sorry ik moet mijn leven gwn even kwijt

Heey ik begin maar vanaf het begin Ik was 2 ofzo toen me ouders gingen scheiden ik had een broertje veran 1 die net wat minder als een jaar jonger is alsmij ook had ik een zusje die net was geboren daarvoor hadden mijn ouders wek al een knipperlicht relatie heeft me vader gezegt. mijn moeder is echt zo'n aso met 20 duizend vriendjes mijn vader was vroeger ook een best apart geval spijbelde altijd maar heeft op zijn 28 heeft hij zijn diploma gehaalt in 1 jaar alke week 1 avond ik ga weer verder met me verhaal.   Ik woomde toen bij mijn moeder veel kan ik niet herrinneren wel kan ik me herinneren dat ze heel vaak nieuwe "vriendjes" had hoorde ze haast elke avond ruzien en snacht had ik elke nacht een nachtmerrie. Ze mishandelde mij ook mijn zusje niet die was zon beetje de prinses... dit ging zo door tit mijn 6de ging tien veel naar buiten kreeg verkeerde vrienden (1 heb ik wel altijd als vriend gehouden en zelfs toen ik 8 was verkering mee gehad maar hij is overleden aan leukemie in 2013) die vrienden waren zon 13 en ik 6 je weet hoe dat gaat.,,, mijn moeder had nog steeds allemaal "vriendjes" ik werd verdrietig en probeerde verder een normaal leven te houden want toen ik bijna 7 was en al veel mensen in huis had gehad wie me moeder helpten ging ik steeds vaker naar mijn vader hij woonde 4 straten verderop en was daar altijd te vinden. Het ging erg slecht met mij oo school ik kwam heel vaak niet op school omdat me moeder zich dan had verslapen tot een uur of 11.   Op een geheven moment toen ik in eind groep3 zat heeft me vader ons in huis genomen ben hem daarvoor nob steeds dankbaar. Mijn vader heef veel hilo gehad van zijn vader en moeder waar we elke dag waren want me vader werkte. Al snel was ik de slimste van de klas in groep4. Ik zag me moeder regelmatig 1x in de 2 weken. Het ging goed met mij enzo en vrienden was erg populair in de klas tot mijn beste vriend dood ging in groep6 binna 7 ik vind dit nog steeds erg erg ik be njet naar zijn begravenis geeeest want dat wou ik niet. Ik wastoen er geshokt maar ik brgraafde het zon beetje. Rond die tijd kreeg mijn vader een vriendin heb een hechte band met haar ze heeft ook en zoon dje was toen net1. nu zit ik in de eerste en doe tto das vwo in het engels.   Op 17 september op mijn verjaardag kregen we te hiren dat mijn vader longkanker heeft het was toen een tumor van 13 cm bij 15 cm het was helemaal gegroeid om het hart en de aorta ofzo. Hij kreeg een chemo en bestralimg zon 13 weken elke dag ik het ziekenhuis na 3 weken wouden ze in zijn long kijken dat ging toen helemaal mis e nog zijn tumor werd geraakt wij moesten toen met de hele familie naar het ziekenhuis om afscheid te nemen want ze dachten dat hij doodging want ze konden niks meer voor doen maar toch leeft hij nog. Het was heel erg met hem maar hij heeft zich er door heen geslagen. Toen hij bijna dood ging zei hij dat hij de hele operatie heeft meegemaakt en hij zei ook dat hij het heel wit ophet laatst alemaal zag en tien zijn oom en opa zijn opa zei dat hij terug moest gaan naar zijn vrouw en kinderen.. dit heeft hij me allemaal in het ziekenhuis vertelt. Nu is hij thuis en krijgt hij ecoerimentele pillen zo willen ze de tumor weg krijgen. Sinds kort ga ik ook ni meer naar mijn moeder heb nie echt de behoefte.... mijn mieder heeft ook een nieuw kind geen idee van wie... ze heeft nog steeds allemaal "vriendjes" mijn broertje en zusje gaan nog wel naar toe.. Xx