmee jij hebt kennis gemaakt.

Ik begrijp nu dat er dus drie meisjes zijn. Die eerste daar had jij toch niet echt een klik mee dus die laat je voorlopig even hoewel zij blijkbaar wel graag verder contact met je wilde.
Het tweede meisje daar kan jij goed mee praten omdat jullie allebei met dingen zitten en jullie je gevoelens kunnen delen.
Het derde meisje tenslotte heeft de meeste indruk op jou gemaakt en daar heb je dus mee afgesproken. Het probleem is dat jij dat andere meisje ook heel lief vindt en niet weet hoe jij daar mee om moet gaan.

Als het jongens waren en allebei vrienden waar je gezellig mee om kon gaan dan was het geen probleem. Nu zijn het meisjes en denk jij blijkbaar gelijk aan een relatie. Het kan natuurlijk zijn dat jij en dat meisje na je uitstapje gelijk als een brandend huis van verliefdheid zijn. Dat kan, maar of dat verstandig is?
Als jij een relatie met een meisje wit aangaan dan is dat iets voor de langere termijn. Dat vraagt van jullie allebei een bepaalde inzet en bereidheid om elkaar in meerdere opzichten te accepteren. Je moet met elkaar in 1 huis kunnen leven zonder steeds over allerlei dingen meningsverschillen te hebben of moeite hebben elkaars gewoonten en eigenschappen te accepteren.
Dan moet je dus wat langer met elkaar om gaan om elkaar goed te leren kennen.

Je vindt ze allebei lief, maar je gaat voorlopig met 1 uit die je dan wat beter leert kennen. Misschien noem je haar straks je vriendin, maar er is verschil tussen 'je' vriendin en 'een' vriendin.
Het is misschien wat gewaagd, maar als je haar nu eens vertelt dat je ook een ander meisje kent waar jij ook veel genegenheid voor voelt. Je kan zeggen dat je graag een relatie wilt hebben maar dat jij je op dit moment nog erg onzeker voelt. Dat je graag goede vrienden wilt zijn en eerst de dingen voor jezelf op een rijtje wilt hebben voor de volgende stap.

Je bent misschien nog steeds onzeker want jij maakt graag overal een probleem van, maar volgens mij gaat alles nu met jou de goede kant uit. Probeer een beetje vertrouwen te hebben. Volgens mij kan het dit jaar een hele mooie zomer worden!
Ga gewoon eens met alle twee naar het strand of desnoods naar Artis. Leer elkaar kennen en dan zie je vanzelf wel op wie je misschien verliefd wordt.

Ik ben wel geslaagd, maar het was de dag dat alles tegen zat waardoor ik het niet verteld heb. Grote oorzaak daarvan was de onduidelijkheid van die meisjes, ik kan dat gewoon niet hebben, maar om nou meteen zo direct te zijn werkt ook niet. Ik heb wat afspraken staan met een psychiater, vandaag de eerste gehad. Ik houd alles kort omdat het al laat is maar ik heb een signalering plan gekregen om de oorzaken van mijn suïcidale gedachten te kunnen herkennen. Maar wat mij nu vooral bezig houdt is het volgende… die nacht dat het kut ging heb ik een nieuw meisje ontmoet op yubo, na 2.5 uur gepraat te hebben, hebben elkaar toegevoegd op snapchat en uiteindelijk zijn we op het punt beland om een keer af te spreken. Dat staat er dus voor morgen op de planning. Wat er nou zo snel voor heeft gezorgd is dat we heel veel overeenkomsten hebben over hoe we ons voelen. Ik zal nu niet te specifiek zijn maar zij heeft last van een depressie, autisme en borderline. Een hele mond vol, maar het gaat vooral om het borderline, te snel dingen willen, bang om in je rug gestoken te worden ect. Al die symptomen kan je ook op internet vinden en sindsdien ben ik erachter gekomen dat bijna alle symptomen bij mij van toepassing zijn. Of ik daar wat mee ga doen weet ik niet maar dat heeft wel gezorgd voor een direct gesprek. Alleen vertelde ik je vorige week dat ik al met 2 meisjes aan het praten was. Eentje daarvan (die zichzelf had gesneden) die spreek ik eigenlijk niet echt meer, we deelde te weinig gevoelens, ik zat met meer dingen waardoor het soms lastig te begrijpen is en ze zich niet altijd in mij kan plaatsen. Tegelijk voelde het alsof ze mij tevreden wilden houden met van alles. Het is voor mij geen ramp, als het nodig is kunnen we bij elkaar terecht hebben we afgesproken, maar verder praten we dus niet meer. Dat was het eerste meisje, nu het tweede meisje. Waar ik een andere band mee heb omdat we ook meer dezelfde problemen delen, niet alles maar we doen ons best elkaar te begrijpen en elkaar op te peppen, ook hebben we tegen elkaar gezegd dat we voor elkaar een luisterend oor kunnen zijn zodat we elkaar kunnen helpen met onze problemen. Deze relatie met haar komt dus aardig in de buurt met de relatie die ik heb van het meisje waar ik morgen mee heb afgesproken. Nu is het probleem dat ze allebei geïnteresseerd zijn in mij, en ik uiteindelijk iemand moet kwetsen. Ik wil eerlijk zijn tegen beide en het goede contact dat we hebben ook blijven behouden. Ik heb in een korte tijd met hun allebei veel dingen gedeeld en andersom waardoor er wel sprake is van een emotionele band. Mocht het afspreken ergens op uitlopen dan moet ik dus iemand kwetsen, maar ik wil niemand kwijt raken want ze zijn allebei zo lief… wat moet ik doen?

Beste vriend, Je zit er weer helemaal doorheen. Ik neem aan dat je rekentest niet goed gegaan is, anders zou je wel wat optimistischer zijn geweest. Het viel mij op dat je het er in je laatste berichten ook helemaal niet over hebt gehad. Had je het al bij voorbaat opgegeven?

Ik ben blij dat jij nu uit de kast gekomen bent naar je ouders voor wat betreft je gevoelens. Ze zullen daar wel erg van geschrokken zijn maar zo geef jij ze wel de kans om echt ouders voor jou te zijn. Vanuit hun werk hebben ze vast wel te maken gehad met zelfmoordgevallen dus ze weten heel goed wat daar de gevolgen van zijn.
Ik kan wel zeggen dat jij dat je ouders dat niet aan kan doen maar je weet, ik denk dat dat geen zin heeft. Bij jou hoop ik dat jij zelf toch wel inziet dat jij het niet kan maken en het daarom gezegd hebt. Je ouders hebben er recht op het te weten.

Ik begrijp dat jij morgen (vandaag dus) een gesprek hebt met je begeleidster en dat je van plan bent om nu helemaal open te zijn over waar jij allemaal mee zit.
Ik ben maar een amateur, maar ik denk dat die verlammende faalangst jouw grootste en misschien wel je enige probleem is. Die maakt alles kapot.
Voor de rest is er weinig mis met jou. Blijkbaar ben jij best een leuke en aantrekkelijke jongen om te zien en om er mee om te gaan. Al die Yubo meisjes kunnen er toch niet naast zitten. Een beetje meer zelfvertrouwen en je hebt contacten waar je leuke dingen mee kan doen. Iemand waar jij je leven mee kan delen dat is toch het allerbelangrijkste en ik zie niet waarom dat er voor jou niet inzit.

Je bent maar steeds bang voor je toekomst maar misschien ziet jou toekomst er anders uit dan jij vindt dat hij er uit moet zien. Er zijn meer wegen naar een leven met een baan die je plezier geeft. Werk is niet het belangrijkste in je leven. Probeer eerst maar eens om wat stabieler te worden. Volgens mij ben jij slim genoeg voor een MBO opleiding als jij jezelf maar onder controle hebt.

Die begeleidster weet de manieren en technieken om jouw problemen aan te pakken. Jij zal dat zelf moeten doen want alleen jij kan jezelf genezen van al die onrealistische gedachten die jij hebt. Zij kan jou de weg wijzen en je steunen, maar dan moet zij dus wel precies weten hoe het met jou zit. Zet je schaamte opzij en wees gewoon heel eerlijk over alles! Hier in dit en in andere topics heb je al flink kunnen oefenen, dus zo moeilijk kan het niet zijn.

Ik heb steeds geprobeerd je te helpen maar zelf ben ik nu niet bepaald de meest empathische figuur. Ik vraag mij af en toe af of ik het met mijn reacties nu beter of juist erger voor je maak. Je begeleidster is een professioneel iemand. Vertrouw haar en blijf ook in gesprek met je ouders. Zij weten wat ze moeten doen.
Vergeet ook die Yubo meisjes niet, vooral die ene die jou verteld heeft dat ze heeft gesneden. Dat doet iemand ook niet zomaar. Probeer een vriend voor haar te zijn en dan heb jij wellicht een vriendin. Geef haar vertrouwen dan krijg je vertrouwen.

Veel sterkte en wees moedig!

Ik heb nog nooit zo kort en bondig gereageerd, maar ik zat er vandaag weer helemaal doorheen. Ik voel mij zo eenzaam en ben nog steeds bang om genaaid te worden ofzo. Ik wil het er morgen met haar over hebben want ik voel mij echt heel leeg vandaag. Dat zagen mijn ouders ook dus heb ik eindelijk verteld dat ik eigenlijk dood wil

Beste vriend, Jij bent jezelf helemaal gek aan het maken met je getwijfel. Als ik het zo lees heb je al een heel goede relatie met dat meisje ontwikkeld. Jij praat over jouw problemen en zij praat over haar problemen. En toch vertrouw je het maar niet!

Hier vertel jij van alles over jezelf en ik reageer daar op. Vertrouw je dat wel of zit jij wat dat betreft ook te twijfelen aan mijn bedoelingen?

Jij en dat meisje hebben in jullie internet relatie een niveau van vertrouwelijkheid bereikt dat een goede basis is om op voort te bouwen. Jullie wisselen gevoelens met elkaar uit en jullie gaan steeds vertrouwelijker met elkaar worden.
Dat kan beperkt blijven tot vrienden op afstand, zoals dit hier, maar op een gegeven moment kunnen jullie elkaar willen ontmoeten en kan er iets moois opbloeien.

Jij bent erg pessimistisch als het om je toekomst gaat. Die somberheid kan je uitstralen naar buiten. Wat meisjes ook graag zien in een jongen, en vrouwen in een man, is dat hij sterk is. Jij hebt bepaalde problemen. Je hebt besloten dat het tijd wordt om ze echt aan te gaan pakken en open te zijn naar je psycholoog en dat is goed. Je bent van de vlucht modus aan het overstappen naar de vechtmodus en dat doe jij omdat jij die relatie met dat meisje waardevol vindt. Jij wilt die niet verliezen.

Stel jezelf in de plaats van dat meisje. Wat zou jij willen als jij als haar met jou zit te praten of wat jullie doen. Jij mag best je zwakke en je gevoelige kant tonen, maar gejammer van ik ben zo zielig, ik zie het niet meer zitten, daar heeft ze geen zin in. Laat zien dat je een vent bent en aan jezelf werkt. Dat kan jij echt wel. Probeer dat te geloven. Als jij niet eens in jezelf gelooft, wie dan wel?
Wees ook eens moedig en durf wat. Wil zij afspreken, spreek af! Jij denkt nog steeds dat jij de moeite niet waard bent, maar een heel stel meiden vindt het leuk om met jou om te gaan op Yubo. Niet de moeite waard? Doe niet zo dom!

Luister niet te veel naar je vriend met zijn geklets over neuken. Eerst vriendschap, dan liefde en dan misschien seks. Je wacht er al bijna zeventien jaar op, daar kunnen best nog wat weken of misschien maanden bij komen. Straks is het warm, dan gaan jullie naar het strand en als jullie dan de hele dag bijna bloot in de zon hebben gelegen dan willen jullie daarna nog maar 1 ding!

Als je haar in het echt ontmoet, pas je aan haar aan. Ik heb een boek gelezen over spiegelen, dat heeft te maken met empathie, het je kunnen inleven in de ander. Loopt zij snel, jij loopt ook snel. Praat zij snel, praat ook snel. Wil zij een burger met cola, neem ook een burger met cola. Dat geeft een gevoel van vertrouwdheid. Toon belangstelling voor haar leven en haar gevoelens. Haak in op wat zij vertelt met jouw gevoelens en ervaringen. Laat haar praten en volg.

Heb je dat programma 'First dates teens' nog gezien? Net zulke jongens en meisjes als jullie met net zulke problemen en onzekerheden.

Hier laat ik het even bij. Vandaag je test. Als je dit leest zal hij geweest zijn. Ik hoop dat het goed is gegaan.

Ach ja, ik heb genoeg andere dingen om mij druk over te maken. Ik heb het gister aan dat meisje verteld waar ik ook mee uit zou gaan. Ik had er weer last van en kon het niet inhouden. Ze vindt het erg kut voor me, ze wilde dat ik hulp ging zoeken en mijzelf niks zou aandoen, qua zelf beschadiging (niet over zelfmoord), ze heeft er zelf ook last van gehad, niet zo erg maar wel zichzelf gesneden. Ik heb mijn psycholoog een bericht gestuurd om nu wel eerlijk te zijn. Ik wil dit niet meer. Wat die meisjes betreft, ik merk dat ik gewoon afhankelijk ben van hun. Ik wil teveel en te snel, zodat ik mij fijner voel. Ik heb het opgezocht: emotionele afhankelijkheid. Ik wil altijd bevestiging, zekerheid en noem het maar op. Door het “over thinking” en omdat ik waarschijnlijk hoog sensitief ben, denk ik al bij alles “ze moet mij niet”. Als ze even niet reageert, gewoon omdat ze op school of aan het werk is. Ik ben bang dat ze onze “afspraak” niet nakomt. En ga zo maar door, continu bang om in mijn rug te worden gestoken. Omdat ze toch wel veel voor mij betekend, zeker omdat ze mijn verhaal weet. daarom wil ik haar te snel zien en zekerheid over alles wat maar betrekking tot haar heeft. Ook ben ik bang dat dit invloed heeft op bijvoorbeeld hoe ze denkt over mij maar ook over het afspraakje. stel ik mij teveel open? Ben ik te gevoelig? Knapt dat af? Ik heb het tegen die vriend verteld, van dat afspraakje, nu loopt hij alleen maar te kutten erover. “Ze houdt je voor de gek”, je zou haar wel neuken he ect. Zo kinderachtig. Dat zet mij nog meer aan het denken. Ik heb gister geen tijd gehad om te bellen met haar, als goed is doen we dat vanavond, dan hoop ik dat ik het haar beter kan vertellen. Ik heb hierdoor ook geen tijd gehad voor dat rekenen dus dat doe ik vanavond. Ik weet niet of ik alles verteld heb, maar anders kom ik er op terug. Ik voel mij gewoon zo radeloos, de ene keer denk ik, ze is echt leuk en lief en de andere keer denk ik misschien wilt ze helemaal niet zo’n gevoelige jongen zoals ik, om maar op de feiten vooruit te lopen.

Beste vriend, Als je weet dat iemand die jij kent en waar je misschien veel om geeft van plan is om een einde aan zijn leven te maken, wat doe je dan? Proberen dat te voorkomen natuurlijk.
Meestal is iemand zover dat hij of zij niet meer voor rede vatbaar is. Je kan zeggen dat het allemaal beter gaat worden, dat je je familie en je vrienden vreselijk veel verdriet en pijn bezorgt, maar dat maakt voor zo iemand niets meer uit. Als je dood bent dan voel je niets meer en weet je niets meer, dus wat kan het schelen?

Het enige wat je dan kan doen is de familie waarschuwen zodat die persoon tegengehouden kan worden en hulp krijgt. Soms doet zo iemand later weer een poging, maar meestal zijn ze achteraf blij dat ze tegengehouden zijn. Er kan gepraat worden en problemen kunnen aangepakt worden.

Als jij hier zo zeggen dat je van plan bent om zaterdag voor de trein te springen, wat moet ik dan doen? Niets kan ik doen, alleen maar hopen dat je het niet doet. Ik weet alleen waar ik je ongeveer moet zoeken, verder niets.

Gelukkig krijg ik het gevoel dat jij het niet direct van plan bent. Je denkt alleen af en toe van "als ik het zou doen?"
Je zegt dat denken aan depressie je somber maakt en dat is heel juist. Onderzoekers hebben uitgevonden dat een blij of een somber gezicht trekken al invloed heeft op je gevoel. Daarom is het zo belangrijk dat jij niet op je kamer gaat zitten somberen. Daar wordt het alleen maar erger van.
Op je werk heb je nergens last van. Waarom niet? Daar ga je om met andere jongens en meestal zijn jongens toch wel opgewekt en levendig. Daar wordt jij ook blij van.
Nu heb je contact met die meisjes en nu ga je daar ook weer veel te veel achter zoeken. Je voelt je schuldig omdat je contact hebt met meerdere meisjes. Als je vijf vrienden hebt, voel jij je dan ook schuldig naar je vrienden omdat zij niet de enige zijn? Nee toch! Die meisjes vervelen zich een beetje en zoeken wat afleiding. Ze kunnen met andere meisjes kletsen, maar met een jongen is spannender en leuker. Jou vinden ze wel een lekker ding en ze zitten je een beetje uit te dagen, wat jij fleurten noemt (flirten dus).
Misschien dat met 1 van hen het contact zo leuk wordt dat jullie elkaar willen ontmoeten. Gewoon doen. Je hebt echt niet gelijk verkering en je hoeft ook niet gelijk met elkaar naar bed. Gewoon een leuk contact met iemand van jouw leeftijd en dan zie je verder wel.

Jij ziet nu heel erg op tegen van alles en nog wat. Dat over thinking zoals je dat noemt, en wat eigenlijk een heel goede benaming is. Je kan natuurlijk gaan zitten denken over je verdere leven, maar heeft dat zin? Ik begrijp je wel, zelf zag (en zie) ik ook overal erg tegenop, maar het gaat er om hoe je er mee omgaat. Je kan vluchten of vechten.
Ik heb je wat links gegeven en je moeder gaat je helpen. Dat is fijn, want als je ziet dat je het best wel kan misschien dat je straks met wat meer zelfvertrouwen naar die test gaat.
De opgaven van de vorige keer, heb je die nog? Heb je daar nog eens naar gekeken en kan je ze nu wel maken of heb je er nog steeds moeite mee?
Als je de basistechnieken beheerst en de regels kent dan ben je al een heel eind verder. Je hebt ze geleerd op de basisschool maar door die rekenmachines ben je alles weer vergeten. Toch zit het nog in je hoofd, je moet het alleen even tevoorschijn roepen.

En wat je toekomst betreft, dat gaat allemaal vanzelf. Lukt het niet via de ene weg dan is er altijd wel een andere weg.

Tekst is op. Wil je meer, laat het weten!

Hoi, ik denk niet dat mijn reactie is door gekomen dus ik doe het bij deze nog een keer. Wat bedoel je met “van jou weet ik niet genoeg op iemand te kunnen waarschuwen”? Op dit moment voel ik mij neutraal, ik zit nog steeds met veel dezelfde dingen in mijn hoofd maar ik heb nu wel wat afleiding. Maar omdat ik mij neutraal voel vind ik het moeilijk om hierover te praten. De rede dat ik geen toekomst perspectief heb weet ik niet, ik zie mijzelf later gewoon niet iets doen, volwassen worden ect. Nogmaals voelt het voor mij als ik erover praat alsof ik de depressie aanmoedig om weer even terug te komen, snap je dat? Ik heb echt moeite met het vertrouwen van mensen en het “over thinking” zoals ze dat noemen. Ik heb niet het gevoel alsof ik ergens van kan genieten, ik zoek achter elk dingetje iets. Maar daar kom ik zo op terug. En waar het mij omgaat in het leven? Dat laatste inderdaad. Het rekenen gaat gek genoeg moeizaam, ik moet het gewoon ff goed doornemen maar ik ben best moe van afgelopen nacht, dus ik zal kijken wat ik er aan kan doen. Morgen ga ik ook weer werken dus dan wordt het in de avond doornemen, maar mijn moeder zal mij daarbij helpen. Wat ik dus al zei, dat over thinking zit mij erg dwars. Zoals je weet heb ik nu yubo, en ik durf het bijna niet te zeggen maar ik val in de smaak. Ik heb contact met twee leuke meiden, wel meer om eerlijk te zijn maar daar zit verder geen interesse achter. Ze zijn allebei erg aardig, praten graag en erg mooi. Er wordt veel gefleurd maar ik weet niet of ik dat wel leuk vind. Eentje wilt met mij uit in Amsterdam van de zomer, we praten en fleurten veel en vanavond gaan we bellen. Alleen nu voelt het alsof ik èèn van hun voor de gek aan het houden ben, aangezien ik met beide goed contact heb. Ik heb natuurlijk geen relatie maar toch voelt het een beetje vals, beide meiden geven mij een goed gevoel waardoor het voelt alsof ik ze gebruik. Misschien maak ik er een te groot probleem van maar ik wil niemand kwetsen als het er op aankomt.

Beste vriend, Ik heb nog wat verder gezocht naar rekenoefeningen en daarbij heb ik dit gevonden:

https://www.onlineassessmenttraining.nl/intelligentietests-oefenen/rekenvaardigheid-oefenen/
Volgens mij is het niet echt moeilijk, maar handig om de basisvaardigheden te oefenen. Die eerdere test die ik gaf is bij nader inzien ook niet echt moeilijk, maar handig om er in te komen en zelfvertrouwen te krijgen.

Dit vind ik ook wel aardig: http://home.scarlet.be/~ms114850/2ASO(vergl%20vraagst).htm
Het zijn ingeklede vergelijkingen, een som verborgen in een verhaaltje. De antwoorden staan er achter, probeer te begrijpen hoe ze er aan komen.

Dit is ook aardig: https://ict-sima.classy.be/oefeningen/vraagstukken.pdf
Het gaat wel meer richting wiskunde, maar onder de opgaven staat hoe je ze op een gestructureerde manier oplost. Als jij die oplossingen begrijpt dan ben je al een heel eind.

Op deze pagina zie je hoe je bepaalde elementaire berekeningen uitvoert zonder rekenmachine: https://www.beteronderwijsnederland.nl/wp-content/uploads/2006/04/Rekenen%20en%20wiskunde%20oude%20en%20nieuwe%20stijl.pdf
Let er op, delen en vermenigvuldigen gaat voor optellen en aftrekken.

Ik weet zeker dat als je al deze testopgaven en rekenregels kent dat je dan nergens bang voor hoeft te zijn. Je hoeft niet alles goed te hebben. Een 10 is heel mooi natuurlijk maar een 6 is al genoeg. Al je andere tests waren al voldoende dus dan mag er 1 wel wat minder zijn.

Nog iets anders, in verband met je zoektocht naar liefde. Op NPO 3 is deze week een serie die heet: 'First dates teens'. van half acht tot kwart voor negen. Dinsdag is er ook nog een programma 'Naakt voor de klas met de sekszusjes' Ook NPO 3, tien over negen. Het gaat wel over seks maar is geen seksprogramma. Het is informatief.

Eigenlijk heb jij daar geen tijd voor want je moet oefenen voor je test. Ik neem aan dat je vandaag vrij hebt en dan kan je mooi vanmiddag gaan oefenen met rekenen.

Veel succes maar, in alles waar je mee bezig bent en wat je bereiken wilt.

Beste vriend, Je hebt vast ook wel dat topic gelezen van die jongen van die keuzen. Iets ouder dan jij, maar ongeveer dezelfde situatie. Ook bij hem ging het erg slecht op school en ook hij had het er steeds maar over een einde aan zijn leven te maken.
Op het laatst was het zo kritiek dat ik mij gedwongen voelde in te grijpen. Nu gaat hij niet meer naar school en dat heeft veel druk van hem weg gehaald. Zelfs heeft hij al weer kennis gemaakt met een meisje. Net als jij is hij erg zwaar op de hand, maar misschien dat het voorlopig beter gaat en hij een weg vindt naar een leven dat hem past.

Van jou weet ik niet genoeg om iemand te kunnen waarschuwen, dus moet ik het via deze weg doen.
Ik kan mij voorstellen dat jij met de gedachte speelt om er een eind aan te maken. Voor jou is het probleem dan wel opgelost. maar niet voor iedereen die om je geeft. Jij denkt nu dat er voor jou geen fijn leven is weggelegd omdat je hoge bergen voor je ziet waar je niet overheen denkt te kunnen komen.
Het kan zijn dat jij niet slaagt voor je Veva toelating, maar dat is iets waar je niet van uit moet gaan. Zou het toch niet lukken, is je leven dan verder zinloos geworden?
Je zegt dat je geen toekomstperspectief hebt, maar volgens mij is jouw toekomstperspectief nog een jaar of zeventig en misschien nog wel meer. Daar valt best wat mee te beginnen.
Waar gaat het volgens jou om in het leven? Een mooie baan en veel geld verdienen of mensen om je heen waar jij om geeft en die om jou geven en misschien die ene heel speciale persoon waar jij je leven mee wilt delen. Volgens mij gaat het vooral om dat laatste.

Je bent via Yubo op zoek naar een relatie en je zegt dat je daar complimentjes krijgt. De meisjes vinden jou er wel leuk uitzien. Daar moet je toch blij van worden! Of dat leuke meisje speciaal leuk is naar jou dat weet je niet, maar ze vindt je in ieder geval de moeite waard om contact mee te hebben.
Haar meeslepen in jouw problemen moet je natuurlijk niet doen, maar je mag best wel eens zeggen dat jij en af en toe ongelukkig voelt. Aan haar reactie kan je zien hoeveel ze echt in je geinteresseerd is. Wel steeds blijven zeggen dat je er uit wilt komen en niet over er een einde aan maken praten. Toon belangstelling voor haar situatie. Vraag haar naar hoe zij in het leven staat, hoe de school gaat, of ze het thuis fijn heeft, wat zij leuk vindt, dat soort dingen. Als je met haar praat is zij het belangrijkst.

Je probleem is die rekentoets. Woensdag heb je de herkansing en ik neem toch aan dat jij daar voor wil slagen. Wat het niveau van die toetsen is weet ik niet, maar ik ga er van uit dat iemand van groep acht van de basisschool ze moet kunnen maken.
Ik heb eens zitten zoeken naar oefenmogelijkheden maar echt wat goeds vinden is lastig. Ik heb gezien dat vooral ingeklede opgaven zijn. Een verhaaltje waar je mee aan de slag moet. Dit bijvoorbeeld heb ik gevonden: https://www.123test.nl/rekenen-oefenen-eindtoets-basisonderwijs/ Ik begrijp dat jij daar moeite mee hebt.
Misschien kan je meer vinden.

Sport heb je geen zin meer in. Geeft niet met dat werken krijg je genoeg beweging en straks kan je dat wel weer inhalen.

Tekst is bijna op, dus ik sluit af. Als ik je ergens mee kan helpen, laat het weten. Probeer met een berustende stemming naar de toets te gaan. Als je teveel strest dan lukt het zeker niet. Volgens een hele lieve Belgische jongen hier helpt het als je het even met jezelf doet als je gespannen bent. ;-)

Het beste!

Het wordt wel weer eens tijd voor een berichtje. Ik voel mij kut. Woensdag heb in die herintake, of het een blackout was weet ik niet, ik wist gewoon niet meer hoe ik het uit moest rekenen omdat het al te lang geleden was. Ik weet niet zo goed wat ik allemaal moet zeggen, behalve dat ik mij nog steeds ontzettend depressief voel. Behalve die enorme moodswings veranderd er niks aan hoe mij voel door de dagen heen. Het maakt mij zo verdrietig omdat ik niet eens weet of ik wil blijven leven of niet. Ik werk de hele week, dan voel ik mij goed, maar eenmaal thuis niet meer. Ik heb steeds minder energie om te sporten en überhaupt nog ergens mijn best voor te doen, dan maakt het mij niet meer uit. Voel ik mij weer goed, dan pak ik het allemaal weer op. Zo gaat het de hele tijd. Ik heb het gevoel dat als dit standhoud ik de stap zou zetten om er definitief een einde aan te maken. Hoe kut ik het ook vind om dat te moeten zeggen. Het voelt allemaal zo nep en ik heb geen toekomst perspectief, als ik mij blij voel door wat dan ook weet ik gewoon dat dat met een uur weer over kan zijn. En ja, ik was van die yubo post. In een goede bui heb ik dat gedownload. Ik krijg verassend veel matches en complimenten, maar ook dat doet mij niks. Wat die afspraak betreft, ik denk dat ik of zij het gesprek heeft verwijderd want ik kan het niet meer terug vinden. Daarbij had ik het ook niet gedaan, het leek niet echt betrouwbaar. Ik heb nu wel contact met een ander meisje, ook van yubo. Ze ziet er mooi uit en ik krijg regelmatig complimenten van haar. Ze is makkelijk in het contact waardoor het lijkt alsof we elkaar al langer kennen. Ik vind snel iemand leuk, maar ook vertrouw ik mensen niet snel en zoek ik overal wat achter, wat ik dus al zei. Mocht het contact voortzetten wil ik haar niet mee sleuren in mijn problemen, wat misschien wel kansen tussen ons weggooit.

Beste vriend, Gefeliciteerd met je toelating tot de opleiding. Eerlijk gezegd had ik wel wat twijfels. Niet vanwege die fysieke testen maar wel vanwege dat toelatingsgesprek. Je weet wat jouw zwakke punt is, maar gelukkig is het nu allemaal achter de rug en kan je straks beginnen.
Dat je zo faalde met rekenen daar kijk ik wel van op. Ik denk maar dat je een soort van black out had. Dat je in paniek raakte omdat je bang was dat je zou falen.

Die vervelende jongens is misschien een probleem, maar ik denk dat pestgedrag op die opleiding niet getolereerd wordt. Dat gaat helemaal in tegen waar die opleiding voor bedoeld is. Jij zegt dat die jongens stoer willen doen, maar ik zou niet weten wat er stoer is aan iemand pesten die mentaal of fysiek zwakker is en zich niet goed kan verweren. In mijn ogen zijn het gewoon lafaards met een minderwaardigheidscomplex.

Lang geleden was hier een jongen die toen van jouw leeftijd was. Hij zat op de Mavo en ging naar het Mbo. Op de Mavo werd hij heel erg gepest, zo erg dat hij niet eens naar de diploma-uitreiking durfde. Hij was doodsbang dat het op het Mbo weer zo zou gaan. Ik heb geprobeerd hem gerust te stellen, net zoals ik dat jou doe, maar hij geloofde het niet echt. Toen hij eenmaal op het Mbo zat schreef hij hier dat het allemaal heel goed ging en dat hij het daar naar zijn zin had.
In zijn prive leven is het helaas anders gegaan dan ik graag gezien had en ik vraag mij af of hij wel echt gelukkig is met zijn leven zoals het nu is, maar daar kan ik niets aan doen. Daar ben ik wel een beetje verdrietig over want ik was veel om hem gaan geven. Het was echt een lieve jongen.

Jij bent wel heel erg met sport bezig. Het komt op mij een beetje obsessief over. Ik denk dat die sport iets is waar jij helemaal de controle over hebt, in tegenstelling met een heleboel andere dingen in je leven. Meer mensen zitten daar mee en zoeken dan iets als compensatie. De een kruipt weg in een hoekje met een boek, de ander gaat gamen, een volgende gaat wielrennen, of iets met dieren doen, en ga zo maar door.
Op die vriend durf je niet helemaal te vertrouwen wat die sport betreft. Waarschijnlijk heeft hij niet dezelfde motivatie die jij hebt omdat hij niet met dezelfde dingen zit als jij. Ik kan mij voorstellen dat jij het op die sportschool gezellig vindt omdat je de uitdagingen daar aankunt. Als je straks aan je opleiding begint lijkt het mij niet meer nodig om dat te doen want op school krijg je dan genoeg sport.
Je gaat nu al een keer in de week met je moeder sporten, je doet aan hardlopen en cross fit (Wat dat ook zijn mag ;-), is dat niet genoeg sport?
Die sportschool is duur en ik weet wel zeker dat jouw vriend er helemaal geen zin in heeft om steeds 's morgens vroeg een half uur te moeten fietsen heen, en daarna weer terug. Conditie kweken is ook belangrijker dan spieren kweken. Goed voor je hart en je bloedvaten.

Je gaat weer werken in de vakantie neem ik aan. Probeer daar wat vrienden te maken, of gewoon een beetje gezellige tijd te hebben met de andere jongens die daar werken. Is werken bij de boer het enige wat er te vinden is in jouw dorp? Ik lees steeds dat er op allerlei gebieden groot gebrek is aan personeel. Horeca, zorg, productie, van alles. Misschien is er wat leukers en gezelligers te vinden dan met aardappelen werken.
Ik moet stoppen. Maak je geen zorgen over straks bij de opleiding, ik weet zeker dat het daar wel goed zal gaan. Zorg voor een leuke zomer!

Het is vooral kijken wie het stoerste kan doen en daarbij andere naar beneden halen. Gek genoeg staat het dorp waarin ze wonen er ook bekend om, in principe gedragen ze zich allemaal hetzelfde. Ze vinden zichzelf en hun woonplaats het tofste wat er is. En natuurlijk is mijn school maar een paar kilometer van dat dorp verwijderd waardoor zij makkelijk daar hun opleiding kunnen volgen. Mijn intake kon beter, maar ik ben wel toegelaten. Het begon met de sporttest, de kracht oefeningen gingen mij makkelijk af, het hardlopen net aan, maar ik doe nu meer conditie training om dat op te bouwen. Daarna had ik een kleine rekenen en NL toets, ik weet dat wiskunde niet mijn sterkste vak is, maar die ging wel echt dramatische slecht. Ik wist gewoon niet meer hoe je breuken moest uitrekenen, en ik herken die sommen nog uit groep 8, dat zal tevens ook de rede zijn. Daar zit ik toch wel mee, hoe kan ik dat nou niet meer weten? Maar ik heb een her intake rekenen dus na een youtube filmpje weet ik het wel weer. Tot slot mijn gesprek, ik was wel een beetje zenuwachtig waardoor ik niet alles kon vertellen wat ik wel wist, maar blijkbaar vonden ze mij goed genoeg. Verder gaat het niet veel anders dan normaal, maar inmiddels ken je dat verhaal wel. Bijna klaar met dat circus in Hoorn, dus dan maar sporten en werken denk ik. Ik ga hopelijk met die vriend een sportschool abonnement nemen, als hij zich aan zijn woord houdt, zodat we samen kunnen sporten. Ik ging de afgelopen 12 weken vanuit Back On Track in Hoorn sporten maar dat is nu afgelopen dus heb ik mijn abonnement stop gezet. Heel misschien dat ik daar terug kom met hem, want het was wel een fijne sportschool, maar dan moet je met het ov en dat is een dure grap in de vakantie. En de sportschool op het dorp is ermee gestopt dus ik moet een alternatief vinden en hopen dat die vriend zijn motivatie niet verliest. We kunnen wel naar een ander dorp, dat is ongeveer een half uur fietsen, in de ochtend want dan is het rustig. Maar waarschijnlijk wilt hij dan werken, of er gewoon onderuit komen maar dat kan ik nooit zo goed inschatten met hem. En om er nou alleen naar toe te gaan lijkt mij ook niets aangezien mijn sociale contact al niet echt meer is wat het hoort te Zijn. Maar het werkt vooral frustrerend als ik niet kan sporten en geen resultaten kan behalen, thuis kan ik niet meer zoveel doen en ik ga maar 1 keer per week met mijn moeder. Dus ik hoop dat hij die stap durft te zetten. Dan moet ik mij nu maar meer focussen op conditie, ik hardloop 2x per week en ik doe cross fit 1x per week.

Beste vriend, Heel vervelend dat je nu die pestkoppen weer tegenkomt. Of dat echt een probleem gaat worden dat weet je niet. Het is wel een jaar geleden dat je bij ze op school zat en nu kom je toch in een ander soort opleiding terecht waar je geacht wordt op een volwassener manier met elkaar om te gaan. Bij het soort beroepen waar die Vavo voor opleidt wordt je geacht op elkaar te kunnen vertrouwen en njet elkaar het leven moeilijk te maken. Ik denk dat pesterijen daarom niet getolereerd worden.

Jij bent een gevoelige jongen met en zacht karakter. Het ideale slachtoffer voor lieden met complexen en minderwaardigheidsgevoelens die ze willen afreageren. Bij het forumdeel 'Pesten' staat het topic van een meisje van twaalf dat op school gepest werd. (2e keer in 1 schooljaar) Die werd daar steeds heel boos van en begon te schelden en zelfs te slaan, maar dat maakte het alleen maar leuker voor de pesters. Nu is ze van tactiek veranderd. Ze reageert heel cool op opmerkingen en vraagt dan aan de pester wat zijn probleem is. Die pester weet dan niet wat terug te zeggen en druipt af, min of meer voor gek gezet.

Wat dat pesten naar jou in houdt zeg je niet, maar jij moet daar ook cool op reageren. Vraag bijvoorbeeld of hij er weer last van heeft dat hij een klein piemeltje heeft. Als hij dan zegt dat hij een grotere dan jij heeft dan lach je hartelijk.
Laat je niet intimideren. Als iemand handtastelijk wordt dan vraag je of hij soms homo is en een vriend zoekt. Zeg dat je geen belangstelling hebt omdat hij te lelijk is.
Waar het om gaat is dat jij zorgt dat je niet laat merken dat hun gepest je raakt. Laat je niet intimideren. Blijf cool en reageer vanuit superioriteit. Iemand die pest heeft een probleem, jij niet. Pesten is minderwaardig gedrag en dat moet je ze duidelijk maken. Vraag of ze het een fijn gevoel geeft als ze bezig zijn.
Het kan zijn dat ze bijdehantere opmerkingen kunnen maken dan jij. Dan zeg 'ja hoor', je zegt dat je hier geen tijd voor hebt en je loopt weg. Laat niet merken dat het je raakt en wordt nooit zichtbaar boos of bang. Dat is wat ze willen. Geef ze dat plezier niet.

Jij staat moreel boven ze en dat moet je uitstralen.

Ik denk dat het straks wel mee gaat vallen. Maak vrienden in je nieuwe klas, iedereen daar is nieuw, dus dat kan best, dan heb je morele steun. Hoe ging je intake gesprek? Wanneer hoor je hoe het verder gaat?
Succes er mee en ik denk dat het allemaal best goed zal gaan. Je zit niet meer op het VMBO, toen waren jullie nog kinderen. Nu niet meer.
Wat hebben die jongens trouwens gedaan in het afgelopen jaar?

Moeilijkheden zal je altijd blijven tegenkomen en vervelende mensen ook. Wordt sterker en leer er mee om te gaan. Het leven is nu eenmaal niet altijd feest. Sterkte!

Hoi, ik ben nu op school voor mijn intake gesprek. dat zal allemaal niet het moeilijkste zijn, alleen loop ik nu weer tegen iets anders aan. De eerste die ik tegen kom zijn een paar gasten waar ik 4 jaar lang bij in de klas hebt gezeten en mij ook zolang altijd moesten treiteren. Uitslovers met grote bekken, ik zal er niet van opkijken als ze mij weer moeten hebben. De moed zakt mij langzaam weer een beetje in de schoenen, alleen hierdoor. Omdat ik dacht dat ik ze allemaal niet meer hoef te te zien en toch word ik er weer mee geconfronteerd. En zoals ik altijd doe maak ik mijzelf weer helemaal gek, ik zal het je voor de rest besparen maar toch wordt alles waar ik maar een beetje op hoop weer verpest. Daar zal ik een groot onderdeel in hebben maar het kan toch niet altijd aan mij en mijn onzekerheid liggen?

Jammer vriend dat dat meisje niet echt geinteresseerd is maar dat is iets waar je op kon rekenen. Het belangrijkste is dat jij die stap gedaan hebt. Er zijn meisjes genoeg, dus als je een beetje onder de mensen komt dan ontmoet je vast wel een keer iemand die wat meer belangstelling heeft.
Als jullie waar jij woont uitgaan, is er dan iets waar je naar toe kan gaan en waar je andere jongeren kan ontmoeten?

Veel jongens hebben een baantje waar ook meisjes zijn zoals vakkenvullen en dat soort dingen bij een supermarkt. Bij Albert Heijn kan je als zestien jarige 6,75 euro per uur verdienen. Niet echt veel natuurlijk, maar je kan ook tegen gereduceerde prijzen winkelen. Daar heb je meer kans een meisje tegen te komen dan bij de boer.

Je zit nu dus weer een beetje in de put, maar er komen wel weer kansen. Ik geloof niet dat er iemand is die wel graag een vriendin wil hebben maar die op z'n dertigste nog steeds niemand gevonden heeft. Jij bent gewoon een beetje te bescheiden en misschien dat een meisje dan jou moet vinden.
Blijf moed houden, het lukt heus wel een keer! Fijn weekend nog.

Het wordt niets met haar, ze reageert al niet op een geïnteresseerde manier. Ik heb het allemaal weer mooier gemaakt in mijn hoofd dan dat het is. Het voelt alsof ik een brok in mijn keel heb, ik voel mij er best wel kut over. Ik had het graag anders gezien, zeker omdat ik het helemaal niet zo had ingeschat.

Beste vriend, Je tienertijd is een heftige periode in je leven. Als alles van een leien dakje gaat dan is het heel leuk. Leuke vrienden, op school gaat het goed en je vindt iemand om leuke dingen mee te doen, dan is het leven een feest.
Als je een beetje anders bent dan anderen, als het op school niet zo goed gaat en je wordt gepest, dan is het leven helemaal niet zo leuk. Het positieve is dan dat het maar tijdelijk is. Het blijft een stempel drukken, maar je vindt je weg.

Als je tiener bent dan gaat alles snel. gisteren was je een kind, vandaag ben je een jongeman en morgen ben je een man. Elk jaar ben je iemand anders en daarom is dit jaar alles weer anders dan vorig jaar. Daarom zijn die leuke momenten met vrienden van voorheen er niet meer, ze zijn allemaal iemand anders geworden, jij ook.

Op dit moment men jij op zoek naar een doel. Je hebt een bepaalde voorstelling van dat je volwassen wordt en dat je leven dan pas echt begint. Je zoekt naar tekenen dat het er aan komt, je denkt dat je bepaalde doelen moet bereiken zoals een mooie opleiding en als dat niet lukt dat dan alles mislukt is. Dat is niet zo.

Het leven glijdt voort en hoewel de buitenwereld ziet hoe jij verandert heb je dat zelf niet zo in de gaten want het gaat geleidelijk. Er komt ook geen moment dat het leven echt gaat beginnen, het was al begonnen bij jouw geboorte.
Je vertelt dat je boeken wil bestellen en ik heb gezien dat het gaat over actie. Dat is spannend maar in die boeken wordt het natuurlijk wel geromantiseerd. Jij verlangt blijkbaar ook naar een spannend leven.

Als je boeken zoekt dan moet je eens kijken op Usenet, jullie provider noemt dat nieuwsgroepen. Die kun je lezen met een newsreader. Zelf gebruik ik XNews. Je kan het downloaden via deze link: xnews.en.softonic.com
Er zijn er meer, maar deze vind ik makkelijk. Via Usenet heb ik letterlijk tienduizenden boeken gedownload. Laatst nog postte iemand 26.000 Nederlandstalige boeken in een bestand. Ik wist niet eens dat er zoveel bestonden.
Het aardige is dat daar boeken bij zitten die je normaal niet eens zou kiezen maar die wel heel interessant zijn. Verder vind je op Usenet alles wat elektronisch verzonden kan worden. Tekst, muziek, afbeeldingen, films.

Ik weet niet of jij veel dromen hebt. Misschien over dat meisje. Dromen houden je in leven. Maar het moet natuurlijk niet bij dromen blijven. Jij bent onzeker en dat verlamt je. Wat jij moet doen is handelen. Grote kans dat het niets wordt met dat meisje, maar je weet maar nooit. Het belangrijkste is dat je iets doet en dat je dan niet langer meer zit te piekeren. Je moet die verlamming doorbreken.

Of die opleiding wat wordt dat weet je niet, maar ik kan mij niet voorstellen dat jij dat niet aankan. Gezien je sportgedoe ben jij nogal fysiek ingesteld en dan ben jij daar wel op je plaats lijkt mij. Voorlopig ben je dan twee jaar onder dak en daarna zie je wel weer.

Die jongen van keuzen roept steeds maar dat het leven zinloos is en dat is het feitelijk ook. Zin geven moet je zelf doen en dat doe je door er voor anderen te zijn en met anderen te zijn. Een nichtje van mij werkte bij de gemeente maar daar was ze niet gelukkig. Nu is ze bij het Leger Des Heils gaan werken.
Kom onder de mensen, praat met ze. Hier op het forum zie je waar ze allemaal mee zitten en wat ze het leven moeilijk maakt. Kruip niet weg in jezelf en je sportschuur maar probeer er voor elkaar te zijn. Dat maakt jou zelf ook gelukkiger.

Fijn weekend!

Hoi. Je tienertijd hoort toch helemaal niet de naarste tijd van je leven te zijn. Dat hoort de tijd te zijn waarin je het meeste ervaring omdoet en leert. Leuke dingen met vrienden en vriendinnen. Ik ben het wachten zat, ik zit al zolang met dit gevoel, ik wil weer blij zijn en leuke dingen doen. Ik zie zelfmoord niet als een alternatief, maar ik heb het gevoel dat als aankomende opleiding niets wordt dat ik dan helemaal in de put terecht kom. Ik denk er vaak aan, de dood dan, maar wel op een natuurlijk moment met mooie herinneringen achter de rug. Ik zie van de zomer wel wat er gepland wordt. Ik ga vast niet niks doen maar voor nu wordt het werken. Eigenlijk wel raar dat ik mij zo voel, mijn vriend zit met precies hetzelfde. Hij vind het ook kut dat de vriendengroep als het ware uit elkaar is gevallen maar hij lijkt er niet erg mee te zitten, of komt dat omdat hij ook veel tijd doorbrengt met zijn vriendin? Wat je zegt over lezen, ik heb al een tijdje 3 boeken in mijn winkelwagentje van bol.com liggen. Die zijn van Ant Middelton, zoek maar eens op. Ik denk dat ik die maar eens moet aanschaffen, hij heeft trouwens ook goede programma’s op videoland, echt een aanrader. Wat dat meisje betreft, ik ga haar binnenkort wel iets sturen, ik hoop alleen niet dat ik het blijf uitstellen want ik denk er om eerlijk te zijn toch wel de hele tijd aan.

Beste vriend, Voor sommigen is hun tienertijd de naarste tijd van hun leven. Ik zou die tijd ook nooit meer willen beleven. Het positieve is dat als dat de naarste tijd is dat het daarna alleen maar beter kan worden en meestal is dat ook zo.
Nu is je leven een beetje doelloos. Je zit tussen twee opleidingen in zeg maar en ook tussen vriendschappen. De oude zijn vervlogen en de nieuwe moeten nog groeien. Straks op die Veva opleiding dan ben je met iets concreets bezig en heb je uitzicht op verdere stappen in je toekomst.

Je noemt zelfmoord weer en dat wil hopelijk niet zeggen dat je het weer als een alternatief gaat zitten overwegen. Misschien dat het jouw probleem wel oplost, maar je probleem van nu is maar een tijdelijk probleem en later ben je blij dat je het niet gedaan hebt. Je bezorgt er ook heel veel mensen onnoemelijk veel ellende mee en daar moet je ook eens aan denken. Zo bedank je de mensen die er gedurende je hele leven voor jou geweest zijn niet!
Lees je dat topic van die keuzen ook? Die jongen wil ook maar steeds uit het leven stappen maar toen hij op het punt stond het te doen heeft iemand de school gewaarschuwd. Ik heb de indruk dat hij het nu even laat rusten, maar helemaal gerust ben ik er niet op.

Het is mooi als je hier jongeren kan helpen, er is blijkbaar veel eenzaamheid en depressiviteit, maar het helpt niet altijd. Soms lees je hier hele verdrietige dingen.

Jij hebt blijkbaar veel moeite met het vinden van mensen waar het mee klikt, of waar jij woont zijn alleen maar lompe boeren met primaire instincten. Het is ook jammer dat jij niet een liefhebberij hebt die jou iets geeft om plezier aan te beleven. Voor jou zal dat niets zijn, maar tuinieren en bezig zijn met planten geeft veel mensen veel voldoening. Je bent bezig met levende dingen, er is schoonheid, geur, kleur, en soms vruchten. Met planten ben je steeds bezig met vooruit kijken en dan wil je niet uit het leven stappen. Als je een appelboom plant wil je appels plukken en als je een roos plant wil je de bloem zien.

Jij bent met die sportschuur erg in jezelf gekeerd bezig. Zijn er geen andere dingen die je leuk vindt? Straks als het warm is gaan de openiucht zwembaden weer open. Is er zo iets bij jou in de buurt? De jongens zitten daar naar de meisjes te kijken en de meisjes naar de jongens. Dat sportgedoe moet inmiddels toch wat opgeleverd hebben, dus kan jij jezelf daar wel laten zien.
Kom je wel eens buiten de deur anders dan wanneer je ergens zijn moet? Ga gewoon eens een heel stuk fietsen. Ik weet niet of je in een leuke omgeving woont, veel akkers vrees ik met Opperdoezer aardappelen, maar er zijn vast wel leuke plaatsen om naar toe te fietsen. Ook goed voor je conditie en je been- en bilspieren. Een stevige kont is nooit weg voor een jongen nietwaar?

Heb wat vertrouwen in de toekomst en hou op met die negatieve gedachten. Daar schiet je niets mee op. Lees je wel eens een boek? Nee zeker? Misschien zou je dat eens moeten gaan doen. Met een boek kan je allerlei avonturen meebeleven en mensen leren kennen die je normaal nooit zou ontmoeten. Er zijn heus mogelijkheden om het leven leuker te laten zijn. Kom uit je cocon en durf!
Wat dat meisje betreft, stuur gewoon eens een berichtje van, Hoe gaat het met jou? Af en toe denk ik nog wel eens aan je. Sommige dingen van die tijd mis ik. Hoe is dat met jou? Groetjes, ...

Dat is heel neutraal en misschien reageert ze en misschien niet. Als je niks doet reageert ze zeker niet. Groet van mij! (Tekst is op)

Back on track is het enige dat ik volg nu. Waarom ik mij nu zo alleen voel? Geen idee, is met de tijd gekomen. Eerst hadden we een leuke vriendengroep maar daar is niets meer van over. Sommige zijn er gewoon opeens niet meer. Het was ook helemaal niet meer leuk op een gegeven moment. vorig jaar hadden we een hechte vaste groep en moesten we iedere week ergens zitten. Maar als ik zie hoe sommige van die groep nu zijn geworden is het maar beter ook denk ik. Hoe een avondje zitten er nu uitziet is het ook niet. Ik ken iedereen, maar behalve mijn vriend zie ik hun maar èèn keer per maand. En ze hebben ook allemaal een eigen leven met vrienden en vriendinnen, die er soms bij zijn of er wordt enthousiast over hun en ervaringen gepraat. Waar er verder over gepraat wordt hou ik niet bij, onzin dus. Ik weet inmiddels wel dat ik niet de makkelijkste ben, maar met gemeentelijke projecten heb ik het niet zo, daar ga ik niet de mensen vinden waar ik mee zou kunnen opschieten. Die jongens waarmee ik werk doen hun eigen ding met elkaar, koningsdag, appelhof, Lloret ect. Wat dat meisje betreft, ik zou het nog zo graag willen, de stap ga ik waarschijnlijk toch niet zetten. De kans dat we elkaar tegen komen is ook niet realistisch dus ik zal maar aan andere dingen moeten denken. De afgelopen weken zijn uit te houden, maar sinds enkele dagen voel ik mij toch weer zoals eerst. Ik wil er niet teveel over kwijt maar de zelfmoord preventie is los van de goede bedoelingen naar mijn mening ook niet wat het moet wezen.

Beste vriend, Dat klinkt wel erg droevig. Geen vrienden om leuke dingen mee te doen om van een vriendin maar niet te spreken. Eerder heb ik je eens gevraagd of geadviseerd, dat weet ik niet meer, om bij een sportclub te gaan maar dat wilde je niet. Je zit liever in je eentje te sporten in je sportschuur. Je klasgenoten waar je nu naar school gaat daar had je ook al niets mee en dan wordt het wel moeilijk.
Straks bij de Veva zal het wel beter gaan, ik ga er van uit dat ze daar ook werken aan de teamgeest, maar dat duurt nog wel een tijdje.

Dat Back on Track is ook geen omgeving om vrienden te vinden want ik begrijp dat daar voornamelijk ouderen zitten. In ieder geval is het wel iets sociaals.
Ga je nog naar school verder of is dat Back on Track daar voor in de plaats gekomen?

Waarom ben jij zo alleen? Kom je geen leuke mensen tegen of denk je dat leuke mensen geen belangstelling voor jou hebben?
Het punt is dat er heel veel jongeren zijn, en ouderen natuurlijk, die het gevoel hebben dat niemand op ze zit te wachten, maar dat denken al die anderen ook. En zo lopen er een heleboel mensen eenzaam te zijn terwijl ze het samen misschien best gezellig zouden kunnen hebben omdat ze denken dat ze de enige zijn.
Dat jij niet veel aan dat 'zitten' vindt dat kan ik wel begrijpen. Je vriend zit daar gezellig met zijn vriendin te knuffelen en die anderen die ken jij niet. Hebben die ook een vriendin of komen die daar ook solo? Als jullie daar zijn praten jullie dan of is het alleen maar slap gelul en opschepperij?

In de plaats waar jij woont, of in de omgeving, wordt daar niets georganiseerd voor de jeugd waar jij eens naar toe zou kunnen gaan? Misschien vind je het eng om in je eentje naar een disco of zo iets te gaan, maar als je vrienden wilt dan moet jij je natuurlijk niet opsluiten in die schuur.
Straks bij de boer ontmoet je weer anderen die daar ook wat bijverdienen. Praten jullie daar wel eens over dingen die jullie leuk vinden en gaan die nooit eens ergens heen met elkaar?

Met dat meisje zie ik het niet zo gauw iets worden. Ik begrijp wel dat je niet weet hoe je dat moet aanpakken. Het is natuurlijk wel wat raar als je elkaar een jaar niet ziet of spreekt om dan opeens berichtjes te gaan sturen. Het zou meer moeten gaan zoals dat jullie elkaar eens toevallig tegen komen en in gesprek raken. Dan kan je zien of er misschien een klik is.

Het is een moeilijke zaak. Er zijn best meisjes en jongens die jouw vriend willen zijn, maar je moet ze tegen komen, je moet contact maken, en je moet geloven dat jij de moeite waard bent om als vriend te hebben. Dat is waar jij mee zit en dat zit vooral in jouw hoofd, anders niet. Jij zit veel te veel naar jezelf te kijken en jezelf te vertellen wat er allemaal niet goed aan je is.

Ga de deur uit en ga naar plaatsen waar anderen zijn, ook al ken je daar niemand. Kom onder de mensen en verberg je zelf niet, daar gaat het om. Zoek en vind of laat je vinden!

Ik wens je maar het beste, Groet van mij.

Ik ben niet verliefd op haar, maar ze lijkt mij wel leuk. Maar daarom voel ik de nood ook niet om haar mee uit te vragen. Ergens wil ik het maar anderzijds maakt het mij ook niet zoveel uit. Ik heb haar al ruim een jaar niet meer gesproken, sinds mijn opleiding en de HAVO. Tja, in mijn vrije tijd, (vakanties ect.) werk ik bij de boer ja. Ik heb niet zoveel andere keuzes. Er is geen allen, ik spreek bijna niemand meer en als ik eenmaal per maand eens ergens ga zitten dan is dat met nog niet eens 5 man waar ik geen verdere band mee heb. Ik heb alleen “die” vriend. Maar hij heeft ook een vriendin waar hij zijn tijd mee door brengt. Dat laat je mij wel weer even realiseren. Ik heb daar een tijdje niet meer aan gedacht maar nu bedenk ik mij wel weer wat voor verschil dit jaar is vergeleken met vorig jaar. Nu is het enige waar ik mij tijd mee vul sporten en 3 keer per week naar een gemeentelijk project gaan wat geen enkele invloed heeft op mijn toekomstige keuzes

Beste vriend, Het blijft maar moeilijk met jou. Eerder had ik jou al gevraagd wat jouw gevoelens nu eigenlijk waren naar dat meisje. Ben je min of meer verliefd op haar of wil je gewoon een meisje en lijkt zij jou wel geschikt omdat je haar kent en je het gevoel hebt dat zij jou wel aardig vindt? Dat maakt wel wat uit in hoe je haar benadert.
Dat je haar wil vragen voor een afspraakje moet je niet gelijk als een date zien. Ik dacht dat jullie elkaar sinds die schooltijd niet meer zagen, maar nu weet ik dat niet meer, zoals je over haar praat. Als je haar lang niet gezien hebt dan kunnen jullie praten over wat jullie nu doen, wat zij voor plannen heeft, of zij nog contact heeft met wederzijdse kennissen, wat zij leuk vindt om te doen, enzovoorts. Vraag desnoods eens bij meisjesvragen waar ze bij een afspraakje over willen praten.

Over een paar maanden is de school waar je nu bent voorbij en komt er een lange tijd waarin je nog niet naar die Veva gaat en eigenlijk verder niet echt wat te doen hebt. Ik neem aan dat je weer bij de boer gaat werken maar het is toch jammer om de hele zomer tussen de aardappelen te zitten terwijl je ook aan je sociale vaardigheden kan werken en leuke dingen met vrienden kan doen.
Je tienerjaren zijn kostbare jaren waarin je veel leert. Je ontwikkelt je van kind tot man en je leert je seksualiteit te ontdekken. Dan moet je natuurlijk wel omgaan met leeftijdsgenoten.
Gaan jullie nooit eens met z'n allen naar het strand of in een andere natuurlijke omgeving wat relaxen, praten, zwemmen, dat soort dingen?
Je gaat misschien af en toe 'zitten' met drank en in een schemerachtige hol wat rollebollen, maar dat is niet echt gezond. Als het mooi weer is en warm dan moet je buiten in de natuur zijn.

Die Ashwagandha, (Withania somnifera) is een plant waarvan de wortels worden gebruikt. Vorig jaar heb ik zelf die plant gekweekt, de wortels gedroogd, verpoederd en elke dag een theelepeltje genomen. Ik voelde mij in die periode erg ontspannen. Nu heb ik ze weer gezaaid, maar pas in de herfst kan je ze oogsten.
Als je het Google vraagt krijg je het volgende te lezen:

"Wat is de werking van ashwagandha? Het kruid heeft een revitaliserende werking op je lichaam, specifiek op je bijnieren en schildklier. Ashwagandha brengt je tot rust en maakt je weerbaarder voor fysieke en mentale stress. Omdat je ontspannen bent en beter kan rusten, geeft ashwagandha je uiteindelijk meer energie."

Volgens mij is dat wat jij op dit moment nodig hebt. Jij maakt je druk over van alles en nog wat zonder dat het leidt tot iets. Je zit jezelf alleen maar op te fokken. Je haar, je lichaam, meisjes, school, enzovoorts. Je schiet er niets mee op en maakt alles alleen maar stressvoller. Jij bent een gewone jongen zoals de meeste jongens en zoals er ook gewone meisjes zijn die wel een gewone jongen als vriendje willen. Je hoeft niet mooi, knap, intelligent, stoer en weet ik wat te zijn. Gewoon iemand waar je mee kan praten waar je vertrouwelijk mee kan zijn en waarmee je leuke dingen kan doen, dat is genoeg. Jij bent nu net als zo'n speelgoedautootje dat je opwindt en dan laat rijden. Alleen, jij blijft jezelf maar opwinden en ontspant nooit. Dan zegt de veer op een gegeven moment pang!
Of Ashwagandha de oplossing is weet ik niet, maar jij moet tot rust komen. Deze zomer kan dan een hele leuke zomer worden. Gewoon laten komen wat er komt en niet te veel verwachten. Go with the flow! Gewoon zijn wie je bent. Niet volmaakt, maar best leuk. Doe je best!

Ja, ik denk dat de intake niet zo’n probleem is. Opdrukken kan iedereen wel en het hardlopen ging mij ook wel goed af, het kon wel beter maar het is prima te doen. Wat dat meisje betreft, ik weet het ook niet, op zich wil ik de gok wagen maar ook weer niet. Waarom? Ergens denk ik dat ik er spijt van zou krijgen. Voor hoever ik haar ken leek ze mij erg ongemakkelijk, of dat door mij kwam weet ik niet. Ik zou niet weten wat we zouden moeten doen om het ijs te breken en haar andere kant te kunnen zien, met vrienden doet ze ook niet zo lijkt mij. Ik kan hierop natuurlijk niet mijn keuze baseren om haar wel of niet te vragen, maar ik zou het kut vinden als het zo’n geforceerd gesprek zou worden, want je bent met elkaar op date dus dan moet je wel ergens over praten. Als ik die indruk niet zou hebben had ik haar al wel gevraagd eens wat te gaan doen. Dus over opgeven heb ik het niet, maar ik weet ook niet of ik het doorzet. De sinuskromme ja, die bedoelde ik. Ik zal eens kijken naar die kruid soort, misschien helpt het. Maar ook een andere oplossing, want om nou heel mijn leven op kruiden te leven zie ik ook niet zitten. Ik weet dat ik niets aan mijn uiterlijk kan veranderen, dat zal ik moeten accepteren op èèn of andere manier. Maar dat is lastiger dan dat het lijkt als dat het enige is dat je als het ware bezig houd.

Beste vriend, Ik dacht, hij heeft zijn keuze gemaakt, er zijn dingen waar je wat aan kan doen, en er zijn dingen waar je niets aan kan doen. Die opleiding daar hoef jij je nu niet meer druk over te maken en hoe je er uitziet daar kan je weinig aan doen dus daar hoef jij je ook niet druk over te maken. Die fysieke test lijkt mij voor jou geen probleem te zijn en je bent alvast wat aan het trainen lees ik voor de duurtest.
Wat dat gesprek inhoudt weet ik niet maar het heeft natuurlijk met je motivatie te maken en je mentaliteit. Het lijkt mij dat je daar ook wel doorheen komt.

Het is jammer dat je niet doorgezet hebt bij dat meisje. Je hebt weinig zelfvertrouwen en bij jou werkt dat verlammend. "Het wordt toch niks, dus probeer ik het maar niet." Dat is echt de verkeerde houding die je moet proberen te doorbreken anders kom je nergens.
Zelfvertrouwen krijg je doordat je succes hebt in wat je doet en bereikt wat je wilt. Dan moet je natuurlijk wel wat doen anders bereik je dus nooit wat. Ik kan het toch niet, dus doe ik maar niks, zie je wel, ik kan niks. Zo is jouw houding op dit moment en daar klopt niets van.
Elk mens heeft zijn beperkingen en loopt soms tegen zijn grenzen op, maar als je die grenzen niet opzoekt dan weet je niet waar jouw grenzen liggen. Het afgelopen jaar is een rotjaar voor jou geweest dus ik begrijp jouw houding wel, maar je moet echt proberen meer te durven.
Waarom ben je nu zo bang om een berichtje naar dat meisje te sturen in de zin van: Hoi, hoe gaat het met jou? Ik denk nog vaak aan je en ik zou het leuk vinden om je weer eens te zien. Heb je zin om eens een keer met mij af te spreken?
Doe het nu maar gewoon en maak je niet druk over hoe ze daar op reageert en wees niet bang als ze zegt dat haar dat wel leuk lijkt.

Als ik je bericht zo lees dan heb jij nog steeds veel moeite met je geestelijke stabiliteit. Je weet wat een sinuskromme is neem ik aan. Jouw mentale toestand fluctueert als een sinuskromme met hele grote amplituden. Zoals het verloop van de seizoenen in Nederland bijvoorbeeld, zomer, herfst, winter, lente, en dan weer zomer. In de tropen heb je ook seizoenen maar het verschil tussen de seizoenen is maar heel klein. Voor mensen is dat ook zo. Sommigen zijn als jij, heel heftige wisselingen van gemoedstoestanden, anderen zijn meer zoals het weer in de tropen, heel gelijkmatig van aard. Jij neigt naar een bipolair iemand.
In de Indiase kruidenleer, de Ayur Veda is het belangrijkste kruid de Ashwagandha. (Withania somnifera). Zoek het eens op in Google en kijk wat ze er daar van zeggen. Misschien zou jij het eens moeten proberen. Het kost een paar tientjes voor genoeg voor een paar maanden. Misschien dat het jou helpt om wat rustiger te worden.

Je zit je ook nog maar steeds druk te maken over je haar en zelfs over je lichaam. Je bent nu bijna 17 en dan vind ik 76 kilo een behoorlijk gewicht. Als dat allemaal spieren zijn dan hoef jij je toch nergens voor te schamen.
Je bent ook bang kaal te worden omdat je door je haar je hoofdhuid ziet. Ja, wat wil je dan als je je haar zo kort knipt? Bovendien ben je ook nog blond, dus dan heb je dat nog veel sneller. Waarom hou je het zo extreem kort? 10mm is ook al erg kort en ook makkelijk.
Nu ga je het dus weer laten groeien en zo blijven we doorgaan. Straks maak je kennis met je klasgenoten bij de Veva en dan ga jij je vanzelf wel wat aanpassen aan de rest. Dan hoef je minder zelf te denken over je haar. Je doet gewoon mee met de rest.

Succes met je test!

Ik heb dinsdag 3 mei mijn intake. Wat ik ervan weet is dat je een sporttest doet, 2200m hardlopen binnen 12 minuten, 10 pushups en 15 situps. Je doet een soort sollicitatie gesprek en een toets om je niveau te bepalen. Ik weer echter niet of het voor niveau 2 of 3 is maar dat boeit me ook niet zoveel. Wat je zegt over bouwkunde, zo denk ik er ook over, maar ik heb als het goed is mijn keuze al gemaakt dus daar kijk ik niet meer naar. Hoe de sfeer daar is weet ik niet, ik ga er niet van uit dat er zo’n grote strijd is tussen jongens en meisjes maar meer een band met elkaar. Mij is verteld dat samenwerking een groot onderdeel is en dat past niet in het plaatje denk ik. Wat het sporten betreft, ik merk inmiddels wel resultaat, ik weet niet of ik had verteld hoeveel ik ben aangekomen maar ik woog 71,5 en nu 76,7. Morgen na werk ga ik hardlopen met een vriend, even kijken hoeveel ik lopen kan binnen 12 minuten. Ik heb mijn haar nog 1 keer gemillimeterd, 5mm. En nog steeds weet ik het niet. De ene dag vind ik het mooi en de andere dag voel ik iets van schaamte. Zeker voor mijn opleiding is het makkelijk, tijdens het sporten en qua onderhoud ook. Nu ga ik het weer laten groeien omdat ik toch teveel bezig ben met mijn haarlijn, ik vind het er gewoon niet top uitzien. En ik denk dat ik sowieso niet zo lang meer van mijn haar kan genieten, in het midden van mijn hoofd is het heel dun en kan je mijn hoofdhuid zien. Ik ben dus als het ware kalende, dan heb ik uiteindelijk geen andere keuze meer dan dit kapsel. Wat dat meisje betreft, ik weet dat ik het eigenlijk had moeten doen maar heb het er toch maar bij gelaten. Mijn zelfverzekerdheid schommelt heel erg door de dag heen, waardoor ik denk dat ik toch geen kans zou maken maar kort daarna weer wel. Dan is het ding niet eens dat ik mij zelfverzekerd genoeg zou willen voelen om haar mee uit te vragen maar om in het algemeen gewoon zelfverzekerder te zijn. Natuurlijk heeft iedereen wel eens een onzekerheid maar ik ben er de hele dag mee bezig, haar, hoofd, lichaam en ga zo maar door. En ik vertelde ff terug over dat ik mij de hele dag door anders voel. Dan weer depressief en onzeker, dan weer heel erg blij en zelfverzekerd, hoge pieken en diepe dallen. weet even niet meer hoe dat heette maar zou het daar mee te maken hebben en valt daar wat mee te doen? Ik weet natuurlijk dat je niet lang meer op dit forum zou zijn, ik las in de forumregels dat het tot 23 jaar is. Ik wist alleen niet of je er nog mee zou komen. Ik hoop dat ik je nog kan laten weten hoe het daar gaat en dat het überhaupt goed gaat. Met mijn opleiding en mijzelf, want dat wordt wel eens tijd.

Beste vriend, Eindelijk heb jij dus een beslissing genomen. Ik zou het liefst zien dat jij niveau 3 ging doen want dan kom je straks met je diploma verder maar als het vol zit, jammer dan. Misschien dat als er genoeg aanmeldingen zijn dat ze dan een extra klas doen en na die Veva zijn er vast nog wel verdere opleidingsmogelijkheden. Je moet altijd blijven studeren zolang dat kan. Niet alleen voor meer geld, maar vooral voor leuker werk.

Dat bouwkunde leek mij wel leuk maar later zat ik mij af te vragen of dat nu echt wel iets voor jou zou zijn. Het is natuurlijk wel een beetje saai, dagen achter de tekentafel zitten en bouwtekeningen maken maar je komt natuurlijk ook wel op bouwplaatsen en praat met klanten en bouwers. Wat mij misschien een probleem leek was de wiskunde en de sterkteleer die je dan zou krijgen en dat is behoorlijk pittig. Dat zou jou kunnen ontmoedigen.

Bij Veva heb je dat probleem niet, zeker niet als je niveau 2 doet. Er zijn daar dus ook meisjes. Aan de ene kant is dat wel gezellig maar het geeft ook vaak gedoe met jongens die vriendjes met ze willen worden en elkaar als concurrenten gaan zien. Sommige meisjes vinden het ook leuk om de jongens tegen elkaar uit te spelen wat de sfeer niet verbetert. In ieder geval heb je nu rust in je hoofd mag ik hopen en kan je je bezig houden met het veroveren van meisjesharten.

Je hebt natuurlijk wel gezien dat ik al en nieuwe reactie heb geplaatst maar die komt in feite neer op mijn eerste reactie. Het enige wat ik nog toe wil voegen is dat jij nu eens niet zo'n bangerik en zo'n twijfelaar moet zijn.
Als dat meisje toen zo naar jou zat te kijken dan vond ze jou vast wel leuk. Zeg jij nu maar heel snel dat jij haar leuk vindt en eens met haar uit wil. Als je niks doet dan krijg je ook niks.
Ik voer wel eens de vogeltjes in mijn tuin en dan komt er soms een duif en die zit een hele tijd naar beneden te kijken maar hij durft het voer niet te komen oppikken. Dan komt er een kauw die wel durft en weg is het eten.
Ik zeg altijd tegen die beesten dat bange duiven niet dik worden, maar ze luisteren niet. Tegen jou zeg ik dat hoe langer jij wacht des te meer kans jij hebt dat er een jongen komt die wat doortastender is en weg is dat meisje.

Dat sporten daar heb jij blijkbaar plezier in alleen zie je nog niets. Het kan best zijn dat het jou niet opvalt omdat het zo geleidelijk gaat. Je hebt van die weegschalen die aangeven hoeveel spiermassa jij hebt (en vet en botten en vocht). Als je die gebruikt dan zie je waar de extra kilo's naar toe gaan.

Nu heb je vakantie en daarna nog een paar maanden naar school en dan is dat voorbij. Misschien dat ik nog hoor hoe het met de Veva gaat, maar in september ben ik jarig en dan ga ik met forumpensioen.

Ik wens je dus maar fijne dagen en maak gebruik van de zomer die aan het beginnen is. Elke zomer is anders en uniek op jouw leeftijd, dus maak er wat van, met dat leuke meisje!

Hoi. Ik heb mij ingeschreven voor de VEVA, ik heb er een rondleiding gehad en iets in de richting van een presentatie die werd gehouden door 2 jongens en 1 meisje die hetzelfde doen als ik wil doen. Ze vertelde er enthousiast over, en niet geforceerd maar omdat ze de opleiding ook echt leuk vinden. Ze hebben wat uitgelegd en ik heb wat vragen gesteld, èèn van de vragen die ik stelde was of het raar is dat je deze opleiding wilt volgen als je überhaupt niet weet of je er later in verder wilt. Je hebt gelijk, ik weet ook niet of een baan binnen defensie bij mij past maar de opleiding trekt mij wel aan. En het was ook niet raar zeiden ze. Zij wilden later defensie in en dat wisten ze al maar ze legde wel uit dat je er profijt van hebt of je nou door wilt of niet. Je krijgt aan het einde van je laatste jaar een uitnodiging voor een sollicitatie gesprek bij defensie en het staat goed op je CV. Ik heb mij ingeschreven voor niveau 2 en 3, niveau drie is meer met leiderschap, alleen die zit waarschijnlijk al vol. Ik heb verder nog niets gehoord over welk niveau of een intake dus daar zal ik nog wel eens op terug komen. Wat de horeca betreft dat trekt mij voorlopig niet meer aan. Ik kom er ook steeds meer achter dat ik een doener met en totaal niet van de boeken, ook al lukt het mij wel als ik het zou willen. En de opleiding die jij benoemde over bouwkunde, ik heb nog niet de tijd gehad om daar eens dieper naar te gaan kijken. Misschien heb je wel gelijk, maar op dit moment ben ik al lang blij dat ik mij ergens voor heb kunnen inschrijven, los van of ik er ook voor wordt aangenomen of niet. Je bent er wel serieus over maar voor nu laat ik het even rusten. Wat het sporten betreft, ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik er serieus in ben. Ik eet rond de 3500 calorieën per dag en ben in ongeveer een maand al ruim 5kg aangekomen. Ik merk wel dat ik sterker wordt,, alleen ik zie het nog niet aan mijzelf. En oja, dat andere topic over: “hoe kan ik een gesprekje starten?”, was ook van mij. Ik had daar al gereageerd op je maar het is makkelijker als je weet dat ik dat ben denk ik.

Beste vriend, Wat is het allemaal toch moeilijk! Van de VEVA weet is niets af, dus daar kan ik verder niets over zeggen. Ik vraag mij wel af of die functies waar dat toe opleidt wel echt iets voor jou zijn. Dat is mijn probleem. Wil jij echt soldaat worden?

De Horeca vind je misschien leuk omdat jij het gezellig vindt om uit te gaan met vrienden of zo. De Horeca is natuurlijk een soort schijnwereld waar het altijd feest en gezellig is. Of dat ook voor de mensen die daar werken zo is dat kan ik niet zeggen. Ik ben een onsociaal iemand en kom daar nooit. Bovendien ben ik een Hollander die in Zeeland woont met een Schotse voorouder, krenteriger kan je ze niet hebben, dus ik vindt een paar euro voor een glas bier veel te duur. Ik hou ook niet van bier.

Dat Bouwkunde daar moet je echt eens serieus over nadenken. De open dagen die zijn natuurlijk wel geweest, maar je kan altijd naar een school stappen bij jou in de buurt en dan vragen of je wat informatie kan krijgen over de opleiding. Misschien mag je dan rondkijken om te zien hoe daar gewerkt wordt en wat ze daar doen.
Vraag ook wat voor werk afgestudeerden zoal gaan doen.

Elektrotechniek, Werktuigbouw, Mechatronica, Informatica, zijn theoretischer of ruiger dan Bouwkunde. Op de TU Delft worden bouwkundigen min of meer als softies gezien. Ik wil je niet kwetsen, maar ik denk dat jij je daar best thuis kan voelen.
Het mooie er van vind ik dat je iets maakt dat er jaren staat. Als ik Geen Elektro had gedaan had ik best Bouwkunde willen doen.

Kiezen is moeilijk, maar heb je eenmaal gekozen kijk dan niet meer om. Gewoon doorzetten en dan ga je het vanzelf leuk en interessant vinden. Je gaat naar school, je maakt vrienden, je studeert samen, je loopt stage, en samen maken jullie de opleiding af en krijgen jullie je diploma. De sfeer is mannelijk en kameraadschappelijk. Bouwers zijn geen zeikerds. Je docenten zijn je vrienden want zij houden van hun vak.
De meeste MBO jongens die studeren aan wat vroeger de MTS heette vinden het leuk en komen met plezier naar school.

Als je straks werkt dan heb je collega's je bent samen met projecten bezig en je hebt je verantwoordelijkheden. Geen soft gedoe, geen gelul, je werk doen en dingen realiseren waar je met trots en voldoening naar kan kijken!

Je moet er echt eens serieus over denken of jij jezelf kan zien achter de computer tekeningen makend en op de bouwplaats dingen regelend.

Ik weet het gewoon niet, toen niet en nu niet. Ik weet niet wat ik voor opleiding ik wil doen, wat mij leuk lijkt of wat voor baan ik mij later zie doen. Wat VEVA betreft, een band en kameraadschap klinkt aantrekkelijk en daarnaast uitdagingen aangaan. Ik weet alleen niet wat voor functie en of ik überhaupt militair wil worden. Alleen van wat ik van VEVA mee krijg, uit ervaring van andere en sociale media, is dat het allemaal kneuzig is of wordt gevonden. Sommige zeggen dat je er geen reet doet of hoeft te doen of dat het alleen maar lachen is. Degene die de opleiding volgen zeggen dat het leuk is maar toch ook een beetje kansloos. Het komt er op neer dat het een typische opleiding is voor jongeren die niet weten wat ze willen en nog niet voor een functie kunnen solliciteren. Wat ergens wel op mij aansluit, los van het feit dat ik de sfeer daar dan niet ken, en of het waar is wat er gezegd word. Ik ben nog bezig met het kijken naar informatie dagen en of ik die kan bezoeken. Wat horeca betreft, de werksfeer trekt mij gewoon aan, zoals je al wist, meer weet ik er ook niet over. Daarom eigenlijk hetzelfde, maar dat wordt waarschijnlijk een 1 op 1 gesprek/presentatie met iemand van de opleiding over wat het precies inhoud. Ik zal eerdaags ook eens kijken naar bouwkunde. De tijd begint een beetje te dringen, ik ben best wel bang voor een keuze en om meet tijd te verspillen aan opleidingen waar ik niets aan ga hebben.

Beste vriend, Wat jouw haar betreft, als jij er gelukkig me bent dan hou je het gewoon zo als het is. Wat de meisjes er van vinden is niet van belang. Jij bent jij en jij bepaald hoe je er uit ziet. Dat is ook iets van zelfbewust zijn. Je moet altijd jezelf zijn en niet iemand spelen die je niet bent om anderen een plezier te doen. Je valt gegarandeerd door de mand.

Wat je opleiding betreft, je kan het simpel zien, als er niets is wat jou speciaal aantrekt dan maakt het dus niet uit wat je kiest. Het enige waar het dan om gaat is dat je de opleiding afmaakt en je diploma haalt. Je zal merken dat je vanzelf in je gekozen beroep groeit en er plezier in krijgt.

Wat die VEVA betreft voor jou weet ik het nog niet. Het leidt op voor een functie in de krijgsmacht. Heb je de VEVA vaktest gedaan en kwam daar iets uit waarvan jij dacht, Ja dat wil ik?
Jij bent een gevoelige jongen en je bent erg gebonden aan de omgeving waar jij bent opgegroeid. Toen jij naar dat MBO ging in de grote stad voelde jij je daar helemaal niet thuis.
Dat kan zijn omdat je daar alleen was en je er niemand kende en het ging ook niet goed op school. Maar het kan ook zijn dat jij het niet fijn vindt om uit je vertrouwde omgeving te zijn.
In de VEVA opleiding ga je vier jaar om met dezelfde jongens, misschien ook meisjes, en dan ben je vertrouwd met elkaar. Je gaat allerlei dingen doen die fysiek en psychisch uitdagend zijn en daar ontwikkel je dus die band met elkaar die jou wel aantrekt. De vraag is alleen, wil jij echt militair worden? En in wat voor functie?

De Horeca heeft ook zijn gezellige kanten maar het maakt wel uit in welke gelegenheid je gaat werken. In tenten waar elke week gelazer is met vervelende jongeren of agressieve zatlappen is het niet leuk om daar te werken. Volgens mij zijn de salarissen daar ook niet top.
Werken in een goed hotel is anders. Daar zijn allerlei Functies die jij daar kan invullen. Er is bijvoorbeeld een opleiding om gastheer te worden. Hier kan je een test doen of dat bij jou past: https://www.rocva.nl/MBO-onderwijs/Sectoren/Horeca-Bakkerij-Facilitair/Zelfstandig-Werkend-Gastheer-vrouw

Een andere mogelijkheid is om een technisch beroep te kiezen. Techniek ligt jou misschien niet zo, maar ik dacht aan bijvoorbeeld Bouwkunde. Dat is een scheppend beroep waar ook creativiteit bij komt kijken. Je begint natuurlijk met het maken van bouwtekeningen en je kan ook uitvoerder worden bij projecten.
Er zijn een paar leuke aspecten aan dat beroep. Jij maakt iets concreets dat er soms over honderd jaar nog staat. Waar je met trots naar kijkt. Je kan er met je kleinkinderen langs lopen en zeggen Kijk, dat heeft opa gemaakt. Daarnaast kan je aardig bijverdienen door tekeningen voor particulieren te maken en projecten te doen.
IK heb een buurman die eigenlijk advocaat is, maar aannemer zijn vond hij veel leuker. Nu is hij al over de zeventig maar hij werkt nog steeds.
Met die opleiding kan jij ook gewoon blijven waar jij je thuis voelt en je hoeft geen uren te reizen voor een opleiding want elke MBO geeft Bouwkunde.

Denk er maar eens over na. Zoals ik al zei, als niets je echt aantrekt dan is alles goed en dan gaat het er om wat voor leven je krijgt met dat beroep. Met Bouwkunde kan je in ieder geval goed verdienen en van bijvoorbeeld de Horeca weet ik dat nog niet zo. Je hebt ook gegarandeerd werk na je studie.

Belangrijk is nu een keuze maken en dan niet meer omkijken maar er 100% voor gaan. Falen is voor jou voortaan geen optie meer!

Hoi. Ik ben wel gewend aan mijn haar alleen hoor ik vaak dat het er eerst beter uitzag, van meiden dan. Wat vinden die niet mooi aan gemillimeterd haar? Niet alleen bij mij maar ook op social media zie ik veel jongens die het overwegen en dan zeggen 9/10 meiden dat hij dat niet moet doen. Terwijl ze dat kapsel allemaal goed kunnen hebben. Ik vind het nog steeds erg moeilijk om bij mijzelf te blijven maar ik zie eigenlijk geen opties waarom ik het weer zou moeten laten groeien, behalve dan dat meiden het niet mooi vinden is het wel makkelijk, zit het altijd het zelfde en is het handig met sporten. Wat denk jij? Wat de opleidingen betreft: ik weet het gewoon niet, ik ga naar die open dagen en dan zie ik het wel. Ik wil helemaal geen eigen restaurant ofzo, maar wat ik wel wil weet ik ook niet, de sfeer maakt het dat ik horeca interessant vind. En dat heeft weer invloed op mijn inzet ervoor. En VEVA, ik dacht/denk, dat dat echt een opleiding is voor jongeren zoals ik: die niet weten wat ze willen doen. Het gaat mij op dit moment gewoon puur om het sociale aspect. Wat je zegt over een band en vertrouwen hebben, dat lijkt mij wel wat ja. En die vaktest heb ik gedaan maar daar komt niets uit dat ik mij mijzelf vind aansluiten. Dit is wat mij nu een beetje bezig houd, ik zoek nog een website voor meer informatie over VEVA en de rest kom ik wel te weten op de open dagen als die er nog zijn.

Beste vriend, Hoe gaat het er mee? Al wat gewend aan je nieuwe haarstijl? Als je VEVA gaat doen dan moet het zo laten maar als je de Horeca in wilt dan moet het wat eleganter.

Jij bent nog steeds heel erg zoekende naar wat je wilt de komende jaren. Als je een bepaalde opleiding gaat doen dan wil dat niet zeggen dat je dat werk voor de rest van je leven moet gaan doen. Een keuze vandaag bepaalt niet direct hoe je leven er uit gaat zien.
Die MBO opleiding Zorg was gericht op het omgaan met mensen. Die opleidingen die je nu noemt in feite ook. Ze zijn natuurlijk wel heel verschillend en waar het om gaat is wat het beste bij jou past.
Je hebt eerder gedacht aan de politie en de VEVA gaat zo'n beetje dezelfde kant uit. Bij die opleidingen gaat het voor een belangrijk deel om je fysieke conditie. Jij bent nog al bezig met je fitness en dergelijke in je prive sportschuur, dus dat is waarschijnlijk geen probleem.
Bij het leger heb je minder te maken met lastige mensen die je het liefst een klap zou willen geven maar waar je als politieman heel beleefd en netjes bij moet blijven. Dat vraagt veel van je incasseringsvermogen.
Het zijn allebei beroepen waarbij je volledig op je collega's moet kunnen vertrouwen en dat schept een bepaalde sfeer. Trekt dat je aan? Als het goed gaat in die opleiding dan gaat jou dat wel zelfvertrouwen geven en dat is goed voor jou. Op veva.nl kan je een VEVA vaktest doen. Heb je dat al gedaan? Je kan daar ook Zorg kiezen zag ik.

In de Horeca werken is natuurlijk heel wat anders. Je hebt het over Manager-Ondernemer. Hoe zie jij dat? Wil jij je eigen bedrijf gaan beginnen of bijvoorbeeld bij een bedrijf zoals McDonalds gaan werken? Zowel in het leger als in de Horeca groei je uiteindelijk uit naar een leidinggevende functie maar wel verschillend. In de Horeca werk je veel met parttime krachten zoals studenten en in het leger zijn het je maten.
In de Horeca zou je kunnen overwegen om in een hotel te gaan werken. Een hotel is een plaats waar het altijd warm en gezellig is. Je kent je collega's, soms zijn het vrienden en als het een beetje mee zit voelt het als een tweede thuis. Er zijn daar allerlei functies met een management kwalificatie die jij daar kan gaan doen op termijn. Hier kan je meer informatie vinden: https://www.kiesmbo.nl/opleidingen/horeca-bakkerij-en-recreatie/horeca-toerisme-en-recreatie/managerondernemer-horeca Heb je dat al bekeken?

Waar het om gaat is waar zou jij je het meest thuis voelen. In de mannelijke kameraadschappelijke sfeer van het leger, waar je zowel fysiek als psychisch wordt uitgedaagd, of in de veel warmere omgeving van de Horeca. Het leger geeft in het algemeen minder gezeur met dramaqueens en gezaag aan je stoelpoten door strebers die jouw baantje willen dan in de Horeca.
Zoek je spanning, opwinding, uitdaging, of wil je liever iets rustigers. Dat is de keuze die je moet maken.

Met beide opleidingen heb je na je diploma nog heel wat keuze wat je uiteindelijk wilt gaan doen. Je zou bij die open dagen eens kunnen vragen wat voor mogelijkheden je hebt als je een diploma hebt gehaald. Het zal je wel weer wat slapeloze nachten kosten voordat jij je keuze gemaakt hebt, maar als je dat gedaan hebt dan moet je niet meer twijfelen maar er gewoon 100% voor gaan. Dat is de enige manier. Sterkte en succes!

Ik ben nog altijd zoekende naar een opleiding. Ik denk aan een defensie gerichte opleiding of een opleiding onder horeca. 2 hele verschillende dingen. Ik ben van plan om mij in te schrijven voor een open dag voor Veva en manager ondernemer horeca. Dit is wat ik er tot nu toe van weet, zijn er dingen die jij weet en die ik ook moet weten ?

Beste vriend, Nu heb je dus weer spijt van dat zo kort knippen van je haar omdat je denkt dat jij er daardoor minder aantrekkelijk uitziet.
Of dat zo is kan ik natuurlijk niet beoordelen en wat jij aantrekkelijk vindt dat hoeft jouw doelgroep nog niet aantrekkelijk te vinden. Jij kan wel een idee hebben van of jij wel of niet aantrekkelijk bent, maar naar jezelf kijk je altijd met andere ogen dan anderen naar jou kijken. En wat is aantrekkelijk?
Wat ik wel weet is dat een zelfverzekerd iemand altijd aantrekkelijk is en daar ligt volgens mij jouw probleem.

Wat jij zou moeten doen is eens ophouden met jezelf af te vragen of je wel aantrekkelijk bent. Vindt jij zelf van niet, jammer, maar daar zal je dan mee moeten leven.
Jij zit steeds maar in de spiegel naar jezelf te kijken, maar in de praktijk is het zo dat je het uiterlijk van iemand die je dagelijks ziet niet meer opmerkt. Je ziet wel dat de een wat knapper is dan de ander, maar het maakt niets uit. Je hebt een bepaalde relatie met de mensen om je heen en het uiterlijk speelt daar geen rol bij.
Kijk eens naar de jongens en meisjes die jij kent en vraag je eens af wie er knap is en wie niet. Vraag je dan ook eens af waarom jij meer met de een omgaat dan met de ander. Is dat vanwege het uiterlijk?

Je bent nu bezig met dat Back on Track, je zoekt naar een passende opleiding, en dat is het belangrijkst. Je hebt je sociale contacten en als je straks gaat studeren in Hoorn misschien dan kom je daar weer anderen tegen waarmee je ook weer allerlei relaties gaat ontwikkelen. Die relaties gaan niet om hoe jij er uitziet maar om hoe jij bent. Of ze gezellig met jou om kunnen gaan bijvoorbeeld.

En wat dat haar betreft, laat het maar weer groeien en doe niet te moeilijk over hoe het zit. Nu heb je extreem kort, probeer nu eens middellang, gewoon de natuur zijn gang laten gaan. Laat het maar alle kanten uitgroeien. Als je uit bed komt even de kam er doorheen, met je hoofd schudden, en klaar! Een coronakapsel zeg maar uit de periode dat je niet naar de kapper kon gaan.

Gewoon wat onverschilliger worden. Als je toch niet aantrekkelijk kan zijn, waar zou jij je dan nog druk om maken? Gewoon een leuke onaantrekkelijke kerel worden. Iedereen wil dan jouw vriend zijn want naast een onaantrekkelijk iemand zien ze er zelf beter uit. ;-)

Ik heb spijt van mijn haar. Ik vind het er eerlijk gezegd niet uitzien, ik had het niet zo kort moeten laten knippen. Het is lekker makkelijk maar Ik hoop dat het er snel weer aan zit want ik voel mij er helemaal niet comfortabel bij en zelfverzekerd al helemaal niet want mijn haarlijn valt meer op dan ik had gedacht. Maar omdat ik het nu toch laat groeien komt de ongemakkelijke fase er ook aan, wat inhoud dat het op de lengte zit waar je er helemaal niets meer mee kan. Ik wilde dit even kwijt want ik merk dat het mij steeds meer in de weg gaat zitten. Ik voel mij ongemakkelijk en vind mijzelf er alleen maar onaantrekkelijker van worden. Ik dacht dat ik mij er beter door zou voelenmaar dat had ik dus goed mis.

Vaak als je iets heel anders doet met je haar moet je omgeving even wennen, omdat je er toch een beetje anders uit ziet als je een ander kapsel hebt. Warschijnlijk zullen die meiden dat ook hebben na 2 dagen zullen zullen ze je ander kapsel al weer vergeten zijn en vinden ze het gemilimeterde ook super leuk staan!

Beste vriend, Je hebt het dus toch aangedurfd om je haar te laten millimeteren. 5 mm vind ik wel erg kort, dat is bijna niets, maar het groeit vanzelf wel langer en dan kan je zien of dat anders, misschien beter, staat. De jongens zijn er positief over, de meisjes vinden het minder. Had je het liever andersom gehad?

Dat sporten begint wel erg intensief te worden vind ik. Jij zit psychisch gezien wat in de knoop met van alles en dan kan ik mij voorstellen dat je wat zoekt om er even van weg te zijn. Dat zal voor jou die sport zijn. Je pakt het wel erg serieus aan met een trainer en voeding met eiwitten.
Vind je het leuk om met sport bezig te zijn of gaat het jou alleen maar om je eigen ontwikkeling? Als je graag met sport bezig bent dan zou je iets in die richting kunnen zoeken als studie.

Ik heb eens gezocht naar wat voor studies je in Hoorn kan doen op MBO niveau. Creatieve dingen zag ik niet maar wel iets als onderwijsassistent. Dan werk je in het onderwijs met kinderen, samen met de docent. Jij had je eerder aangemeld voor een MBO zorg opleiding, maar dat werd geen succes. Ik vraag mij ook af of jij wel de juiste persoonlijkheid hebt om met moeilijke en lastige mensen om te gaan.
In het onderwijs werken met kinderen en jongeren lijkt mij aantrekkelijker en wel bij jou passen. Jij bent een gevoelig iemand en weet zelf heel goed hoe het is om het moeilijk te hebben. Dan denk ik dat jij in staat bent om gevoel te hebben voor kinderen en jongeren en ze aandacht en zorg te geven die ze nodig hebben.
Het is een vierjarige opleiding en zou jij die met succes afronden dan kan je er aan denken om verder te studeren en zelf leraar te worden.

Ik ben benieuwd wat jij zelf denkt en wat je leert van je bezoek aan die school in Hoorn. Dat heen en weer reizen naar Leeuwarden leek mij ook een heel groot bezwaar van daar studeren, dat heb ik je al eens gezegd. Een creatief beroep is leuk, maar in het onderwijs kan je ook creatief zijn.

Ik wens je weer het beste en ik hoop dat je iets vindt wat je past en dat het succesvol gaat zijn. Gewoon vertrouwen dat je het kan ook al zegt dat bange jongetje binnen in je dat het niet gaat lukken. Laat die sterke kerel die ook in jou zit je angsten en twijfels overwinnen!

Ik heb het gedaan. 5 mm. Ik vind er niet zoveel van, het is fijn dat het makkelijk te onderhouden is en het altijd hetzelfde zit. Van mijn omgeving kreeg ik gemengde reacties, jongens vinden het wel tof maar de meiden vonden wat ik eerst had mooier staan. Wat mij toch weer doet twijfelen, Ik zal het hier ook eens vragen. Verder is er niet echt iets dat ik kwijt wil. Het Friesland college word het niet door de hele lange reistijden, (1 uur en 40 min). Dus het word iets anders zoeken. Ik heb tijdens dit project nog een open dag op een andere mbo school in hoorn, misschien dat dat wat is. Ik ben van plan het sporten serieuzer te nemen. Ik heb afspraken gemaakt met mijn trainer over mijn dieet: meer calorieën eten en de hoeveelheid opbouwen, daarnaast voldoende eiwitten. En ook een trainingsschema voor het sporten thuis en hoevaak, 4 a 5 keer per week. Volgende week ga ik weer naar hoorn dus ik zal je op de hoogte houden.

Beste vriend, Wat zit jij toch weer moeilijk te doen met dat haar. Nu weer of het je hoofd groter maakt of niet. Bij forum zegt iedereen dat je het moet doen met wat suggesties van de mogelijkheden en op YouTube zeggen ze dat het goed past bij een hoge haarlijn. Dus, wat nog twijfelen? Meisjes gaan het stoer vinden!

Je zit ook nog te piekeren over de studie die je wilt gaan volgen. Dat Friesland College lijkt jou het aantrekkelijkst maar je begint al weer bang te worden. Dat komt dus door die faalangst, die werkt verlammend (in jouw geval).
Faalangst is een psychologisch iets. Het is niet zo dat jij iets niet kan, je denkt alleen maar dat jij het niet kan en dan heb je de neiging om tot passiviteit te vervallen, "het lukt toch niet!". Ik was ook een faalangstig iemand maar dan juist op de omgekeerde manier, ik deed extra mijn best omdat ik bang was dat het niet goed genoeg was. Dat geeft ook stress maar je gaat merken dat je het wel kan en dan krijg je meer zelfvertrouwen.
Voor jou is belangrijk dat jij jezelf voorhoudt dat je niet tekort komt in capaciteiten maar dat je dat alleen maar denkt! Het is niet rationeel! Niet echt!
Als jij straks naar dat Friesland College gaat, of een andere school, dan moet je beseffen dat jij daar in de klas zit met jongens en misschien ook meisjes die soms slimmer zijn dan jij en soms minder slim dan jij. De meesten hebben geen of weinig faalangst en gaan zonder moeilijke gedachten naar die school. Ze hebben die opleiding bewust gekozen en daar gaan ze hun best voor doen. Jij ook. Als je bang wordt, twijfelt, dan zeg je tegen jezelf dat het maar een gevoel is en dat je het best kan. Het gevoel is echt, maar het heeft geen basis. Faalangst is geen realiteit, behalve als jij er zelf in gaat geloven. Jij moet de baas zijn over jezelf! Als je weer die gedachte krijgt dat het niet gaat lukken, dan roep je heel hard: Nee! Het gaat wel lukken!

Jij bent een heel gevoelig iemand en daardoor raken dingen die jij meemaakt je harder dan het anderen zou doen. Het gevolg is dat jij sterkere emoties ervaart en je dus zowel ongelukkiger als blijer voelt dan anderen in die situaties. Jij zal je ook sneller afgewezen voelen als iemand onaardig doet of iets niet wil en daardoor sneller in de put zitten.
Blijer zijn is natuurlijk leuk maar ongelukkiger zijn niet. Waar het om gaat is dat jij voor jezelf accepteert dat het nu eenmaal zo is. Jouw toppen zijn hoger, jouw dalen dieper. Als je ouder wordt dan ga je psychisch wel wat meer weerstandsvermogen krijgen, maar nu heb jij dat nog niet zo veel. Voel jij je blij, geniet er van. Voel jij je ongelukkig, zit je in de put, weet dan dat het wel weer over gaat. Het leven is niet altijd leuk, maar soms wel heel leuk en meestal kabbelt het maar wat voort.

Je kan jezelf afvragen wat het is dat jou op momenten zo gedeprimeerd doet voelen en of het misschien iets is dat eigenlijk niet veel voorstelt. Rationaliseren dus, dat helpt soms.

Volwassen worden is niet altijd gemakkelijk. Waar het om gaat is dat jij jezelf leert kennen en dat je accepteert wat je beperkingen zijn en weet waar jij goed in bent. Zo krijg je zelfvertrouwen en wordt jij de baas over je leven.

Vandaag weer Back on Track, leer er van. Elke dag wordt alles weer wat beter.

Ik had inderdaad advies gevraagd via dit forum. Ook wat informatie opgezocht op youtube, waar het tegenovergestelde word verteld. Op youtube word gezegd dat het juist een goed kapsel is voor een hoge haarlijn en dat het de verhouding van je voorhoofd minder groot en opvallend maakt, terwijl ze hier het tegenovergestelde zeggen. Hoe dan ook, ik ga het ergens deze maand doen, ik hoop dat het resultaat meevalt. Hoe jij dat gevoel beschrijft, daar kan ik mij wel in vinden. Zelf heb ik het een paar dagen terug in mijn notities gezet, omdat ik het opeens wist: Ergens weten dat het goed komt, maar niet weten wanneer dat moment dan aanbreekt. Tot dat moment moeten afwachten terwijl je van binnen niet weet of je dat wachten wel kunt volhouden. Stukje voor stukje gaat het beter/stukje voor stukje gaat het slechter, of een combinatie daarvan door elkaar gehusseld, elk moment een ander gevoel, geen conclusie kunnen trekken van hoe je je nou eigenlijk echt voelt. Nog steeds moeilijk het te beschrijven maar verder dan dit kom ik niet. Eerst had ik altijd grote voorbeelden in mijn hoofd van hoe mijn toekomst, zoals in dit geval alles qua school, zou zijn, altijd positief en als ik er op terug kijk erg onrealistisch. Maar dit heb ik helemaal niet meer, sterker nog, ik weet niet eens waar ik aan moet denken. Moet ik mij zorgen maken? Ik weet alleen dat mijn voorlopige keuze betreft school het Friesland college is. Daar had ik de beste indruk. Maar verder dan dan kom ik ook niet. Zouden er nadelen aanzitten als ik die school zou kiezen? Nadelen die mij uiteindelijk weer op hetzelfde punt zouden brengen als nu. Of moet ik er zonder plan ingaan en het allemaal op mij af laten komen. Ik heb nog een maand om mij in te schrijven voor een opleiding, tenminste voor gegarandeerde toelating. Over dat soort dingen maal ik dan, het liefst wil ik van te voren weten hoe het gaat zodat ik mijn keuze op tijd kan wijzigen en zeker kunnen weten dat het goed komt. Maar dat kan niemand natuurlijk.

Dag vriend, Ik heb gezien dat jij advies over je haar hebt gevraagd aan de forumbezoekers. Drie zeggen dat je het moet doen en een zegt van niet. Een van de voorstemmers is een ervaringsdeskundige, dus je moet dat advies maar serieus nemen. Ik zou niet wachten tot de zomer, gewoon zo snel mogelijk doen, dan ben je af van het getwijfel.

Dat Back on Track gaat goed voor jouw gevoel en dat is fijn. Praten jullie daar ook over persoonlijke zaken die je het leven en het studeren moeilijk maken? Ik heb laatst een boekje gelezen van een Belgische mevrouw die zich bezig houdt met hulpverlening aan jongeren. Een van de hoofdstukken ging over faalangst en toen ik dat las en de symptomen werden beschreven moest ik gelijk aan jou denken.
Constateren dat het zo is en er van af komen zijn twee heel verschillende zaken. Het zit diep in je verankerd en die teleurstellingen van de laatste tijd maken het alleen maar erger. Je zelfvertrouwen moet geleidelijk aan weer opgebouwd worden.
Het is goed dat jij daar over persoonlijke dingen die het jou moeilijk maken praat. Zoals je zegt met de andere cursisten, zo zal ik ze maar noemen, maar ook met de docenten want die hebben deskundigheid op dat gebied. Zo zie je dat jij niet de enige bent en dat er oplossingen zijn.

Je hebt nog een hele lange weg te gaan en als er vooruitgang te zien is dan geeft je dat vertrouwen dat het toch wel goed kan gaan naar de toekomst. Je uiterlijk, die meisjes, daar moet jij je nu maar niet al te druk over maken. Je uiterlijk daar kan je weinig aan doen en die meisjes dat komt vanzelf wel goed. Dat kan je niet forceren. Dat is vooral een kwestie van uitstraling, niet van uiterlijk. Als jij meer zelfvertrouwen krijgt dan gaat dat vanzelf. Je moet daar echt wat onverschilliger in worden.

Je zegt dat jij je op het ene moment heel gelukkig voelt en op het andere moment zit jij weer in een depressie. Zoiets noemen ze een bipolaire persoonlijkheid. Je weet neem ik aan wat een sinuskromme is. De amplitude slingert tussen een maximum en een minimum. Alle natuurlijke processen die repeterend zijn verlopen volgens een sinuskromme. Nu zitten we bijvoorbeeld wat de daglengte betreft rond de x-as. De verandering per tijdseenheid is heel groot. Op de langste en op de kortste dag zitten we respectievelijk op een maximum en op een minimum. De verandering per tijdseenheid is dan heel klein.
Je gemoedstoestand verloopt ook volgens een sinuskromme. Dat gaat van opgewekt naar depressief en weer omgekeerd. Bij mensen met een gelijkmatig humeur is het verschil tussen max en min klein. De amplitude is klein. Dat zijn mensen bij wie je weinig emotie ziet.
Bij bipolaire mensen is de amplitude juist heel groot en dat kan het leven moeilijk maken. Soms ben je te positief en durf je alles, onverantwoordelijk veel wel eens, soms zit je zo diep in de put dat je zoals jij zegt aan de dood gaat denken. Het punt is, als jij weet dat het zo is dan weet je dat die depressie weer over gaat. Dan kan je het dus volhouden.
Jij had psychische begeleiding. Heb je dat nog? Dan zou je dat eens kunnen aankaarten.

Het is niet leuk om te weten dat jij problemen hebt die anderen niet hebben, maar net doen alsof ze er niet zijn maakt het alleen maar erger. Het is heel belangrijk om je zwakke en je sterke punten te kennen. Jij moet weten wat je wel en wat je niet kan en daarvoor zit jij ook op dat Back on Track.
Aan zwakke punten kan je wat doen en sterke punten daar kan je gebruik van maken om te bereiken wat je wilt.

Wat carnaval betreft, het komt gewoon neer op ordinair zuipen. Wat ik niet meer van plan ben aangezien die keer. Het punt is wel dat “de dood” nog in mijn hoofd zit en het er uitkomt als ik onder invloed ben, hoe weet ik nou of het weg is als ik niet dronken ben? Is dat als ik mij weer gelukkig voel? Inmiddels zit mijn eerste week erop, de indrukken en de sfeer zijn goed. Alleen zit dat gevoel waarvan ik het niet kan omschrijven er nog, als ik daar ben vergeet ik het soms en dan is het er plots weer. Ik weet echt niet waarom mijn mood zo snel veranderd van positief naar negatief en andersom, van “ik wil dood” naar “wat heb ik een leuk leven”. Als ik het eens weet te omschrijven laat ik het je weten, het is ook moeilijk om zoiets onduidelijks te begrijpen. Je zegt dat ik mijzelf eens moet laten weten dat het allemaal niet uit maakt. als het toch zo makkelijk kan zijn als jij het omschrijft dan had ik dat echt wel gedaan. Misschien dat het aan de leeftijd ligt, je hebt al meer ervaringen opgedaan waardoor je het ook kan weten. Maar als ik dat nog niet heb meegemaakt dan kan ik dat ook niet zo zien of denken. Hiermee bedoel ik dus school, toekomst, uiterlijk, meisjes ect. Voor nu hoop ik gewoon die mensen beter te leren kennen en met ze te kunnen praten over dit soort onderwerpen. Niet alleen met de “docenten” maar ook onder elkaar. Nou goed, hier laat ik het bij, ben weer ff opgelucht dat ik je alles weer heb kunnen vertellen maar ik ben er nog lang niet.

Dag vriend, Ik wist niet dat ze daar bij jullie ook aan carnaval deden. Het zal wel meer een aanleiding zijn geweest om weer eens flink te zuipen. Al die alcohol daar ben ik niet zo blij mee, vooral niet op jullie leeftijd, maar daar zal jij je wel niet zo veel van aantrekken.

Nu heb jij je eerste kennismaking gehad met dat Back on Track en daar begin jij al weer angst te voelen dat het toch weer niets wordt. Tenminste, dat is wat ik opmaak uit wat jij zegt.
Jij hebt steeds maar het gevoel dat het allemaal niets wordt in jouw leven en dat je in alles wat je doet gaat falen.
Dat moeilijke gedoe met je haar is ook al zo iets. Jij probeert de controle te krijgen over je leven maar je hebt totaal geen vertrouwen dat dat gaat lukken. Je haar, je kleren, daar heb je dan nog enige controle over dus richt je je aandacht daar dan maar op.

Als jij nou eens tegen jezelf zei dat het niet uitmaakt wat anderen van je denken? Als jij je nu eens niet zo druk maakte over welke opleiding welk diploma welke studie omdat je uiteindelijk toch wel ergens terecht komt en je uiteindelijk toch wel een baan vindt en een vriendin. Zo gaat het met iedereen, dus waarom niet met jou?
Kijk naar die vrienden van jou. Maken die zich druk over dat soort dingen? Volgens mij niet.

Hou op met steeds te denken dat iets je laatste kans is en als het niets wordt dat je leven dan geen zin meer heeft. Denk niet steeds dat je haar altijd netjes moet zitten, dat je kleren volgens de laatste mode moeten zijn. Wees je onvolmaakte zelf! Wie jij bent is belangrijk, niet hoe je er uitziet. Dat is maar buitenkant, camouflage, en die kan je maken zoals je wilt.
Je binnenkant, je persoonlijkheid, dat is waar de wereld, de mensen waar jij mee omgaat, waar zij die van je houden, mee te maken krijgen. Die kan je niet veranderen dus die laat je zien aan de mensen die je vertrouwt en waar je wat meer mee wilt.

Ga naar dat Back on Track met een open mind. Die mensen doen hun best, dus wees wel serieus. Misschien is het wat en misschien ook niet, geef het een kans. Die eerste kennismaking voelde wel goed en morgen gaat het verder. Waarom zou dat niet ook goed voelen? Ga er onbevangen naar toe en laat het over je heen komen. Je leert er altijd wat van.

Beste vriend, ik heb geprobeerd iets te schrijven waar je wat aan hebt en dat viel niet mee. Ik hoop dat het een beetje gelukt is en dat als je verder komt met dat Back on Track jij je wat zelfverzekerder gaat voelen. Dat is waar het volgens mij vooral om gaat. Het beste dus maar!

Hoi. Ik zou het wel willen proberen, ik ben ook eigenlijk wel klaar met het erop letten de hele tijd. Alleen kan ik nergens een beetje een beeld voor mijzelf creëren over hoe het zou staan, youtube staat er vol mee, maar nooit met mensen van mijn leeftijd. Ik zal eens vragen hoe mijn kapper er tegen aan kijkt en of zij het geschikt vind. Als ik het zou overwegen doe ik het rond de zomer. Ik had natuurlijk vandaag de kennismaking, de eerste indruk was wel goed. Morgen zet de kennismaking voort waardoor ik iedereen leer kennen. Maar ik heb al zolang een raar gevoel dat vanmiddag weer terug kwam. Ik weet ook niet hoe ik het goed kan omschrijven omdat het mij niet bekend voorkomt. Maar het voelt alsof ik ergens niet uitkom, geen uitweg, en het idee dat ik uiteindelijk ergens op mijn plek ga zijn verdwijnt langzamerhand. Nu denk ik dit al zolang en komt het je ook wel bekend voor, maar toch heb ik het nog nooit op deze manier gevoeld. En als ik aan het tegenovergestelde denk dan wint het negatieve toch altijd. Het is en voelt altijd als een soort wedstrijd tussen negatieve en positieve vooruitzichten. En hier ben ik ook niet trots op maar ik vertel het toch maar, het helpt immers ook niet om het achter te houden. Dit weekend vierde ik een avond carnaval bij iemand in de schuur met een groep. Nadat ik al wat gedronken had kreeg ik hetzelfde gevoel, maar dan erger. Ik had ernstig de behoefte om weg te lopen van het feest en van het nabije viaduct te springen. Het heeft nooit zo echt gevoeld maar tegelijkertijd kan ik het voor mijzelf ook niet duidelijk maken. Een mengeling van alles bij elkaar denk ik, alles wat ik je hier vertel. Maar gelukkig had de alcohol niet gewonnen.

Beste vriend, Als er een ding is wat je nooit moet doen is je schamen voor je uiterlijk. Daar wordt je namelijk alleen maar ongelukkig van omdat je er zo weinig aan kan veranderen. Je moet gewoon niet zo veel in de spiegel kijken en je naar anderen gedragen alsof je er net zo uitziet als iedereen, niet acht knap en niet echt lelijk. Dat is namelijk zoals het is. Iemand is je vriend omdat hij zich prettig voelt bij jou, niet omdat jij zo mooi bent om te zien.
Jij vindt van jezelf dat je een hoog voorhoofd hebt en dat je haar warrig gaat zitten op den duur. Zegt iemand daar wel eens wat van? Een hoog voorhoofd, als je daar nu echt zo mee zit, kan je mooi camoufleren met warrig haar? Warrig haar vind ik juist leuk staan bij jongens. Een beetje wild, een beetje onverschillig, een beetje nonchalant, precies waarom jongens leuk zijn.

Die buzz cut vond je wel leuk, maar niet bij jou! Doe gewoon eens gek en laat je haar millimeteren. Je ben bang dat het niet staat en dan is er geen weg terug! Overdrijf eens niet zo! Weet je nog toen je niet meer naar de kapper kon vanwege de loch down en hoe snel iedereen toen een grote bos haar had? Haar dat je afknipt groeit vanzelf weer aan hoor! Doe het gewoon en hoor wat je maten en de meisjes er van vinden. Misschien vinden ze het wel stoer staan en als dat niet zo is, wel, dan laat je het gewoon weer groeien. Met een paar weken is het al niet meer te zien.

Hou op met en mietje te zijn en durf gewoon eens wat. Wees eens niet zo bang voor wat anderen van je denken. Misschien lachen ze je uit, maar wat geeft dat? Vinden ze leuk, nou en? Onder vrienden kan dat toch best? Jij verandert toch niet als mens omdat je je haar afgeknipt hebt? Meisjes doen niets anders dan de ene haarstijl na de andere proberen. Doe jij dat nu ook eens.
Is buzz cut niets, nou dan probeer je gewoon halflang en warrig. Je moet het ook niet warrig noemen maar nonchalant. Dat straalt zelfvertrouwen uit! Kies voor makkelijk haar dan hoef je niet elke morgen een half uur moeilijk te gaan staan doen in de badkamer. Even met je hoofd schudden en klaar!
Gel en model gekamd vind ik eigenlijk niet eens echt leuk voor een jongen. Te ouwelijk. Dat moet je laatste redmiddel zijn, haar op je hoofd plakken. Laat je haar vrij en maak jezelf vrij!

Doe eens wild en durf eens wat!

Zoals ik al zei, het maakt niet uit hoe ik het doe het houd toch geen stand. Ik heb mijn haar nooit in model omdat ik mij schaam voor mijn haarlijn. Ik heb het altijd warrig naar voren zitten maar ook dat gaat er op een gegeven moment niet uitzien. Die buzzcut zou top zijn, en dat vind ik ook heel mooi staan maar niet bij mij denk ik. Door mijn hoge voorhoofd en haarlijn loop ik straks helemaal voor lul als ik dat wil proberen. Toch zou ik er graag achter willen komen maar als ik dat risico neem dan is er ook geen weg meer terug.

Beste vriend, Dat haar is wel een obsessie voor jou. Aan de ene kant begrijp ik het wel, je bent al onzeker en dan ga je overal op letten. Ik zeg niet dat je uiterlijk en je haar niet belangrijk zijn, maar in je relaties met anderen, vriendschappelijk, professioneel of romantisch, is het echt niet het allerbelangrijkste.
Die J16 heeft je wat tips gegeven hoe jij wat meer model in je haar kan krijgen en misschien dat je daar wat aan hebt. Hij weet duidelijk waar hij over praat, dus misschien is het een oplossing.

Aan de ander kant, jouw kledingstijl is baggy herinner ik mij en als dat nog zo is dan vraag ik mij af of daar een zorgvuldig gestijld en met gel bewerkt kapsel bij hoort. Baggy wil zeggen onconventioneel en avontuurlijk. Daar hoort ook een bepaalde haarstijl bij. Jouw haar wil niet blijven zitten. Geef het dan de vrijheid! Ga eens naar Google en zoek op: Halflange haarsnit voor sportieve jongens en klik op afbeeldingen. Zit daar niets leuks bij? Halflang haar, een beetje wild, vind ik meestal wel leuk staan bij jongens. en weinig onderhoud nodig.
In de omgang met mensen en met dieren werkt dwang vaak contraproductief. Misschien is dat met haar ook wel zo!
Heel kort haar, stekeltjes, geeft je weer een heel stoer uiterlijk. Dat past misschien ook wel bij baggy. Zoek eens op 'buzz cut voor jongens' dan ben je van al het gedoe af.

Jij wilt je gelukkig gaan voelen zoals vroeger. Vroeger was je een kind en had je weinig zorgen. Je speelde met je vriendjes en seks en romantische gevoelens had je nog niet zo erg. Nu is dat allemaal anders en heb je wel die gevoelens en die verlangens. Opeens is er een leegte in je leven die je wilt vullen, maar dat valt niet mee. Iedereen van jouw leeftijd heeft daar mee te maken en de een heeft het daar moeilijker mee dan de ander. Kijk maar eens naar die jongen van die keuzen hier op dit forum. Als ik een tijdje niets van hem hoor begin ik mij af te vragen of hij nog leeft. Over jou ben ik ook heel bezorgd geweest.
Belangrijk is dat er vriendschap en liefde in je leven zijn. Seks is ook leuk, maar als de vriendschap en de liefde er zijn dan komt de seks vanzelf wel. Hou van anderen, wees een vriend voor anderen en dan krijg je dat ook terug.
School, opleiding, het is allemaal belangrijk, maar als je mensen om je heen hebt waar jij er voor kan zijn en die er voor jou zijn dan heb je al heel veel.

Wees een beetje positief, uiteindelijk komt alles wel goed.

Hoi j16,

Zelf heb ik ook last van dat ik niet echt volume in mijn haar heb zitten en het dus moeilijk goed krijg, wat helpt bij mij is door gel te gebruiken die hard word eerder gebruikte ik wax. Nu gebruik ik de gel van andrelon. Ik raad dan ook aan om het iedere dag uit te spoelen met water shampo hoeft dan niet persee. Dat doe je dan ateeds als je gaat douchen shampooen. Ik zal er vooral niet mee slapen aangezien het dan sneller vettig word en je de volgende ochtend moeilijker je haar kan doen aangezien er al gel in zit.

Wat bij mij goed helpt tegen weinig tot geen volume is na het uitspoelen en douchen. Je haar of naar achter te feunen en beetje het model feunen die je wilt hebben. Of beetje raar voorover gebukt met je hoofd naar beneden, zodat je dus ondersteboven je haren kan feunen dat werkt ook goed.

Hopelijk heb je hiet wat aan en werkt uit ook bij jouw!

Had ook niet gedacht dat je niet meer zou reageren maar aangezien ik redelijk de tijd neem tussen mijn berichten en dat voorheen niet zo was, vroeg ik het toch even. Wat je al zei, ik hoop dat het mij op weg helpt en dat ik mij weer gelukkig ga voelen met alles wat daarbij hoort. Ik weet ook wel dat uiterlijk niet alles is, dat vind ik ook. Maar ik vind het gewoon belangrijk om verzorgt over te komen. Je haar valt erg op en is (vind ik) gewoon een belangrijk onderdeel van je uiterlijk. Ik weet gewoon niet hoe ik dit kan oplossen waardoor de onzekerheid niet weggaat. Wat ik bedoelde met een hoge haarlijn is dat ik best een groot voorhoofd heb, met kort haar is het dus goed zichtbaar. Ik zou mij zoveel beter voelen als ik gewoon een vast model in mijn haar zou hebben. Maar goed misschien dat ik je nog spreek en anders is dat de maandag na de voorjaarsvakantie.

Beste jongen, Natuurlijk lees ik jouw berichten. Er is hier een andere jongen met het topic "Welke keuzen?" die met hetzelfde probleem zit als jij. Ook hij is naar het MBO gegaan en bij hem is het ook een drama geworden. Ik denk ook dat hij net als jij een hele gevoelige jongen is maar sommige dingen zijn bij hem toch weer wat anders. Misschien heb je het gelezen. Over hem maak ik mij grote zorgen en ook bij jou vroeg ik mij af of het wel goed zou komen.
Zoals ik in mijn vorige reactie al zei, ik hoop dat je er wat aan hebt en dat jij weer "on track" komt en vertrouwen in de toekomst krijgt. Als je straks werk hebt dat je een beetje ligt en waar je met plezier naar toe gaat en er is iemand die tegen jou zegt dat ze van je houdt dan heb je in je leven al niet veel meer nodig.

Je bent niet tevreden met je haar. Op jouw leeftijd is je uiterlijk erg belangrijk en als je denkt dat er iets mis mee is dan knaagt dat aan je zelfvertrouwen. De ervaring leert dat je persoonlijkheid veel belangrijker is en dat je uiterlijk als je elkaar langer kent steeds minder belangrijk wordt. Je ziet het gewoon niet meer. Het is iets dat bij jou hoort, meer niet.
Of er wat aan dat haar gedaan kan worden dat betwijfel ik. Het is nu eenmaal zoals het is, net als de rest van je lichaam. Als je graag wilt dat het in model blijft als je de deur uitgaat dan kan je er haarlak op spuiten, dat doen vrouwen ook tenslotte. Dan blijft het zitten zoals je het gekamd hebt.
Bedoel je met een hoge haarlijn een hoog voorhoofd of ben je kaal aan het worden? Dat laatste zal wel niet, en een hoog voorhoofd, daar is toch niets mis mee?
Als je het haar dat niet blijft zitten zat bent dan kan je het ook heel kort knippen met een tondeuse. Spaart ook nog kappersgeld uit, maar ik weet niet of dat jou staat. Maak er niet een te groot drama van. Probeer wat zelfverzekerder te worden, daar heb je veel meer aan.

Ik ben benieuwd hoe het zal gaan bij dat Back On track, maar ik zal nog even geduld moeten hebben begrijp ik. Over twee weken begint het pas en voordat je er wat van kan zeggen zijn we natuurlijk weer een tijdje verder. Het beste maar en leuk dat je wat van je hebt laten horen. Ik hoop dat je weer wat meer vertrouwen hebt in de toekomst en dat je wat gelukkiger bent met je leven. Het beste maar!

Ik ben het inderdaad. Ik heb laatst mijn intake gesprek gehad en over twee weken ben ik welkom. Het is niet gepast dat iemand zoals ik wordt toe gelaten, door mijn leeftijd en de regio waar ik woon. Maar het is toch gelukt. Wat ik ervan moet verwachten weet ik nog niet echt, behalve dan wat ik al benoemd had in mijn vorige bericht. De eerste indruk was ok, aardige en professionele mensen die weten waar ze mee bezig zijn. Wat mijn klas betreft weet ik alleen dat iedereen tussen de -18 en 23 jaar is, ik ben er dus met een uitzondering. Verder ben ik gestopt met alle “hulp”, het hielp niet en is alleen maar een last. Verder denk ik dat het enige waar ik last van heb mijn negatieve zelfbeeld is. Ik blijf er maar mee bezig en aan denken waardoor het onzekere gevoel stand blijft houden. En om eerlijk te zijn houd dit mij nog het meeste bezig: mijn haar. Je zal vast wel denken van waar gaat het dan nog over, maar ik merk gewoon dat het zorgt voor zo’n grote deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik heb een hoge haarlijn wat opzich zelf al kut is om te hebben. Maar waar het eigenlijk in zit is mijn haartype. Er zit geen model in, geen volume en is van zichzelf altijd plat. Wat ik er ook aan doe, als ik de deur uitstap waait het allemaal naar achter waardoor mijn haarlijn ook nog eens zichtbaar wordt. Ik ben al zo lang opzoek naar een oplossing of een rede waardoor het komt, dan kan ik er misschien wat aan doen maar die heb ik tot nu aan toe nog niet gevonden. Ik zou mij zo anders en beter voelen als het gewoon goed zat. Ik heb je na een hele tijd weer ff op de hoogte gesteld, en wil dat nu ook vaker doen aangezien dat project er aan komt. Ik hoop dat je dit nog leest.

Beste jongen, Ik denk dat ik weet wie jij bent (maar misschien vergis ik mij). Als jij die jongen uit NH bent dan hoop ik voor je dat het nu echt de goede kant met je op gaat. Je hebt een nare tijd achter de rug dus nu mag er wel eens wat licht voor je gaan schijnen.
Ik heb geen ervaring met die organisatie en als ik zoek dan kom ik bij een programma dat jongeren met problemen op reis stuurt. Ik kan er dus verder niets over zeggen maar ik wens je het allerbeste!