Beste jongen, Andere J22 geeft je al wat vaderlijke adviezen maar ik zie dat het je heel hoog zit en daarom wil ik er graag nog wat aan toevoegen.
Andere J22 wijst je er al op dat mensen dingen soms anders zien dan zoals jij dingen ervaart. Jij verveelt je thuis, je gaat de straat op en daar ontmoet je jongens die jij kent en samen hangen jullie dan wat rond en trappen jullie een balletje.
Jullie zijn opgeschoten jongens, jullie praten met elkaar, af en toe nogal hard, jullie stoeien wat, roepen wat naar meisjes die voorbij komen, allemaal heel onschuldig.

Zo is dat dus zoals jullie dat ervaren. Je hebt contact met leeftijdgenoten en jullie hebben plezier. Buitenstaanders die weinig contact hebben met jongens van jullie leeftijd zien dat soms anders. Samenscholen van jonge kerels, sterk, gezond, luidruchtig en soms ruwe taal gebruikend, maakt op andere mensen een agressieve indruk. Ze zijn bang voor jullie en durven niet met jullie in discussie te gaan, bang voor brutale opmerkingen, fysiek geweld zelfs of daden van vandalisme.
Het komt echt wel eens voor dat iemand die bijvoorbeeld de politie belde later een steen door zijn ruiten kreeg en sommige jongens zijn gewoon klootzakken.

Voor jou zijn het verklikkers die de politie bellen, maar eerder zijn het bange mensen die zich door jullie bedreigd voelen. Het zijn mensen die daar wonen en zich veilig willen voelen in hun huis. Er zijn zeker wel enge mensen die niet te vertrouwen zijn, maar dat zijn er echt maar weinig. Bellen naar de politie als je luidruchtige jongens in je buurt vervelend vindt is natuurlijk heel slap, maar ze durven niet met jullie te gaan praten. De politie kan dan niet anders dan even komen kijken wat er aan de hand is.

Je trekt heel wat vergelijkingen naar nare tijden in het verleden en akelige situaties in andere landen in het heden, maar overdrijf je niet een beetje?
Je kent blijkbaar de persoon die de politie belde. Als je hem de volgende keer weer ziet, kun je hem dan niet eens benaderen en vragen of jullie even met hem mogen praten? Vraag gewoon eens wat hem zo stoort aan jullie gedrag en aanwezigheid. Als hij dan dingen gaat noemen die volgens jullie onredelijk zijn dan moeten jullie niet boos worden en gaan roepen dat het niet waar is maar heel rustig blijven. Dat is natuurlijk lastig als je zestien, zeventien bent en jullie je onrechtvaardig behandeld voelen, maar probeer het gewoon. Laat zien dat jullie nette beschaafde jongens zijn die alleen maar wat plezier willen maken met elkaar. Wijs er op dat er erg weinig te doen is voor jongens zoals jullie en dat wat jullie doen het enige is wat jullie hebben. Verder mogen jullie niks!
Wijs er ook op dat jullie je rommel altijd netjes opruimen, dus waarom de politie bellen?

Of dat kan weet ik niet, maar probeer altijd in gesprek te blijven. Het is mooi dat jullie je rommel opruimen. Bij mij aan de overkant is een skatebaan en als daar op een mooie dag veel bezoekers zijn geweest ligt de omgeving bezaaid met troep en waaien de chipszakken door het park. Fijn dat jullie wel de boel netjes houden!

Het is een nare tijd, maar ik hoop dat jullie met elkaar toch nog wat plezier kunnen hebben en de meeste mensen zijn heus wel aardig.

Beste jongen, heb lol, maar houdt er ook rekening mee dat mensen soms wat snel naar de politie bellen. Meestal valt met de mensen van de politie prima te praten (heel soms helaas ook niet) en dan kun je de situatie beleefd uitleggen, waarna meestal niet meer dan een waarschuwing voor eventueel ongewenste dingen op je terugkomt, of iets dergelijks. Ze zijn er natuurlijk om een beetje prettige samenleving te ondesteunen. Denk maar eens aan het idee dat je moeder of vader bij de politie zou werken. Ik denk dat je er een stuk makkelijker door met ze zou kunnen communiceren. Succes ermee. Gewoon vriendelijk blijven en niet refereren naar een oorlog die je niet hebt meegemaakt. Blijf nadenken over hoe je zou willen dat de wereld er uit zou moeten zien.