Dag M, Wat je vertelt over die mentale problemen van je vriend is toch wel een beetje zorgelijk. Het gaat er om waar dat vandaan kwam. Was het een incidenteel iets, veroorzaakt door problemen in zijn leven op dat moment waar hij niet mee overweg kon, of is hij gewoon geestelijk wat instabiel?

Ik denk dat jullie relatie zoals die nu is hem heel erg helpt om zijn leven weer helemaal op orde te krijgen. Jij vraagt op dit moment niets van hem, maar geeft alleen, vriendschap en stabiliteit. Dat is wat hij op dit moment waarschijnlijk het meest nodig heeft.
De vraag is hoe het verder zal gaan. Jij in ieder geval verlangt, zeker op termijn, naar een volwassen relatie. Zal hij die jou kunnen geven en hoe kijkt hij zelf naar de toekomst?

Dat zijn zware onderwerpen en dat bij hem aan de orde stellen kan een terugslag geven in zijn geestelijke gezondheid. Hij kan dan gaan piekeren terwijl hij nu met jou zo'n veilige relatie heeft.
Het zal voorzichtig aftasten zijn, maar zoals het nu is kan niet voor altijd zo blijven. Dat zal hij zelf ook wel begrijpen als hij zover is dat hij daar aan wil gaan denken.

Deze situatie legt op jou een verantwoordelijkheid waar jij eigenlijk nog wat te jong voor bent. Heb je ook contact meet zijn ouders? Praten jullie dan wel eens over de situatie van je vriend? Eigenlijk is dat niet helemaal gepast, maar zijn ouders zullen toch ook zo hun zorgen hebben en waarschijnlijk blij met de invloed die jij op hem hebt.
Maar zoals gezegd, het kan niet voor altijd zo doorgaan. Jullie moeten allebei verder in het leven, met elkaar of apart van elkaar je eigen weg volgen. Wellicht dat de tijd uitsluitsel gaat geven.
Het leven en de toekomst zijn uitdagingen waar je niet voor moet wegduiken, maar die confrontatie moet je aangaan. Jij en hij. Anders kan je nooit echt een bevredigend bestaan hebben.

Ik wens je sterkte!

Hi j23 TS hier,

De mentale gezondheid lag voornamelijk bij hem en het bleef op een gegeven moment escaleren tot op het punt waar hij ook in het ziekenhuis heeft gelegen. Het gaat nu vele malen beter en de problemen van toen zijn voor een groot deel opgelost. Ik weet niet of dat specifiek komt doordat wij uit elkaar zijn gegaan, maar dat heeft toentertijd wel gediend als een soort wake up call voor hem.

Ik heb nog steeds gevoelens voor hem, maar heb geen idee of dat wederzijds is. En ja, ik zou heel blij worden om weer samen met hem te zijn, maar wil niet dat ik dingen nu verpest en ben ook heel blij om gewoon een vriend te zijn. Ook een eventuele nieuwe partner zou ik geen moeite mee hebben.

Hoewel het niet altijd even leuk is om te horen toch bedankt voor je advies. Ik kijk het vooralsnog even aan, maar ga wel nadenken over de meerwaarde die ik in zijn leven kan zijn en of dat reden genoeg is om te blijven.

Je had dus een relatie met die jongen, maar jij hebt het uitgemaakt. Onder meer vanwege zijn mentale gezondheid en andere problemen.
Die mentale gezondheid van jouw vriend, was dat iets van hem of had dat te maken met jouw problemen en jullie relatie? Zijn jouw problemen inmiddels geen problemen meer en gaat het nu goed met je ex omdat jullie relatie er niet meer is?

Als ik je verhaal zo lees namelijk dan voelen jullie nog steeds veel voor elkaar. Je zou graag vrienden willen blijven, maar meer niet? Of zou je stiekem toch wel weer wat meer willen met hem?

Gewoon vrienden blijven zal altijd lastig zijn en problematisch worden als er een ander in zijn of in jouw leven komt. Dan komen er gevoelens van jaloezie en van je verraden voelen.
Eigenlijk hebben jullie nog steeds die relatie samen maar jullie durven dat niet uit te spreken. Zo zie ik dat.

Voor hem kan jij niet spreken, maar als hij straks zegt dat hij een meisje heeft leren kennen en dat hij daar verder mee wil, dan is er toch feitelijk niet echt meer een plaats voor jou in zijn leven? Kan jij dan dat andere meisje accepteren? En kan dat andere meisje accepteren dat jij als zijn ex nog steeds met hem omgaat?
Je weet dat als jij en hij alleen maar vriendjes willen zijn dat zo iets onvermijdelijk is. Jullie willen uiteindelijk toch allebei verder.

Je wilt over hem heen komen. Wil je dat echt en denk je dat dat echt kan? Als je dat echt wilt dan is het enige voorgoed afscheid van hem nemen. Mentaal en fysiek. Anders lukt dat niet. Dan nog, altijd zal hij op een of andere manier nog een hele tijd bij je blijven. Alleen een nieuwe liefde zal de herinnering aan hem kunnen doen vervagen. Maar dat gaat tijd kosten.